O Γιώργος Γλάστρας και η Χριστίνα Μαξούρη “ανανεώνουν” τον έρωτά τους…
Μία μεγάλη αγάπη ανάμεσα σ’ έναν σπουδαίο θεολόγο του Μεσαίωνα και ένα πολύ νεότερό του κορίτσι θα ζήσουν επί σκηνής ο Γιώργος Γλάστρας και η Χριστίνα Μαξούρη. Οι δύο ηθοποιοί πρωταγωνιστούν στην παράσταση «Αβελάρδος και Ελοΐζα», σε κείμενο και σκηνοθεσία του Γιάννη Καλαβριανού. Η παράσταση με την οποία το καλοκαίρι έγινε η έναρξη του Φεστιβάλ Αθηνών 2014, θα επαναληφθεί με σημαντικές αλλαγές φέτος στο θέατρο του Νέου Κόσμου από τις 8 Οκτωβρίου έως το τέλος Δεκεμβρίου από Τετάρτη ως Σάββατο στις 21:15 και Κυριακή στις 19:00.
Η ιστορία τους είναι πραγματική και αφορά τον έρωτα ανάμεσα σ’ έναν επιφανή θεολόγο και τη μαθήτριά του, που διαρκεί 40 περίπου χρόνια, από τη γνωριμία τους μέχρι και τον θάνατο της Ελοϊζας.
Στο Θέατρο του Νέου Κόσμου θα δούμε μια “άλλη” παράσταση
Μετά την παρουσίαση της παράστασης στο Φεστιβάλ Αθηνών, ο σκηνοθέτης και δραματουργός προχώρησε σε σημαντικές αλλαγές. Πλέον, οι τρεις ηθοποιοί θα εστιάζουν στην ερωτική ιστορία του Αβελάρδου και της Ελοΐζας, χωρίς να προσπαθούν να κάνουν μια βιογραφία ολόκληρης της ζωής τους και αφηγούνται τα γεγονότα από τη γνωριμία τους μέχρι και το 1817, χρονιά που χτίστηκε ο κοινός τους τάφος.
Έχουν αφαιρεθεί ο 13μελής χορός και όλες οι βιντεοπροβολές, ο δραματικός χρόνος έχει μεταφερθεί στο παρόν, τα κοστούμια είναι σύγχρονα και ο νέος σκηνικός χώρος θα μπορούσε να είναι ένα «Μουσείο του Αβελάρδου και της Ελοΐζας», γεμάτος με αναμνηστικά της ζωής τους, αλλά και της προηγούμενης εκδοχής της παράστασης.
Επίσης, η αφίσα του Φεστιβάλ Αθηνών και τα κοστούμια που φορέθηκαν γίνονται εκθέματα, ανάμεσα στα οποία η Ελένη Κοκκίδου, ο Γιώργος Γλάστρας και η Χριστίνα Μαξούρη, ζωντανεύουν αυτή την τραγική ιστορία αγάπης και μέσα από αυτή μιλούν για όλες τις μεγάλες αγάπες που έρχονται στη ζωή μας και μας κυριεύουν.
Τι λένε οι πρωταγωνιστές για τους ρόλους τους
Ο Γιώργος Γλάστρας ερμηνεύει τον Αβελάρδο, έναν πασίγνωστο θεολόγο και φιλόσοφο στην Ευρώπη. Ο ίδιος χαρακτηρίζει τον ήρωα «Μαχητή της ζωής, που πίστευε στη λογική, στην ελευθερία του πνεύματος, στον άνθρωπο και στις δυνάμεις του σε έναν Μεσαίωνα που κυρίως προσπαθούσε να εμπνέει φόβο.» Ο Αβελάρδος γνώρισε καθυστερημένα στη ζωή του τον έρωτα, περιμένοντας το ιδανικό και το απόλυτο στη ζωή του, στο πρόσωπο της Ελοΐζας.
Η Χριστίνα Μαξούρη που την ερμηνεύει την περιγράφει ως “Ένα κορίτσι με την ορμή της νιότης και δύναμη μυαλού, φημισμένη σε όλη τη Γαλλία για την ευρυμάθεια και την πολύπλευρη μόρφωσή της. Αν και κατά 20 χρόνια μικρότερή του Αβελάρδου θα γνωρίσει τη βαθιά και απόλυτη αγάπη όταν ερωτεύεται για πρώτη και μοναδική φορά, το δάσκαλό της. Του αφοσιώνεται ολοκληρωτικά και τον λατρεύει, αντί Θεού. Μέχρι το τέλος της ζωής της. Την κινεί αποκλειστικά, η αγάπη της για αυτόν”.
Ο έρωτας αυτών των δύο ανθρώπων με την αξιοσημείωτη για την εποχή τους ελευθερία της σκέψης, ήταν πανίσχυρος, αλλά βραχύβιος. Η ένωσή τους ήταν σαρωτική. Ήταν όμως και μοιραία, γιατί η εποχή τους ήταν «τόσο ‘στενή’ για να τους χωρέσει, που τους καταβαράθρωσε», όπως τονίζει η Χριστίνα Μαξούρη. Το αποτέλεσμα ήταν ότι μολονότι ερωτεύτηκαν παράφορα, σχεδόν πέρασαν όλη τη ζωή τους χώρια, κλεισμένοι σε μοναστήρια. Αυτό είναι και το τραγικό στοιχείο αυτού του μεγάλου έρωτα.
Μπορεί όμως ένας τόσο ισχυρός έρωτας να υπάρξει στην εποχή μας ή είναι μια ουτοπία; Σύμφωνα με τον Γιώργο Γλάστρα είναι δύσκολο κανείς στη σημερινή εποχή «να επενδύσει στον έρωτα μ’ αυτούς τους χρόνους και σ’ αυτές τις διάρκειες». Παρ’ όλα αυτά, για τον ηθοποιό ο «έρωτας είναι πάντα ο ίδιος, έρχεται με την ίδια σφοδρή δύναμη και τρυπάει τις καρδιές μας». Και όπως τονίζει χαρακτηριστικά, «η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει!»
Όσο για το αν υπάρχει στο έργο μία φράση που να εκφράζει την απόλυτη λατρεία, που νιώθουν οι δύο εραστές, η απάντηση των δύο πρωταγωνιστών είναι κοινή: «Θα σ’ αγαπώ, μέχρι τη στιγμή που θα αλλάξει ο Θεός αυτόν τον κόσμο.»
Γιώργος Σμυρνής
