Λεωνίδας Μπαλάφας
Ξεκίνησε μικρός, από τη μοναδική εναπομείνουσα μπουάτ της Πλάκας, Απανεμιά. Κάπου στα δεκατέσσερα. Δυσκολεύτηκε πολύ, παιδεύτηκε μέχρι να καταφέρει να “πιάσει” τη μουσική. Αλλά από τότε μέχρι σήμερα, δε λέει να την αφήσει. Η ιστορία του Λεωνίδα Μπαλάφα ξεκίνησε κάπως δυσανάλογα αξιοκρατικά σε σχέση με τα σημερινά αποτυπώματα του. Παίδι reality, βλέπεις. Εμάς όμως για αυτό μας αρέσει! Από την Ιωάννα Κρανιώτη
Γεννημένος στην Αθήνα, με καταγωγή καρδιτσιώτικη. Πάνε περίπου 8 χρόνια από τότε που έγινε επώνυμος, από τότε που τηλεοθόνες κατέγραφαν και αναμετάδιδαν τη ζωή του. “Τα πράγματα εξελίχτηκαν και εξελίσσονται πολύ γρήγορα . Δε μετανιώνω για την επιλογή μου να συμμετάσχω στο παιχνίδι, ανεξάρτητα από το αν ήταν σωστό ή λάθος. Πιστεύω ότι όλα μα όλα, γίνονται για ένα λόγο”, έχει δηλώσει.“Μπαίνεις σε ένα τριπάκι της άλλης μεριάς, αυτών που μετράνε τα πάντα με νούμερα, με χρήμα, που τα βλέπουν όλα εκμεταλλεύσιμα.”
“Μερικά πράγματα δεν μπορεί κανείς να τα κρίνει, αν δεν τα έχει δοκιμάσει μόνος του”, λέει ο Ντοστογιέφσκι, και η περίπτωση του Μπαλάφα είναι ένα από αυτά. Αγνώριστος από τότε. Κερδισμένος όπως και να το κάνεις, από εμπειρίες που απλώς έφεραν μαζί τους και την επωνυμία. Αυτό αρκεί για όσους υπονοούν ότι ο Λεωνίδας Μπαλάφας θα έπρεπε να ντρέπεται για τις επιλογές του.
Δισκογραφικά, το γνωρίσαμε με το CD single με τίτλο “Ο Λεωνίδας και οι Πότες το 2007”, από την Heaven, όπως είθισται με τους νικητές του συγκεκριμένου τηλεοπτικού παιχνιδιού. Ήχος ποπ, αλλά όχι αδιάφορος. Ακολούθησαν το “Ταξίδι για να σε βρω”, 2009 και το “Ανοιξιάτικη μέρα” το 2010. Από το 2012 συνεργάζεται με την Antart, μια ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία, κυκλοφορώντας το διπλό CD, με τίτλο “Ας ρίχνει και χαλάζι”. Σπουδαία δουλειά. Τίποτα ιδιαίτερο στιχουργικά, πόσο μάλλο μουσικά, αλλά καθαρά νοήματα σε “αυθόρμητα” ηχοχρώματα. Το 2013 επανέρχεται με το επίσης διπλό CD “Απηλιώτης”. Εδώ, ο Λεωνίδας Μπαλάφας μοιάζει να παίζει με τις νότες και τους ρυθμούς. Μοιάζει τόσο αυτοσχεδιατικό το αποτέλεσμα, πειραματικό, όπως και τα live του, με κίνδυνο την έκπτωση. Μα για άλλη μια φορά, τη βγάζει ασπροπρόσωπος.
Είναι παράδοξο αυτό που συμβαίνει με το Λεωνίδα Μπαλάφα. Όσες φορές τον έχω πετύχει, τραγουδάει, και δεν εννοώ απλώς τα live, αλλά τις περατζάδες του από την Απανεμιά στην Πλάκα εκεί από όπου ξεκίνησε, στις 4 το πρωί κρατώντας μόνος του το πρόγραμμα μέχρι τις 7 το ξημέρωμα. Πηγή ενέργειας, ο τύπος. Τραβάει ώρες και ώρες με το ίδιο κουράγιο και την ίδια μαγ(κ)ιά, σε βαθμό τέτοιο που γεννά ενοχικό σύνδρομο. Ξέρεις τι είναι να νιώθεις άσχημα που κουράστηκες να στέκεις παραδομένος από κούραση και ψόφιος από το ξενύχτι παραδίπλα του, ενώ εκείνος ασάλευτος συνεχίζει;
Σκηνική παρουσία που όλα συνθέτουν βραδιές κεφιού. Ο τρόπος που ανοιγοκλείνει τις λέξεις, που κουνά τα μαλλιά του, το μπρος-πίσω του κορμιού, τα μουσικά όργανα που γίνονται στα χέρια του παιχνίδι, όλα συνωμοτούν με μια ευχέρεια ταλεντίστικη, για ατέλειωτες βραδιές γλεντιού. Η σκηνή πιάνει ντεσιμπέλ ρέγγε, με το χέρι στο κλαρίνο και τη μορφή του ρεμπέτη. Χωρίς προκαθορισμένο set list, χωρίς τη σιγουριά της σκηνικής επιμέλειας. Σερβίρεται ολόκληρος επι σκηνής, χωρίς δοκιμασμένες συνταγές και είναι απολαυστικός.
Ταλέντο οι ασυναρτησίες. Ταλέντο τεράστιο. Να μπορείς να γράφεις στίχους στο μυαλό σου και τα τους μελοποιείς συνωμοτώντας μαζί τους. Να λες ότι σου κατεβαίνει και με ένα μοναδικό τρόπο να στήνεις τραγούδι με αρχή, μέση, τέλος. Χωρίς συνταγή είπαμε, χωρίς «σωστά» μα χωρίς «λάθη». Σου δίνει την εντύπωση ενός τρελού που έχει τα λογικά του. Ε, θέλει ταλέντο που να πάρει!
Μας αρέσει: Που δε ξεζουμίστηκε από τις εταιρίες.
Θαυμάζουμε: Τις αντοχές του, πάνω και κάτω από το πάλκο.
Μας έμαθε: Καλή καρδιά.
Θέλουμε: Περισσότερες εμφανίσεις σε μικρότερα στέκια του κέντρου.
Μας ενοχλεί: Που δίνει την εικόνα “μεθυσμένου” επί σκηνής.
Έχει δηλώσει: “Δεν με κατατάσσω πουθενά, δε με ενδιαφέρουν οι ταμπέλες, «έντεχνο», «εμπορικό» ή οτιδήποτε άλλο. Κάνω αυτό που γουστάρω, με τη δική μου αισθητική αλλά και των φίλων με τους οποίους παίζω και αυτό εξελίσσεται με το χρόνο. Αν κάνεις κάτι με αγάπη και το εξελίσεις, αυτό φτάνει κάπου. Αγαπάω τη μουσική, είμαι πιστός σε αυτή. Ζω γι’ αυτή όπως ζω και από αυτή. Θα της προσφέρω ό,τι μπορώ, ό,τι έχω.”
“Δεν ξέρω πώς θα ήταν τα πράγματα αν δεν είχα πάει στο Fame Story. Τουλάχιστον δεν έγινα ρουφιάνος κανενός όσο ήμουν στο παιχνίδι, αυτό ήταν το μόνο που γούσταρα. Δεν τους άφησα να μου πάρουν ό,τι είχα. Προσπάθησα να πείσω και τους υπόλοιπους να παραβαίνουμε τους κανόνες αλλά με έλεγαν «γραφικό επαναστάτη».”
Info: Την Παρασκευή 3 Οκτωβρίου, ο Λεωνίδας Μπαλάφας θα βρεθεί στο Stage Volume 1. Περισσότερες πληροφορίες, εδώ.
Μπορείτε να ακούσετε τα τραγούδια από τον υπό κυκλοφορία δίσκο του Λεωνίδα Μπαλάφα στο youtube, εδώ.
