Γλυκερία: “Πιστεύω στα νέα παιδιά, από τη φύση τους γεννιούνται πιο προικισμένα”
Από τους αμανέδες στην παράδοση, από τον έρωτα στον καημό και πάλι πίσω στη χαρά. H περίπτωση του ρεπερτορίου της Γλυκερίας είναι ξεχωριστή. Χαμογελαστή, αισιόδοξη και ανθρώπινη, όταν τη συναντάς καταλαβαίνεις πως έχεις να κάνεις με έναν άνθρωπο που ξέρει τι θέλει από τη ζωή του, που έχει παλέψει για να το κατακτήσει και που δικαιολογημένα τα κατάφερε. Μιλήσαμε μαζί της με αφορμή τη μουσική παράσταση με τίτλο “Τραγούδια της αγάπης και της Μεσογείου” που θα δώσει την Παρασκευή 25 Ιουλίου, στον κήπο του Μεγάρου. Στην συζήτηση που είχαμε, μας αποκάλυψε τα επόμενά της σχέδια, εξέφρασε την πίστη της στους νέους ανθρώπους και μας εκμυστηρεύτηκε το μοναδικό της απωθημένο, που δεν είναι άλλο από… Διαβάστε παρακάτω!Συνέντευξη στην Ιωάννα Κρανιώτη
«Τραγούδια της αγάπης και της Μεσογείου» ο τίτλος της συναυλίας στο Μέγαρο, μια παράσταση-αφιέρωμα σε τραγούδια με «άρωμα» παράδοσης και Μεσογείου. Τι να περιμένουμε να ακούσουμε στο live;
Κάνουμε μια διαδρομή στις μουσικές της Μεσογείου, μιας υγρής λεκάνης που ενώνει τους λαούς που κατοικούν γύρω από αυτήν, κάτι που γινόταν από τα αρχαία χρόνια. Έτσι έχει γίνει ένα όμορφο μουσικό μωσαϊκό. Έχει μπολιάσει ο ένας μουσικός πολιτισμός μέσα στον άλλο, και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουμε αυτή την πλούσια μουσική παράδοση, διατηρώντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά η καθεμία. Γνωρίζουμε από την Ελλάδα ότι έχει πλούσια μουσική παράδοση κάθε τόπος και το είδος του. Με μια πολύ όμορφη παρέα συναδέλφων μου, όπως είναι η Ντιλέκ Κοτς από την Τουρκία, Αντρέ Μάια από την Πορτογαλία, και Ντάσο Κούρτι από την Αλβανία, κάνουμε αυτή τη διαδρομή, αγγίζουμε μερικές από αυτές τις χώρες. Αγγίζουμε το fado από την Πορτογαλία, ιταλικά τραγούδια από ελληνόφωνα χωριά, τούρκικα και ελληνικά τραγούδια, αλβανικά, γαλλικά, εβραϊκά.
Όσον αφορά στο ελληνικό ρεπερτόριο;
Έχουμε συμπεριλάβει και ερωτικά τραγούδια που έχουν γράψει οι μεγαλύτεροι Έλληνες δημιουργοί. Aυτό είναι σε γενικές γραμμές το πρόγραμμα του Μεγάρου. Όλο αυτό έχει καλοκαιρινή διάθεση γιατί ο κόσμος έχει ανάγκη να ξεφύγει μέσα σε ένα ωραίο χώρο, να ακούσει ωραία τραγούδια, να δει μια ωραία παράσταση και να ζήσει ωραίες στιγμές. Όλα αυτά που εισπράττουμε ζώντας ωραίες στιγμές, τα παίρνουμε και αργότερα στο σπίτι μας, τα κουβαλάμε στη ζωή μας ολόκληρη, είναι στιγμές που γράφουν και δεν ξεγράφουν ποτέ. Γι’αυτό η πρόθεση του καλλιτέχνη πρέπει να είναι πάντα καλή και με αγάπη για το κοινό του.
Επομένως, ο καθένας ξεχωριστά προωθεί την εξέλιξη της παράστασης μέσα από τη δική του παράδοση;
Ναι, ο καθένας θα προσφέρει τα δικά του ακούσματα, και όχι μόνο βέβαια. Η Ντιλέκ θα τραγουδήσει στα τούρκικα αλλά και κάποια ελληνικά, ο Αντρέ πορτογαλικά άλλα και γαλλικά, ο Ντάσο Κούρτι θα μας πει δικά του τραγούδια, αυτός στα αλβανικά και εγώ στα ελληνικά. Επιπλέον, εγώ θα τραγουδήσω σεφαραδίτικα, τραγούδια από την Κάτω Ιταλία, πολλά και διάφορα. Θέλω σε αυτό το σημείο να αναφέρω ότι τη μουσική επιμέλεια έχει αναλάβει ο Στέλιος Φωτιάδης, συνοδοιπόρος και σύντροφός μου όλα αυτά τα χρόνια.
Πόσο δύσκολο είναι να συνεργάζεστε με τον “άνθρωπό” σας;
Με τον Στέλιο έχουμε κάνει πολλά τραγούδια, πολλές επιτυχίες, άλλωστε είναι αυτός που επιμελείται πάντα τις live εμφανίσεις μου, τις ορχήστρες και τα προγράμματα. Όταν ξέρεις ότι συνεργάζεσαι με έναν άνθρωπο δημιουργικό που ενδιαφέρεται για το καλό σου, νιώθεις εμπιστοσύνη. Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο γιατί υπάρχουν πολλές διαφωνίες μέχρι να καταλήξουμε κάπου. Έχει αυτός την άποψη του, έχω και εγώ τη δική μου και πρέπει να την πω -πολλές φορές μου περνά κιόλας- (γέλια).
Παρατηρείτε την ανάδυση της παράδοσης σε περιόδους κρίσιμες, όπως η σημερινή; Πόσο σημαντική είναι η διατήρησή της σήμερα;
Η παράδοση αναδεικνυόταν πάντα. Την χρειαζόμαστε κυρίως σε περιόδους κρίσης γιατί πνευματικά και ψυχολογικά το ένστικτό μας, μας οδηγεί στις ρίζες μας, όπου και βρίσκουμε στέρεη βάση για να εξελιχθούμε και να πορευθούμε. Τώρα υπάρχει ένα πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί τεχνηέντως, όπως η μεγάλη κρίση στο ελληνικό τραγούδι. Υπάρχει μια φαινομενική κρίση που την δημιουργεί η κοινωνική κατάσταση την οποία ζούμε, που δεν είναι εύκολη, αλλά νομίζω πως η δημιουργία δεν σταματά. Ίσα ίσα οι δημιουργοί σε περιόδους κρίσης έχουν πιο μεγάλη έμπνευση έχουν περισσότερα ερεθίσματα για να γράψουν. Απλώς είναι πολλά τα μέσα και οι φωνές που ακούγονται και όλα χρειάζονται το χρόνο τους για να ξεκαθαρίσουν. Και εγώ όταν βγήκα, έλεγαν κάποιοι πως η πόρτα έκλεισε. Ποτέ όμως δεν κλείνει η πόρτα! Πάντα έρχονται οι καινούργιοι, τα νέα ταλέντα πάντα υπάρχουν, για να αντικαταστήσουν τους παλιούς, γιατί έτσι είναι η ζωή. Όπως είναι ο κύκλος της ζωής είναι και ο κύκλος του τραγουδιού.
Έχετε δηλαδή εμπιστοσύνη στη νέα γενιά του ελληνικού τραγουδιού;
Πάρα πολύ. Πιστεύω στα νέα παιδιά σε όλα τα επίπεδα όχι μόνο στη μουσική. Νομίζω πως από τη φύση τους τα νέα παιδιά γεννιούνται πιο προικισμένα. Νιώθω ότι είναι διάνοιες, πιστεύω πολύ σε αυτά και έχω ελπίδα και για το μέλλον της ανθρωπότητας και για το μέλλον της ίδιας της Γης. Ακουμπάω πολύ πάνω σε αυτά τα νέα παιδιά και τα στηρίζω.
Πιστεύετε πως μπορεί να προκύψει κάτι θετικό μέσα απ’ όλη αυτή τη δοκιμασία που περνάμε;
Είμαι πολύ αισιόδοξη γιατί πιστεύω στον Άνθρωπο. Όσο και να βομβαρδιζόμαστε από την προπαγάνδα, πιστεύω πως το μυαλό μας κάποια στιγμή θα ανοίξει, εννοώ όλων, γιατί κάποιων είναι ανοιχτό. Να μη φοβόμαστε, να μην επηρεαζόμαστε, να μην τους πιστεύουμε τόσο πολύ, να έχουμε την δική μας κρίση, να βγάζουμε τα δικά μας συμπεράσματα, να πληροφορούμαστε από διάφορες πηγές και όχι μονόχνωτα, όχι αυτό που μας είπε ο μπαμπάς μας ή ο παππούς μας φέρ’ ειπείν. Πρέπει να αναπτύξουμε τη δική μας κρίση. Πρέπει να πορευόμαστε με αυτό που πιστεύουμε πως θα κάνει καλό στον εαυτό μας και γενικότερο καλό. Κάνοντας καλό σε εμάς, μόνο έτσι βοηθάμε το σύνολο.
Σχετικά με το λαϊκό τραγούδι που αντιπροσωπεύετε, υπάρχει κάποιος νέος μουσικός ή μπάντα που ακούσατε πρόσφατα και σας τράβηξε την προσοχή;
Έχω μια πρόσφατη εμπειρία επειδή έπαιξα live μαζί τους, τους ήξερα γενικά αλλά δεν τους είχα δει στη σκηνή. Πρόκειται για τους Imam Baildi, ένα νεανικό γκρουπ που έδωσαν μια σπουδαία παράσταση. Κάνουν σπουδαίες διασκευές, χωρίς οι βλέψεις τους να είναι μόνο τα ελληνικά ή τα λαϊκά. Βέβαια, στηρίζουν και υποστηρίζουν έμμεσα το λαϊκό τραγούδι, δίνοντας παράλληλα ελληνικό τραγούδι στο νεανικό κοινό που τους ακολουθεί. Υπάρχουν πολλοί νέοι αξιόλογοι δημιουργοί αλλά και σπουδαίες φωνές, όπως είναι εμφανώς η Νατάσα Μποφίλιου και η Ελεονώρα Ζουγανέλη, δύο νέες τραγουδίστριες που μου αρέσουν πολύ.
Στα ανακυκλώσιμα μουσικά δρώμενα, ποια συστατικά χρειάζεται ένας νέος καλλιτέχνης για να έρθει και να μείνει;
Η ημερομηνία λήξης για εμένα έρχεται όταν κανείς σταματάει να τραγουδάει. Όταν τα εκφραστικά του μέσα σταματούν να είναι το τραγούδι. Ωστόσο, πιστεύω πως αυτό που πρέπει να έχουν, είναι αυτογνωσία. Είναι πραγματικά καλοί; Αν δεν είναι καλοί ας κάνουν κάτι άλλο, κάποιο ταλέντο θα έχουν σίγουρα, απλώς δεν θα το έχουν ανακαλύψει ακόμα. Όταν ο καθένας μας πρέπει να έχει γνώση αυτού που μπορεί να κάνει και να το κάνει καλά, γιατί αυτό που πρέπει να δώσει στον κόσμο είναι από ένα επίπεδο και πάνω. Έτσι διαμορφώνουμε ένα σύστημα ζωής ανώτερο και έτσι ανεβαίνουμε όλοι μαζί, γιατί ο άνθρωπος είναι προορισμένος να ανεβαίνει ψηλά. Ο προορισμός του ανθρώπου είναι στο φως και όχι στο σκοτάδι.
Όσο οι δισκογραφικές εξαφανίζονται, όλο και περισσότεροι καλλιτέχνες προωθούν τη δουλειά τους μέσω του internet. Ποια είναι η γνώμη σας γι’ αυτό το κανάλι διανομής της μουσικής;
Είναι μια αναγκαστική αλλαγή, οι καλλιτέχνες πρέπει να πορευτούν με αυτό που έχουν. Δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί αλλά είναι σίγουρα κάτι καλό γιατί πάει παντού. Το internet είναι σίγουρα ένα μέσο άμεσης πληροφόρησης για τον κόσμο. Το μόνο μου πρόβλημα είναι ότι πρέπει να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των δημιουργών, των συνθετών, των στιχουργών και των ερμηνευτών. Ένα τραγούδι είναι το πνευματικό τους παιδί. Ένας συνθέτης είναι δημιουργός! Πρέπει να βρεθεί μια φόρμουλα ώστε να διασφαλιστούν τα δικαιώματά του, γιατί για μερικούς από αυτούς είναι θέμα επιβίωσης. Γνωρίζω ανθρώπους που έχουν μεγάλο πρόβλημα. Παλιά οι εταιρείες έδιναν κάποια ποσοστά, αλλά τώρα με την ελεύθερη διακίνηση, δεν ξέρω αν αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάποια έσοδα.
Εσείς ασχολείστε με τα νέα μέσα;
Ναι, ασχολούμαι με αυτά που με ενδιαφέρουν βέβαια. Μ’ άρεσει πολύ, αν και άργησα να το κάνω, αλλά τώρα δεν ξεκολλάω.
Μετά από μια μακροχρόνια και επιτυχημένη πορεία στα μουσικά δρώμενα, νιώθετε πως έχετε «χορτάσει»; Υπάρχουν ονόματα- απωθημένα που ονειρεύεστε να συνεργαστείτε;
Νιώθω καλά. Νιώθω ικανοποιημένη. Δεν το έκανα ποτέ για να καλύψω κάποιες ανασφάλειές μου. Σήμερα μπορώ να καταλάβω το λόγο που μου αρέσει να τραγουδάω. Με την πάροδο των χρόνων, έχω καταλάβει ότι είναι ο τρόπος μου να επικοινωνώ με τους ανθρώπους, πιο πολύ από τον απλό λόγο. Το τραγούδι μου είναι το μέσο μου για να επικοινωνήσω με τους ανθρώπους. Ίσως γι’ αυτό ο δημιουργός μου, όποιος και αν είναι, με επέλεξε να μπω σε αυτό το δρόμο. Είναι ωραίο να βρίσκει κανένας το ταλέντο του, με τι τον έχει προίκισει κυρίως ο δημιουργός του, ώστε να ακολουθήσει αυτό το δρόμο, γιατί μόνο αυτός μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο και επιτυχημένο. Σχετικά με τις συνεργασίες, απωθημένα δεν έχω γιατί δεν βάζω στόχους. Δουλεύω με το ένστικτο. Μέχρι τώρα είχα την ευκαιρία να κάνω ό,τι θέλω, επέλεγα να πω ένα λαϊκό, ένα έντεχνο, να κάνω ένα live, να τραγουδήσω σε ένα θέατρο που δε θα χορεύουν ή σε ένα κέντρο. Είχα τη δυνατότητα της επιλογής και ελπίζω να την έχω και στο μέλλον.
Η πιο ευτυχισμένη στιγμή της Γλυκερίας μέχρι τώρα…
Είναι πολλές. Ο χώρος του τραγουδιού μου έχει δώσει μόνο χαρές. Έχω δει ανθρώπους να έρχονται στις παραστάσεις και να φεύγουν ευτυχισμένους, να έχουν αποκομίσει πράγματα, και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Βέβαια ένα συγκεκριμένο και πολύ σημαντικό γεγονός που θυμάμαι είναι όταν ήμουνα στην Αμερική σε περιοδεία για να παίξουμε στην Καλιφόρνια σε ένα θέατρο. Τότε ήρθε στα καμαρίνια ένας παππούς βασταζόμενος, 80 χρόνων, και μου είπε “πριν πεθαίνω τα εγγόνια μου με φέρανε από μακριά γιατί ήθελα να σε δω”. Αυτό μου έχει χαραχτεί στο μυαλό. Το ότι είχε το κουράγιο να έρθει να δει την παράσταση. Από εκεί και πέρα, ωραίες στιγμές είναι και το στούντιο, οι ηχογραφήσεις, αλλά και στα live όλοι όσοι έρχονται και σου μιλάνε, πολύ αληθινά. Επίσης, θυμάμαι και μια φορά που είχε έρθει ο Τσαρούχης όσο ζούσε στα πρώτα χρόνια που είχα ξεκινήσει. Έλεγα ένα τραγούδι από το ρεμπέτικο του Σταύρου Ξαρχάκου και μου είπε ψιθυριστά: «Είναι σαν αρχαίο δράμα». Κατάφερε και είδε όλη την εξέλιξη της παράστασης σαν ένα αρχαίο δράμα.
Πώς φαντάζεστε τον εαυτό σας σε 10 χρόνια;
Γιαγιά. Αυτός νομίζω πως είναι ο κύκλος της ζωής. Να μη σπρώξω και εγώ ένα καροτσάκι; Αυτό που εύχομαι επίσης είναι να έχω ακόμα τη φωνή που έχω, τώρα που είναι καλύτερη από πριν 20 χρόνια αφού όλες τις εμπειρίες τις χρησιμοποιώ αποτελεσματικά και με γνώση. Σε αυτό με έχει βοηθήσει πάρα πολύ το live και αυτή η επαφή με τους ανθρώπους, που μου αρέσει πάρα πολύ. Να μπορώ λοιπόν να έχω μια καλή φωνή και αν όχι να κάνω πολλά live να κάνω τουλάχιστον μερικά, και ανάλογα με τις εξελίξεις αν μπορώ να κάνω και κάποια δισκογραφική δουλειά.
Ποια είναι τα επόμενα καλοκαιρινά -ή μη- σχέδια σας;
Με τη δική μου ορχήστρα θα κάνουμε περιοδείες σε όλη την Ελλάδα, νησιά και στεριά. Δισκογραφικά είμαι στα σκαριά, είμαι στο στάδιο που ψάχνω για να επιλέξω τα τραγούδια του νέου δίσκου. Ψάχνω να βρω τι θέλω, αλλά θέλω να έρθει σύντομα γιατί μου έχει λείψει πολύ ένας δίσκος. Με λαϊκά αλλά και άλλα στοιχεία φυσικά.
Θα μοιραστείτε με το monopoli.gr κάτι που δεν έχετε παραδεχτεί ποτέ;
Είναι σίγουρα πολλά αυτά που δεν παραδέχεται ένας άνθρωπος και είναι και κάποια πράγματα που τα μοιράζεσαι μόνο με τους δικούς σου άνθρωπος. Βέβαια, τελείως κρυφά μόνο το υποσυνείδητο ξέρει, και αν ήξερα τι είναι αυτό που θέλει, θα ήμουν πολλή ευτυχισμένη. Παίζει παιχνίδια περίεργα, λειτουργεί υπογείως και δεν μας φανερώνει πολλά. Ωστόσο, αυτό που δεν έχω πει είναι ότι τρέφω πολλή μεγάλη εκτίμηση στο χώρο του θεάτρου και στους ηθοποιούς. Θεωρώ πως είναι τόσο δύσκολο όλο αυτό που κάνουν. Τους ζηλεύω με την καλή έννοια και τους θαυμάζω πραγματικά. Είναι τόσο δύσκολο να υποδύεσαι, να μπαίνεις στο βάθος ενός χαρακτήρα, και απορώ συχνά μήπως κάπου στο βάθος έχουν αυτό το ανεκδήλωτο κομμάτι του χαρακτήρα που παίζουν; Τους θαυμάζω αλλά πιστεύω πως δεν θα μπορούσα να το κάνω ποτέ. Αν θέλεις είναι ένα απωθημένο. Δεν το τόλμησα ποτέ, ίσως είναι και φόβος, θεωρώ πως οι ηθοποιοί κάνουν πολύ μεγάλο έργο. Από το να μάθουν μια παράσταση, μέχρι να μπουν στο πετσί ενός άλλου ανθρώπου, την ίδια ώρα που στην πραγματική ζωή είναι διαφορετικοί. Είναι μια μεταμόρφωση θαυμαστή για εμένα. Πιστεύω ότι πρέπει να είναι κανείς γεννημένος, να το’ χει για να τα καταφέρει. Σίγουρα όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποιο ταλέντο. Από το πώς να φτιάξω ένα φαγητό μέχρι το πώς να φτιάξω ένα διαστημόπλοιο, είναι ταλέντο και μακάρι όλοι οι άνθρωποι να μπορούν να βρουν το δικό τους. Μακάρι να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες υποδομές, να βοηθηθούμε και να πάμε παρακάτω και να το κάνουμε. Θα ήμασταν έτσι όλοι ευτυχισμένοι.
Σε πάει η ζωή σε αυτό ή πρέπει να το βρεις μόνος;
Η ζωή σου δίνει ευκαιρίες και πρέπει να τις δεις. Αν δεν τις δεις την κατάλληλη στιγμή, πάνε. Είναι συγκυρία και συγχρονικότητα. Γι’ αυτό πρέπει να αφήνεις την καρδιά να μιλάει. Το μυαλό λέει ψευτιές, η καρδιά λέει αλήθειες.
Περισσότερες πληροφορίες για το live της Γλυκερίας στις 25 Ιουλίου στον Κήπο του Μεγάρου, εδώ.
Κερδίστε προσκλήσεις.