To ροκ της μέσης ηλικίας…
Μετά από όλη τη φασαρία για το καινούριο άλμπουμ των U2, που μέχρι και ο Μπόνο βγήκε δημοσίως να ζητήσει συγγνώμη που μαζί με την Apple, το τοποθέτησαν στις λίστες 500.000.000 χρηστών του iTunes χωρίς να ρωτήσουν κανέναν, ήρθε η ώρα να συζητήσουμε για το προκείμενο. Το ίδιο το άλμπουμ δηλαδή, το «Songs of Innocence» και αν προσφέρει κάτι στην δισκογραφία αυτού του μεγάλου συγκροτήματος ή απλά βγήκε γιατί… έπρεπε να βγει.Από τον Κώστα Ζαλίγκα
Όχι ότι θα έχει σημασία του χρόνου που οι U2 θα περιοδεύσουν σε όλο τον κόσμο γεμίζοντας ασφυκτικά κάθε χώρο που θα πατήσουν το πόδι τους. Όμως σε περιπτώσεις σαν αυτές των ιρλανδών, περιμένεις δύο-τρία καινούρια τραγούδια να έχουν τα φόντα να σταθούν επάξια πλάι στα «περασμένα μεγαλεία». Φυσικά και δεν γίνεται λόγος για ολόκληρο άλμπουμ τομή ή σταθμό στην καριέρα τους.
The Miracle (Of Joey Ramone)
Τραγούδι για τους Ramones, που τους άνοιξαν τα μάτια στα εφηβικά τους χρόνια, που δεν θυμίζει σε τίποτα Ramones.
Every Breaking Wave
Αδιάφορο mid tempo κομμάτι με λάθος πλήκτρα στο ρεφρέν. Το ‘χουν κάνει καλύτερα στο παρελθόν. Εννοείται.
California (There Is No End To Love)
Καλό για πρώτο κομμάτι στα encore στις συναυλίες τους. Έτσι, για να ξαναμπαίνουν στη σκηνή διατηρώντας την έξαψη από το κυρίως μέρος. Σίγουρα όχι χάιλαϊτ της βραδιάς.
Song For Someone
Τυπική U2 μπαλάντα που έχουμε μάθει να την περιμένουμε σε κάθε κυκλοφορία τους. Καμία έκπληξη.
Iris (Hold Me Close)
Ο Μπόνο τραγουδάει για τη μητέρα του που έχασε νωρίς. Ο Ανταμ Κλέιτον στο μπάσο και ο The Edge στην κιθάρα συνομιλούν με κλειστά μάτια, αλίμονο. Όμως όταν κοντά στα 3,5 λεπτά το κομμάτι πρέπει να αλλάξει κατεύθυνση για να συνεχίσει να ακούγεται ενδιαφέρoν, η αμηχανία σκεπάζει τα πάντα.
Volcano
Ο Ανταμ Κλέιτον παίρνει αρχικά την κατάσταση στα χέρια του σε ένα κομμάτι που έχει ρυθμό και δείχνει ότι οι U2 έχουν ακόμη λίγο νεύρο στις ιδέες τους.
Raised By Wolves
Πολιτικό θέμα, δυνατό ρεφρέν, ένταση στα φωνητικά, πιάνο που κλείνει κάπως πένθιμα το τραγούδι. Και ο Μπόνο να διακηρύττει ότι δεν πιστεύει κανέναν και τίποτα.
Cedarwood Road
Ο The Edge μπαίνει με φόρα και παραμόρφωση αλλά κάθε φορά που ο Μπόνο πιάνει το μικρόφωνο, του «κόβει τα φτερά». «Η καρδιά που έσπασε είναι μια ανοικτή καρδιά», καταλήγει ο δεύτερος σε έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς στίχους του δίσκου.
Sleep Like A Baby Tonight
Αργόσυρτο κομμάτι, με πλήκτρα και αλλοιωμένες κιθάρες, που κάνει μια απόπειρα να μην ακουστεί σαν U2. Δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, ούτε πρόκειται να μείνει για καιρό στη μνήμη των θαυμαστών.
This Is Where You Can Reach Me Now
Η εισαγωγή προδιαθέτει για κάτι συναρπαστικό αλλά σύντομα το εγχείρημα βρίσκει τοίχο και περιορίζεται σε μια τυπική ποπ άσκηση με τον The Edge να επιλέγει το μη αναμενόμενο. Πάντα για τα δικά του δεδομένα.
The Troubles
Ο δίσκος κλείνει νοσταλγικά, ατμοσφαιρικά, επικά, πείτε το όπως θέλετε, με έγχορδα σε πρώτο ρόλο. Χωρίς τη Lykke Li να παρεμβάλλεται, το αποτέλεσμα δεν θα ήταν το ίδιο.
