Θάνος Τοκάκης: Όλοι μέσα μας έχουμε έναν φασίστα…
Ο Θάνος Τοκάκης είναι ένας από τους σημαντικότερους νέους ηθοποιούς, με σταθερά βήματα και ποιοτικές ερμηνείες. Έχοντας αποφοιτήσει από τη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, έχει δουλέψει με κορυφαίους σκηνοθέτες του θεάτρου, όπως ο Γιάννης Χουβαρδάς, ο Θωμάς Μοσχόπουλος, o Νίκος Μαστοράκης, ενώ έχει σκηνοθετήσει κι ο ίδιος την παράσταση Χάνελε. Δεν είναι τυχαίο ότι το 2011 κέρδισε το βραβείο Χορν. Παράλληλα, συμμετείχε στις τηλεοπτικές σειρές “50-50”, “Ο 3ος νόμος” και “10η εντολή”. Αυτήν την περίοδο εμφανίζεται στο Εθνικό Θέατρο στην παράσταση “Μεφίστο” , το διάσημο έργο του Κλάους Μαν όπως το διασκεύασε η Αριάν Μνουσκίν, σε σκηνοθεσία του Νίκου Μαστοράκη. Συνέντευξη στον Γιώργο Σμυρνή
Το έργο λέει χαρακτηριστικά ότι “όλοι κρύβουμε έναν Μεφιστοφελή μέσα μας” κι έχει ως θέμα την συνεργασία Γερμανών ηθοποιών με το ναζιστικό καθεστώς στη Γερμανία του μεσοπολέμου. O Θάνος Τοκάκης μας μίλησε για την παράσταση, για τις δυσκολίες στη ζωή των ηθοποιών και τη φθορά που φέρνουν οι πολλές παραστάσεις, στις οποίες είναι αναγκασμένοι να παίζουν κάθε χρόνο, για να επιβιώσουν.
-Παίζεις στην παράσταση «Μεφίστο». Ποιες αλλαγές έχει κάνει ο Νίκος Μαστοράκης σε σχέση με την παράσταση που είχε ανεβάσει η Μνουσκίν;
Το έργο που ανεβάζουμε βασίζεται τόσο στην παράσταση της Αριάν Μνουσκίν, όσο και στο μυθιστόρημα του Κλάους Μαν. Το μυθιστόρημα του Κλάους Μαν εστιάζει στον κεντρικό χαρακτήρα, έναν ηθοποιό, τον Χόφκιν, ο οποίος ανεβαίνει ιεραρχικά όταν ταυτίζεται με το ναζισμό. Από την πλευρά της, η Μνουσκίν έχει χρησιμοποιήσει ένα μεγαλύτερο σύνολο ηθοποιών. Έχει δείξει ποια είναι η εξέλιξη για όλους τους ηθοποιούς του θιάσου (που άλλος είναι Εβραίος, άλλος κομουνιστής). Όμως, έτσι η Μνουσκίν δεν έδωσε μεγάλη βαρύτητα στην παράσταση της στην άνοδο του Χόφκιν στην περίοδο του Ναζισμού. Κατά την άποψή μας, έλειπε εκεί ένα αφηγηματικό κομμάτι και το συμπληρώσαμε με κάποιες σκηνές, παρμένες μέσα από το βιβλίο του Κλάους Μαν.
-Ποιος είναι ο ρόλος που ερμηνεύεις στην παράσταση;
Ερμηνεύω ένα υπαρκτό πρόσωπο, έναν αμφιλεγόμενο ηθοποιό, ο οποίος ήταν ο γαμπρός του Κλάους Μαν. Ήταν ένας ομοφυλόφιλος, αριστερός, που θεωρείται πολύ σπουδαίος ηθοποιός στη Γερμανία. Ήταν όμως πολύ ματαιόδοξος, με αποτέλεσμα να ξεχάσει τους αριστερισμούς και τις ιδέες του και να συνυπάρξει με το ναζισμό. Έγινε ο διευθυντής όλων των θεάτρων της Γερμανίας επί ναζισμού. Και παρ’ όλ’ αυτά, όταν τελείωσε ο πόλεμος, αν και φυλακίσθηκε για λίγο, απελευθερώθηκε γρήγορα και συνέχισε μια πολύ σημαντική καριέρα στο θέατρο.
-Το έργο μας λέει ότι όλοι κρύβουμε έναν Μεφιστοφελή μέσα μας;
Είναι μια ατάκα, η οποία υπάρχει μέσα στο έργο. Υποτίθεται ότι τη λέει ο Γκαίρινγκ, ο οποίος δεν εμφανίζεται ως ρόλος επί σκηνής, αλλά μόνο αφηγηματικά. Ο Κλάους Μαν υπονοεί με αυτό ότι όλοι έχουμε μέσα μας κάτι κακό, το οποίο κρύβουμε πολύ βαθιά μέσα μας. Όλοι μέσα μας έχουμε έναν φασίστα. Το θέμα είναι πώς μπορείς να τον διαχειριστείς.
