Είδαμε “Το μυστήριο της πολιτείας Χάμελιν” στο θέατρο Πόρτα: ένα θρίλερ μυστηρίου για παιδιά

Με αφορμή έναν αινιγματικό γερμανικό θρύλο του Μεσαίωνα, ο σκηνοθέτης μαζί με τον συνθέτη Κορνήλιο Σελαμσή, τη σκηνογράφο Ευαγγελία Θεριανού, την ενδυματολόγο Κλαιρ Μπρέσγουελ και τον θίασο (Άννα Καλαϊτζίδου, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Άνα Κίφου, Χαρά Κότσαλη,η οποία επιμελήθηκε και με εξαιρετικό αποτέλεσμα την κίνηση, Γιώργος Παπαγεωργίου, Σωκράτης Πατσίκας, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος) καταφέρνει να δημιουργήσει μια ενδιαφέρουσα σειρά από ανατροπές.

Πάνε εκατό χρόνια που φύγαν τα παιδιά μας.

Διαβάζουμε σε καταγραφή των χρονικών της πόλης Χάμελιν του 1384. Και το βιτρώ που κοσμεί την εκκλησία της πόλης, δείχνει προς το περιστατικό. Μία πομπή παιδιών ακολουθεί έναν φλαουτίστα φανταχτερά ντυμένο. Χρωματιστό φως διαπερνάει τις μορφές, ωστόσο τα ερωτηματικά παραμένουν στο σκοτάδι. Πιθανές ερμηνείες για την μαζική εξαφάνιση των παιδιών, φυσικές καταστροφές, ατυχήματα ή ασθένειες. Μύθος, θρύλος και όχι παραμύθι, κι όπως όλοι οι θρύλοι, η ιστορία του γητευτή ταξιδεύει παράλληλα με την πορεία του Ανθρώπου. Απόδειξη, νέοι που στρατεύονται σε ακραία κομματικά και θρησκευτικά σχήματα.

Στην σκηνοθετική γραμμή εντάσσεται ένας θίασος μενεστρέλων. Αυτοί ήταν επαγγελματίες διασκεδαστές που πιθανότατα συνέβαλαν στη διαμόρφωση του λειτουργικού δράματος. Μεταξύ 11ου και 15ου αιώνα, έκαναν την εμφάνισή τους στην Ευρώπη, την οποία και διέσχιζαν πεζοί, κινούμενοι μόνοι ή σε συντροφιές. Ντυμένοι ζωηρόχρωμα, κουβαλώντας τα μουσικά τους όργανα, παρουσίαζαν θεατρικούς αυτοσχεδιασμούς όπου έβρισκαν κοινό. Αυτό κάνουν και σήμερα για μας. Μας εξιστορούν την ιστορία των παιδιών της πόλης Χάμελιν, που πριν εκατοντάδες χρόνια, εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς.

Το σκηνικό, αποτελούμενο από απλά ξύλινα κουκλόσπιτα- αποδεικνύεται ευρηματική λύση για την ψευδαίσθηση του βάθους, αλλά και μια άλλη. Την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να προστατεύσουμε τον μικρόκοσμό μας αν κρυφτούμε μέσα σ’ αυτόν. “Βλέπουμε” λοιπόν από μακριά την πόλη, αλλά ευτυχώς δεν συμβαίνουν σ’ εμάς όλα αυτά τα τρομερά κι έτσι μπορούμε να χαρούμε: δεν μαστίζουν τους δρόμους μας αρουραίοι, δεν μας κυβερνούν αλαζονικοί άρχοντες που πλήττουν με τις πράξεις τους το κοινό καλό, τα παιδιά δεν εξαφανίζονται ακολουθώντας άγνωστους. Όταν όμως οι ηθοποιοί που υποδύονται τους ηθοποιούς, μουσικούς, γελωτοποιούς, ζητήσουν για τις ανάγκες της πλοκής τη συμμετοχή των παιδιών, τα πράγματα σοβαρεύουν.

Στο σημείο αυτό, η Σκηνή απλώνεται και φτάνει μέχρι την πλατεία. Οι ηθοποιοί καλούν τους μικρούς θεατές ν’ ακολουθήσουν τον μουσικό. Αρκετοί απ’ αυτούς που μπήκαν στο θέατρο διστακτικά, κρατώντας το χέρι της μαμάς τους, με σιγουριά σηκώνονται από τις θέσεις τους κι ακολουθούν τον μυστηριώδη άγνωστο που παίζει μουσική. Το βιτρώ ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μας. Μια πομπή παιδιών που ακολουθούν έναν παρδαλά ντυμένο φλαουτίστα μας προσπερνά και βγαίνει έξω, στο φουαγιέ.

Τα φώτα στην πλατεία ανάβουν κι οι μεγάλοι βουρκωμένοι σπεύδουν να βγουν κι εκείνοι έξω, με την ίδια ανησυχία που στο παραμύθι ψάχνουν οι γονείς τα παιδιά τους. Όντως η Σκηνή έχει μεγαλώσει πολύ, βλέπω το μύθο του Χάμελιν να παίζεται ακόμη και στο διάλειμμα. Επιστρέφοντας στις θέσεις μας, για να παρακολουθήσουμε το δεύτερο μέρος της παράστασης το ιδεώδες της ιστορικής θεατρικής σκηνής για παιδιά και νέους Gripstheater εκπληρώνεται: Οι θεατές, αν και ανήλικοι, αποφασίζουν για την τροπή που θα πάρει η ιστορία διαλέγοντας ανάμεσα σε τρεις εκδοχές. Στην παράσταση που παρακολούθησα εγώ, τα παιδιά διάλεξαν να αφήσουν τα σπίτια τους όχι από απαρέσκεια προς τους μεγάλους, αλλά από ανάγκη να ζήσουν την περιπέτεια. Επέλεξαν να αγαπάνε τους γονείς τους αλλά κρατώντας αποστάσεις.

When, lo! as they reached the mountain-side,
A wondrous portal opened wide
As if a cavern was suddenly hollowed;
And the Piper advanced and the children followed,
And when all were in to the very last,
The door in the mountain-side shut fast.

Robert Browning, The Pied Piper of Hamelin: A Child’s Story

*Καρκινική επιγραφή που σημαίνει: Μπαίνουμε στη νύχτα και μας καταναλώνει η φωτιά – αναφερόμενο σε έντομα που πέφτουν στη φλόγα, τη νύχτα

Info:
Θέατρο Πόρτα: Μεσογείων 59, τηλ. 210 77 11 333
Παραστάσεις: Σάββατο 15.00, Κυριακή 11.00 & 15.00
Εισιτήριο: 10 €