Σημεία και τέρματα… (θα μας τρελάνουν αυτοί οι γκολκίπερ)
Με την ευκαιρία, να το πω αυτό – ότι δεν ισχύει το γνωστό και διαδεδομένο σχετικά με την «αγωνία του τερματοφύλακα πριν από τα πέναλτι». Είναι ψέμα-και έχει περάσει από γενιά σε γενιά, από τον Πέτερ Χάντκε ως τον Βιμ Βέντερς, από τον Λεάο ως τον Καρνέζη. Καμία αγωνία και κανένας φόβος, αν το σκεφτείς.Aπό τη Μαρία ΜαρκουλήΠηγή: its my blender
Ο παίκτης που χτυπάει το πέναλτι είναι αυτός που έχει την αγωνία, την ευθύνη, την κερκίδα και το σύμπαν πάνω από το κεφάλι του μήπως και φύγει η μπάλα στραβοκλωτσιά και πάει στα σύννεφα, ή χτυπήσει άτιμο δοκάρι και έξω ή εκτιναχθεί ο γκολκίπερ που έχει ρέντα και αποκρούσει και γίνει ήρωας στη στιγμή ενώ εκείνος κατεβαίνει ένα-ένα τα σκαλιά της κόλασης του Δάντη. Οπότε, ο τερματοφύλακας, είναι φανερό, έτσι; καμία αγωνία. Έστω λίγη.
Αφού το έβγαλα αυτό από πάνω μου γιατί δεν μου αρέσουν οι αδικίες, περνάω στο κυρίως θέμα, που είναι οι τερματοφύλακες του Μουντιάλ, οι έξοχοι χαρακτήρες, που απογείωσαν το παιχνίδι σε άλλα ύψη και μας υποχρέωναν κάθε τόσο σε ριάλιτι τσεκ για να εξακριβώνουμε ότι βλέπουμε σωστά και δεν κάνουν πουλάκια τα μάτια μας, κάτι που συχνά συμβαίνει. Αν δηλαδή το σουτ το απέκρουσε ο ίδιος ο Νάβας ή ο φύλακας άγγελός του, ή ο Θεός ο ίδιος, ή είναι διαφήμιση του φουτμπόλ και το ματς δεν έχει αρχίσει ακόμη…
Ο Κέιλορ Νάβας, το τείχος της Κόστα Ρίκα, ο Τιμ Χάουαρντ και το αμερικάνικό του όνειρο, ο Γκιγιέρμο-Viva Mexico!-Οτσόα, ο Ολλανδός-αλλαγή Τιμ Κρουλ και μερικοί ακόμη τέτοιοι απίστευτοι τύποι κάτω από τα γκολπόστ κάνουν, φαίνεται, την προπονησή τους με το Cirque du Soleil μαζί. Επίσης,όλα δείχνουν ότι έχουν διαβάσει τόμους ψυχολογίας του αντιπάλου, δυναμικής των σχέσεων, τεχνολογίας της κεφαλιάς–ψαράκι, ενώ έχουν μελετήσει τις συντεταγμένες του χτυπήματος φάουλ σε συνάρτηση με το κάθε λεπτό της αναμέτρησης και πέραν αυτών, υποθέτω, συμπληρώνουν τα κενά με βουντού και ξόρκια–είτε, απλά, το ποδόσφαιρο παίζεται πια σε άλλη πίστα, πολύ προχωρημένη.
Αύριο–μεθαύριο, ο τερματοφύλακας, θα αναδεικνύεται και ο πρώτος σκόρερ και μην πεις ότι αυτό σού φαίνεται απίθανο γιατί μάλλον δεν θα πίστευες πριν μερικά χρόνια ότι ο διαιτητής θα έβγαζε από την τσέπη του αφρό (ξυρίσματος;) και θα μάρκαρε τη γραμμή του φάουλ. Σε λίγο κοντά μας και η μπλούζα του παίκτη που θα φωσφορίζει αμέσως τη στιγμή που αυτός θα βγαίνει οφ-σάιντ!
Συνεπώς για να πάμε παρακάτω, ο Τιμ Χάουαρντ είναι ο άνθρωπός μας, ένας από τους ελάχιστους αμερικανούς που έχει σχέση με «δίχτυα» και όχι «διχτάκια», που όταν αναφέρεται στο πλεκτό δεν εννοεί καλάθι και παρότι σίγουρα θα τον κοίταζαν περίεργα στις Πολιτείες, εκείνος στάθηκε στο ύψος της ομάδας και έπιασε ως και τον American Eagle στον αέρα–συνεπώς ο Τιμ Χάουαρντ κερδίζει άνετα την …δεύτερη θέση ως λίγο περισσότερο χίπστερ από ό,τι μια λίστα μου θα επέτρεπε για να φτάσουμε στον πρώτο- ξαναλέω: Viva Mexico με μαριάτσι intro-Γκιγιέρμο Οτσόα, που έκλεισε πόρτες στους εχθρούς, τα έβαλε με όλους και με στιλ, μασώντας την τσίχλα του και, αν δεν συμφωνείτε, δεν πειράζει, αλλά όσο πιο πολύ έμενε το Μεξικό μέσα, τόσο πιο φαντεζί Μουντιάλ θα βλέπαμε. Ο Οτσόα επίσης θα κέρναγε και μια τεκίλα παραπάνω στον τελικό, μια που θα έχει γενέθλια εκείνη τη μέρα, κι εγώ ακόμη μία από την πλευρά μου για τον ίδιο ακριβώς λόγο…
