Τι να δείτε στο Θέατρο τον Νοέμβριο;
Τι μαζευτήκατε πάλι βρε; Τι θέλετε;Από τις περισσότερες από 1500 (!) εντυπώσεις στο άρθρο του προηγούμενου μήνα, κάτι μας λέει πως σας άρεσε/φάνηκε χρήσιμος ο μηνιαίος οδηγός μας στις νέες και αξιόλογες παραστάσεις που ξεκινούν ή επιστρέφουν στην Αθήνα!Έτσι, για άλλο ένα μήνα, απαντούμε στο«Μανώλη, τι να δούμε;»με μια λίστα 20 +κάτι ψιλά παραστάσεων για τον μήνα Νοέμβριο!Σε μια θεατρική σεζόν η οποία αναμένεται να σπάσει ΚΑΘΕ ρεκόρ αριθμού παραστάσεων (τα πηγαδάκια μιλούν ήδη για περισσότερες από 1000!!), είναι ακόμα πιο δύσκολο από ποτέ να ξεχωρίσεις ποιες αξίζουν – ή και να τις προλάβεις, αφού οι περισσότερες ανεβαίνουν για λίγες μόνο εβδομάδες. Όμως… γι’αυτό δεν είμαστε εμείς εδώ;
Κατηγορία: Οι νέες μεγάλες δυνάμεις του ελληνικού θεάτρου στο Τέχνης και το Πόρτα
Αλεξάνδρεια – Υπόγειο του Κουν
5/11-17/1
Τι: Στην Αλεξάνδρεια του μεσοπολέμου, στήνεται το σκηνικό αριστουργήματος του Λόρενς Ντάρρελ «Αλεξανδρινό Κουαρτέτο» (1957-1960). Δύο ζευγάρια και ένα κορίτσι δοκιμάζουν τα όρια των συσχετισμών τους. Προκαλούν γενναία την ηθική μιας εποχής που τρέφεται από ο,τιδήποτε ολοκληρωτικό και βίαιο. Ξεδιπλώνουν μπροστά μας τις εκδοχές της πραγματικότητάς τους. Ποιά είναι η αλήθεια; Υπάρχει μία αλήθεια; Μία πραγματικότητα;
Γιατί: Η ομάδα Elephas tiliensis, μετά την Περσινή Αρραβωνιαστικιά (μια από τις δύο πιο αγαπημένες μας παραστάσεις της περασμένης χρονιάς, κλαίγαμε, παραληρούσαμε) παρουσιάζει τη νέα της δουλειά στο Θέατρο Τέχνης, μια συνομιλία ανάμεσα στο εμβληματικό έργο του Λόρενς Ντάρρελ και πρωτότυπων κειμένων της ομάδας, του Ντε Σαντ, του Καβάφη, του Μπωντλαίρ κ.α.
Σχετικά Άρθρα: #prova 1 – #prova 2
Το Θηρίο στη Ζούγκλα – Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν
4-25/11
Τι: Ο Μάρτσερ εμπιστεύεται στη Μαίη το μυστικό του: την πεποίθηση πως κάτι πολύ παράξενο θα του συμβεί, κάτι που αναμένει και δεν αποκλείεται να τον συντρίψει. Δέκα χρόνια μετά, την ξανασυναντά. Εκείνη του υπενθυμίζει την παλιά εκμυστήρευση, κι αυτός της προτείνει να τον συντροφεύσει στην αναμονή του. Οι δυο τους αφιερώνουν τη ζωή τους σε αυτή την αναμονή. Μήπως το θηρίο είναι όλα αυτά που χάνονται εν τω μεταξύ;
Γιατί: Η ομάδα προτσές, διασκευάζει για το θέατρο τη νουβέλα του Henry James «Το θηρίο στη ζούγκλα», η οποία δημιουργεί ένα σχεδόν μεταφυσικό σασπένς γύρω από μια Αναμονή, ένα Θηρίο και μια Αποκάλυψη. Η παράσταση έχει παιχτεί διεθνώς με τέτοια ονόματα όπως ο Ντεπαρντιέ και η Αρντάν, αλλά κι εδώ έχουμε αγαπημένα ονόματα των τελευταίων χρόνων όπως ο Θέμης Πάνου (Miss Violence), η Σύρμω Κεκέ (Βυσσινόκηπος, Περσινή Αρραβωνιαστικιά, Ρομαντική Μου Ιστορία) και η Ανθή Ευστρατιάδου (Αλμανάκ).
Με Τα Δόντια – Υπόγειο του Κουν
10/11-12/1
Τι: Μια «αγία» οικογένεια κρατιέται με νύχια και με δόντια από τη ζωή. Επιβιώνει από τους παγετώνες, τους κατακλυσμούς, τους πολέμους. Επιζεί χιλιάδες χρόνια τώρα. Χωρίς να διδάσκεται, ωστόσο, τίποτα από την ιστορία. Απλώς ζει και θα συνεχίζει να ζει. Μια ελεύθερη διασκευή πάνω στο ομώνυμο έργο του του Θόρντον Γουάιλντερ (1942).
Γιατί: Ο Γιάννης Μόσχος, μετά τις όντως «Διασκεδαστικές Ιστορίας περί Θνητότητας», σκηνοθετεί ένα καστ από επιτυχημένους και ταλαντούχους ηθοποιούς από τη νεότερη γενιά αποφοίτων της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης: Ιωάννα Παππά, Αντίνοος Αλμπάνης, Ιωάννα Μαυρέα κ.α…
Σλάντεκ – Πόρτα
Τι: O Σλάντεκ είναι ένας νέος χωρίς μόρφωση και δουλειά σε αναζήτηση προσανατολισμού μέσα στις οικονομικές και κοινωνικές θύελλες του μεσοπολέμου. Μοιάζει παντελώς ανίκανος να οραματιστεί μια ειρηνική ζωή. Τελικά εντάσσεται στους κόλπους του Μαύρου Στρατού, μιας σκληροπυρηνικής φασιστικής ομάδας που εκπαιδεύει/εκτρέφει δολοφόνους για το «καλό της πατρίδας». Ένα έγκλημα γίνεται αφορμή για μια ατέρμονη αντιπαράθεση ιδεολογιών.
Γιατί: O Δημήτρης Καραντζάς, μετά τον Κυκλισμό του Τετραγώνου (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Φεστιβάλ Αβινιόν) και την Ελένη (Φεστιβάλ Επιδαύρου) καταπιάνεται με ένα από τα λιγότερο γνωστά έργα του Έντεν φον Χόρβατ που μιλάει για τα πιο άγρια ένστικτά μας, την ανάγκη ύπαρξης μιας ανώτερης δύναμης και την πραγματική αδυναμία του ανθρώπινου είδους να αντιδράσει σε μια κοινωνία απόλυτης αστάθειας και διάσπασης. Στο καστ τα πιο δυαντά και αγαπημένα ονόματα από τους μόνιμους συνεργάτες του: Μαρία Κεχαγιόγλου, Γιάννης Κλίνης, Άρης Μπαλής και Μιχάλης Οικονόμου.
Κατηγορία: Πολυαναμενόμενες Επιστροφές
Μένγκελε – Faust
Τι: Ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος στον ρόλο του Γιόζεφ Μένγκελε, του Αγγέλου του Θανάτου του Άουσβιτς, του ανθρώπου που ενσαρκώνει την πιο ακραία έννοια του κακού στον 20ου αιώνα. Απέναντί του η Μυρτώ Αλικάκη, στον ρόλο μιας νέας Εβραίας που έρχεται απέναντί του, σε ένα κουπέ τρένου, για να αναμετρηθεί με τον όλεθρο, αλλά και με τα προσωπικά της φαντάσματα συνυφασμένα με το ανυπόφορο κενό της Ιστορίας.
Γιατί: Το πολύπλοκο θεατρικό έργο του Θανάση Τριαρίδη κλειδώνει μέσα του έναν συγκλονιστικό αριθμό αντιστροφών, παιχνίδια ρόλων μέσα σε παιχνίδια ρόλων. Ανοίγουν σαν μπάμπουσκες για να αποκαλύψουν καινούριες πτυχές.πάντα με την υπόσχεση μιας μικροσκοπικής σχεδόν, αφανούς, απατηλής αλήθειας στο κέντρο. Η εξέλιξη είναι ένας ζωντανός γρίφος και μαι σειρά από συγκλονιστικές κορυφώσεις που σε παγιδεύουν στη δίνη της φαντασίωσης αυτών των δυο χαρακτήρων.
Σχετικά Άρθρα: Άποψη
Η Ζωή Μου στο Θέατρο – Αργώ
14/11-18/1
Τι: Ο Γκράχαμ είναι ο σκηνοθέτης και ανεβάζει τον «Δον Ζουάν» του Μπάιρον, και ο Στίβεν με τη Ρεβέκκα οι πρωταγωνιστές του. Ο Γκράχαμ θέλει τον Στίβεν, ο Στίβεν τη Ρεβέκκα, και η Ρεβέκκα… τον Γκράχαμ: ένα ερωτικό τρίγωνο όπου καθένας κοιτά προς διαφορετική κατεύθυνση. Τι θα συμβεί όταν στη διάρκεια των προβών οι ηθοποιοί αρχίζουν να ταυτίζονται με το ρόλο τους και ο σκηνοθέτης επιμένει να προσπαθεί να βρει ευκαιρία να ξεμοναχιάσει τον πρωταγωνιστή;
Γιατί: Μια από αυτές τις θαυματουργές μικρές παραστάσεις με καλοδουλεμένες ερμηνείες και αίσθηση του χιούμορ, σε ένα κείμενο που καυτηριάζει έξυπνα αυτήν ακριβώς την κατάρα του φαίνεσθαι και του εμπορικού γυμνού που κυνηγά τ;α τελευταία χρόνια τις queer (και μη) παραστάσεις.
Σχετικά Άρθρα: #prova
Υποκατηγορία: Πολυαναμενόμενες Επιστροφές με καινουριους συντελεστές
FiT – TheatroVictoria
Τι: Στη μαύρη κωμωδία του Nicky Silver, ένας νεαρός gay άντρας συναντάει έναν πολύ όμορφο νεαρό ηθοποιό που υποδύεται έναν άγγελο σε μια παιδική παράσταση, στο πρόσωπο του οποίου ο πιστεύει ότι βρήκε τον έρωτα της ζωής του. Τον προσκαλεί στο σπίτι του για ένα ποτό και… τον απαγάγει στη ντουλάπα του.
Γιατί: Η Ζώγια Σεβαστιανού μας δίνει ζωή! Η ντίβα μάνα δεν είναι απλά «cool» με τον gay γιος της, αλλά όταν ανακαλύπτει πως το μικρό της απροσάρμοστο έχει απαγάγει ένα muscle twink-«αγγελάκι» στην ντουλάπα του, αποφασίζει να πληρώσει τον άγνωστο νεαρό άντρα για να υποκείψει στον έρωτα του. Άλλο βέβαια αν στην πορεία καταλήγει να τον… τσιμπήσει για τον εαυτό της. Είπαμε, μάνα είναι, όχι Παναγία!
The Oh Fuck Moment – Bios
14/11-21/12
Τι: Μερικές φορές όταν τα σκατώνεις, δεν υπάρχει επιστροφή. Μια ανοιχτή συζήτηση γύρω από ένα τραπέζι για 20 κάθε φορά θεατές αρκετά τολμηρούς να παραδεχτούν τα λάθη τους ή για κάποιους που απλώς θα γελάσουν με τα λάθη των άλλων.
Γιατί: Όχι ακριβώς παράσταση, ούτε ακριβώς περφόρμανς, αλλά για ομαδική εξομολόγηση – άσκηση οικειοποίησης και αποδοχής των.. .σκατωμάτων μας. Το βιώσαμε πέρυσι στο πρώτο ανέβασμα σαν μια ανοιχτή γιορτή όλων των λαθών μας, με καθοδηγητές δύο έμπειρους στον αυτοσχεδιασμό ηθοποιούς, μέσα στο «ασφαλές» περιβάλλον ενός γραφείου του οποίου οι τοίχοι είναι ΓΕΜΑΤΟΙ με post-its με λάθη/εξομολογήσεις προηγούμενων θεατών – και που μέχρι το τέλος θα φέρουν περήφανα και τα δικά σου.
Σχετικά Άρθρα: #prova
Ήρωες – Μικρό Παλλάς
Έως 16/12
Τι: Πριγκίπισσες από τη Μόσχα, ναυαγοί, τηλεοπτικές ιερόδουλες, σαδομαζοχιστές και πολιτικοί κρατούμενοι, gay Ηπειρώτες, ακολουθούν τα βήματα του tango χορεύοντας τσάμικο και τραγουδούν στη σκηνή του Μικρού Παλλάς βαριά ποπ και ελαφριά ζεϊμπέκικα προσφέροντας στο κοινό υψηλή θετική ενέργεια. Μια μουσικοσατιρική ομάδα ευέλικτη και προπονημένη που στόχος της είναι η συγκίνηση και το αυθεντικό γέλιο. Η ίδια η ζωή.
Γιατί: Τέσσερις λέξεις, που θα στοιχειώσουν με το γκούχου τους τη ζωή σου για πάντα: Νατάλια Μπράτουσκα Σεϊτανίδη Αλέξεγεβνα. Είσαι ΗΡΩΙΔΑ – κι ας έχεις το χτικιό, κι ας κουνάει ο καταραμένος ο τρένος, κι ας μη σου απαντά ποτέ ο πούστης ο Ιβάν, κι ας είσαι και ΤΟΣΟ (να τα λέμε αυτά) γρουσούζα με τα ΜΜΜ… και στον Υπερσιβηρικό κατάρα, και στον Τιτανικό εσύ, ναι ΕΣΥ ξέρουμε πως το βλογιόκοψες το πλοίο, δεν φταίει ο παγόβουνος. Τι ιστορικό κι αυτό; Μπροστά σε σένα, η Άννα Καρένινα και τα τρένα είναι BFFs. Ας είναι!
Leonardo’s Ring – Studio Κυψέλης
Τι: «Η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία pocket theater στην Ελλάδα τα τελευταία δέκα χρόνια». Η ιστορία ενός δαχτυλιδιού που ταξιδεύει από χώρα σε χώρα για να ενώσει και να χωρίσει ανθρώπους, διαμέσου των αιώνων. Ένα περίφημο δαχτυλίδι που φέρεται να σχεδίασε ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, το οποίο πέρασε από τα χέρια του Τσαϊκόφσκι, του Όσκαρ Ουάιλντ, του Ροδόλφο Βαλεντίνο, για να καταλήξει στις μέρες μας και να ξεκινήσει ένα σπονδυλωτό γαϊτανάκι από χέρι σε χέρι. Το γιατί τυχαίνει να πέφτει πάντα σε χέρια gay sex-maniacs, δεν το διευκρινίζει ποτέ ο συγγραφέας Rick Elice (Jersey Boys)
Γιατί: Καλτ strikes back! Η λατρεμένη sold-out queer underground επιτυχία της περσινής χρονιάς επιστρέφει με ολοκαίνουριο cast: πιο συγκινητική, πιο ξεμπουρδελμένη και με (είναι δυνατόν;) περισσότερο γυμνό. Πολύ, πολύ περισσότερο. Πολύ, πολύ, πολύ. Αν το γυμνό ήταν αυτοσκοπός, θα ήταν αυτή η παράσταση. Αυτό, ναι, είναι το απελευθερωμένο, άνετο και απενοχοποιημένο queer θέατρο που έχουμε ανάγκη – ακόμα κι αν σε κάποια από τα πιο δραματικά κομμάτια μονολόγου θα πρέπει να δείξεις… περισσότερο self-restraint από την Καραμπέτη σε πρώτη σειρά πρεμιέρας Ντενίση.
Σχετικά Άρθρα: #prova 1 – #prova 2
Κατηγορία: Άγριες διαθέσεις
Μοναξιά στην Άγρια Δύση – Faust
Τι: Δύο αδέλφια βρίσκουν τον κώδικά τους μόνο μέσα από τους άγριους καβγάδες. Ένας αλκοολικός αποτυχημένος ιερέας. Και μία ανήλικη που πουλάει παράνομα ουίσκυ. Ο θάνατος, μια ρουτίνα. Η κηδεία, ευκαιρία για φαγοπότι. Τελικά τι έχει μεγαλύτερη σημασία; Ένα σακουλάκι τσίπς ή μια δολοφονία;
Γιατί: Σύντομο, μεστό, αθυρόστομο, αυτό είναι ένα απο τα πιο χαρακτηριστικά έργα του Μάρτιν Μακντόνα (Πουπουλένιος) που συνοψίζει ακριβώς το ύφος γραφής του και την άποψητου για την ανθρωπότητα γενικά, και την σύγχρονη του Ιρλανδία, πιο συγκεκριμένα. Ένα από τα ωραιότερα έργα του βραβευμένου με «Τόνυ», «Ολίβιε» και «Όσκαρ» Μάρτιν Μακ Ντόνα (Πουπουλένιος). Η Πέμη Ζούνη σκηνοθετεί έναν εξαιρετικό νεανικό θίασο πάνω σε μια (επιτέλους) πολύ σωστή απόδοση κειμένου του συγκεκριμένου συγγραφέα στα ελληνικά.
Σχετικά Άρθρα: #instagkoultoura
Πισίνα (Νερό;) – 104
Προπαραστάσεις από 10/11
Τι: Μια πασίγνωστη καλλιτέχνης προσκαλεί τους παλιούς της φίλους, μια ομάδα άσημων καλλιτεχνών, στο πολυτελές καινούργιο σπίτι της για την επανένωση που περίμεναν τόσο καιρό. Η γιορτή στην καινούργια της πισίνα τελειώνει άδοξα εξαιτίας ενός ατυχήματος, το οποίο την αφήνει σε κώμα. Μπορεί το ατύχημα της να εξελιχθεί στο επόμενο μεγάλο έργο τέχνης των ζηλιάρηδων φίλων της;
Γιατί: Σαν οπλισμένος με αυτόματο όπλο, με ωμότητα, χιούμορ και ποιητικότητα, ο Ravenhill (Shopping and Fucking) εγείρει ερωτήματα για την τέχνη και την εμπορευματοποίησή της, τη φιλία και τις αστοχίες της, τη φιλοδοξία και την ηθική, την επιτυχία και τον ανταγωνισμό. Ο Μιχάλης Παλίλης, σκηνοθέτης με αποδεδειγμένο σερί επιτυχιών σε δύσκολα και αιχμηρά έργα (Διαδρομές Υψηλού Κινδύνου, Κόντρα στη Δημοκρατία) επιστρέφει στο 104.
Ξενύχτι – Beton7
Μέχρι 22/11
Τι: Τρείς γυναίκες και δύο άνδρες συναντιούνται σε ένα πάρτυ με φόντο τη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του΄70. Καθώς εξομολογούνται τις φαντασιώσεις, τους φόβους και τις επιθυμίες τους, οι αναστολές υποχωρούν και οι φαντασιώσεις προβάλλονται στην πραγματικότητα. Νεύρωση, αυτοκαταστροφικές επιθυμίες, βουλιμικές εξάρσεις, σεξουαλικός σουρεαλισμός και ισοπεδωτικός σαρκασμός αναδύονται σε αυτό το επεισοδιακό ξενύχτι.
Γιατί: Θα μπορούσε να ανέβει βαρύγδουπα και με περισσή σοβαροφάνεια να δείξει πόσο βάθος και προοδευτικότητα υπάρχει σε αυτούς τους εσωτερικούς κύκλους των ψαγμένων οτιδήποτε. Και γίνεται και εδώ αυτό, αλλά σαν παράσταση-μέσα-στην-παράσταση, την οποία παίζουν ασυναίσθητα με τους εαυτούς τους κάθε βράδυ οι χαρακτήρες αυτοί μεταξύ τους. Πόσο απολαυστικά αληθινές οι ερμηνείες των ηθοποιών εδώ, πάνω σε ολότελα μα ολότελα ψεύτικες και προσποιητές περσόνες. Πόσο αυθεντικό το δικό μας γέλιο όσο η δική τους κωμικά υπερβολική (αλλά ποτέ γελοία, πάντα μέσα στα προσχήματα) σοβαροφάνεια και βαρυγδουπιά.
Κατηγορία: Πολύ περιορισμένες εμφανίσεις
Όσα είναι δίπλα μου – (Εκτός) Στέγης
18-23/11
Τι: Μια ιδιωτική στιγμή εισβάλλει σε έναν απροσδόκητο δημόσιο χώρο, στο κέντρο της Αθήνας. Η συνάντηση δύο αγνώστων, ενός θεατή και μιας ηθοποιού, τελείται πάνω στο κατεξοχήν ιδιωτικό άδυτο, στο άντρο του ερωτισμού, στη συμβολική φωλιά μας στον κόσμο: το κρεβάτι. Θεατής και ηθοποιός πλαγιάζουν για δέκα λεπτά σε ένα κρεβάτι. Οι θεατές παραμένουν σιωπηλοί, οι ηθοποιοί τούς εκμυστηρεύονται μια ιστορία και η εμπειρία είναι αλλόκοτα συγκινητική, σφοδρή και πρωτόγνωρη.
Γιατί: Είμαστε φαν των απολύτως προσωπικών θεατρικών εμπειριών, και η ιδέα αυτή του Fernando Rubio το πηγαίνει σε ένα αδιανόητο extreme σε όρους intimacy. Περιμένουμε ακόμα την επίσημη ανακοίνωση των ηθοποιών – και τη σφαγή των Ελληνάρων θεατών για να πλαγιάσουν με το αγαπημένο τους όνομα.
Γυναίκα και Λύκος – Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
21-25/11
Τι: Γυναίκα και Λύκος. Ένα σκοτεινό παραμύθι, ένα ερωτικό θρίλερ. Μια γυναίκα εξαγριωμένη αλλάζει σελίδα και εγκαταλείπει την τακτοποιημένη ζωή της. Μια λυσσαλέα αναζήτηση του έρωτα, μια τελετή μεταμόρφωσης σ’ ένα μπαρόκ πάρτι. Ο φόνος. Η Γυναίκα αφήνει πίσω της σύζυγο, φίλους και καριέρα. Ένα απαγορευμένο πάθος την έχει εξαγριώσει. Την έχει κάνει λύκο. Η ευτυχία έχει αγριότητα. Η ηρωίδα τη διεκδικεί μαζί με τη θέση της στον κόσμο. Θα μπορούσε να είναι μια σύγχρονη Νόρα, θα μπορούσε να είναι η Ωραία του παραμυθιού. Είναι όμως η Ωραία και το Τέρας μαζί.
Γιατί: Η αιρετική σκηνοθέτρια Έλλη Παπακωνσταντίνου συναντά τη συγγραφέα Έλενα Πέγκα μετά την επιτυχία της πρώτης σκηνοθετικής απόπειρας στο Φεστιβάλ «ECRIRE ET METTRE EN SCENE AUJOURD’HUI” στην Caen τον Μάη του 2014, με θίασο Γάλλων ηθοποιών. Στην αθηναϊκή εκδοχή της, η Θεοδώρα Τζήμου ερμηνεύει σαρωτικά τη Γυναίκα και η Έλλη Παπακωνσταντίνου στήνει ένα ψυχαναλυτικό θρίλερ μέσα σε έναν ακραίο εικαστικό κόσμο, αμφισβητώντας τα όρια της πραγματικότητας.
Κατηγορία Νέες Δουλειές από Αγαπημένους Συντελεστές (που όλοι τυχαίνει να μαζεύονται στο Vault)
Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης στο Μάρτυς μου ο Θεός – Vault
Τι: Ο αφηγητής της ιστορίας –ένας τυπικός αντιήρωας της εποχής μας, άνθρωπος απλός, οπλισμένος με χιούμορ, με φαντασία και με μια ιδιαίτερη λεκτική ευφορία-, έχοντας βρεθεί στα πενήντα του χωρίς δουλειά και με υγεία κλονισμένη, εξιστορεί τα πάθη που υφίσταται από παιδί στην αναμέτρησή του με τη σκληρή πραγματικότητα. Μέσα από τον χειμαρρώδη μονόλογό του, που ακολουθεί τη ροή της σκέψης του, παρακολουθούμε τον αγώνα του να σταθεί όρθιος, ισορροπώντας ανάμεσα στο κωμικό και το δραματικό.
Γιατί: Η εταιρεία θεάτρου GAFF„ μετά την τεράστια πολύχρονη επιτυχία του «Ψυχολογία Συριανού Συζύγου», επιστρέφει στο θέατρο VAULT με το έργο του Μάκη Τσίτα «Μάρτυς μου ο θεός» που τιμήθηκε με το ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ της Ευρωπαικής Ένωσης 2014.
Οι Splish-Splash στο MetamMorfosis – Vault
Έως 11/1
Τι: Ένα αναπάντεχο γεγονός ανατρέπει την καθημερινότητα της οικογένειας Μπόργκ. Οι ισορροπίες διαταράσσονται, οι ρόλοι αλλάζουν μέσα στο ασφυκτικό οικογενειακό πλαίσιο και ο καθένας καλείται να διαμορφώσει μια νέα ταυτότητα. Ο Γκρέγκορ, ο γιός της οικογένειας και το κεντρικό πρόσωπο του έργου βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση όπως όλοι τους. Θα καταφέρει ν’ ανταπεξέλθει στο νέο του ρόλο;
Γιατί: Η ομάδα Splish-Splash έχει μια απίστευτα μοναδική άποψη μέσα στον χώρο του ελληνικού θεάτρου. Αντλώντας έμπνευση από τον βωβό κινηματογράφο, μεταφέρουν στη σκηνή την ατμόσφαιρα και την αισθητική του μέσα από την έκφραση των ηθοποιών, τη σωματική γλώσσα και τη μουσική. Γνωστοί για τις διασκευές κλασσικών κινηματογραφικών ταινιών και ηρώων, φέτος επιστρέφουν με τη διασκευή του κλασσικού αριστουργήματος του Φραντς Κάφκα, ως κωμωδία!
Η Φανή Παλιούρα στο Η Καθαρίστρια του Lifestyle – Vault
Τι: Η Πελαγία είναι η γυναίκα που έχει συμβιβαστεί με την ιδέα πως η ζωή δεν είναι γι αυτήν, είναι για τους άλλους: για τις όμορφες ξανθιές τηλεπαρουσιάστριες, για τις sexy τραγουδίστριες που μικραίνουν αντί να μεγαλώνουν, για τις λαμπερές κυρίες δίπλα στους πλούσιους κύριους. Με την ελπίδα να ξεφύγει από αυτό το “Όχι” που την ακολουθεί για μια ζωή, παίρνει δάνεια, αγοράζει μοδάτα ρούχα, πηγαίνει σε κοσμικά πάρτυ και επιτέλους αποβιβάζεται και στον τόπο που πιστεύει ότι είναι η ‘Ιθάκη’ της-την Μύκονο.
Γιατί: Με τέτοιο βεβαρημένο θεατρικό ιστορικό όπως η που**να Λία Για Όλα Τα Εργαλεία στις αξέχαστες Αδερφές και η πληθωρική ερωτιάρα Ειρήνη στο Θύμισε Μου Γιατί Ήρθαμε Εδώ, ξέρεις πως η Παλιούρα αξίζει το βάρος της σε χίλιες Μενεγάκες! Ειδικά σε αυτό εδώ το κείμενο του Αντώνη Τσιπιανίτη (Η Πόρνη Από Πάνω) το οποίο μεταφέρει την αίσθηση μιας αμφιλεγόμενης πρόσφατης εποχής της προ-Κρίσης Ελλάδας, η οποία βασιλευόταν από τα περιοδικά της ΙΜΑΚΟ και τους μαρκετίστες, αποκαλύπτοντας όμως την αληθινή της υπόσταση μέσα από τον πιο αφοπλιστικό μάρτυρα της, που πίστεψε τις ψεύτικες υποσχέσεις της: την κακομοίρα Πελαγία. Την Πελαγία που καθαρίζει τα καλάθια τους και περνάει τη ζωή της πιστεύοντας πως ο κόσμος είναι χωρισμένος σε αυτούς που η ζωή τους λέει Ναι και σε αυτούς, όπως εκείνη, που είναι προορισμένοι μόνο για Όχι. Ε, όχι, βρε Πελαγία μου, δεν είναι έτσι. Γελάσαμε, ως και που χτυπηθήκαμε κάτω στο γκεστ-σταρ της Μενεγάκη… συγκινηθήκαμε (έρμη ψαρόσουπα, μια αίθουσα είχες στα μυξομάντηλα) και σε στιγμές προσκυνήσαμε την αφοπλιστική της αλήθεια.
Υποκατηγορία Νέες Δουλειές από Αγαπημένους Συντελεστές (που δεν είναι στο Vault)
Ο Βασίλης Τσιγκριστάρης στο Ο Εφορος και οι Κόρες – Θέατρο του Νέου Κόσμου
Μέχρι 11/1
Τι: Ένας φοροεισπράκτορας με αποστολή να συλλέξει την παραμικρή σταγόνα ΦΠΑ που θα βρεθεί στο δρόμο του, εξοπλισμένος με όλο το κουράγιο που του δίνει το αξίωμα και οι σπουδές του, συναντά δυο αδερφές άνεργες, με ένα αδήλωτο στην εφορία μωρό, που καταφέρνουν μετά από περιπέτειες να επιζήσουν στη φύση. Μια συνάντηση που ανατρέπει κάθε δεδομένο.
Γιατί: Μια σουρεαλιστική πολιτική σάτιρα σε δεκαπεντασύλλαβο (!) ανοίγει την αυλαία στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Μιά σύγχρονη κωμωδία για την κρίση και την επίδραση της στους απλούς ανθρώπους.
Σχετικά Άρθρα: #prova
Ο Βασίλης Παλαιολόγος στο 12 Ένορκοι – Αλκμήνη
Τι: Στη Νέα Υόρκη του 1957, ένα αλλοδαπό αγόρι δεκαέξι χρόνων κατηγορείται για φόνο. 12 ένορκοι συνεδριάζουν για το αν θα εφαρμοστεί η θανατική ποινή, αντικατοπτρίζοντας τις – δυστυχώς διαχρονικές – προκαταλήψεις της κοινωνίας μας, μέσα από 12 πεντακάθαρα ψυχογραφήματα που ξετυλίγονται «βίαια» μπροστά στα μάτια μας.
Γιατί: Ένας θίασος από στιβαρά ονόματα του mainstream ποιοτικού (Αρζόγλου, Παλαιολόγου κ.α.) σε ένα έργο βασισμένο σε ultimate classic ταινία, για πρώτη φορά σε alternative θεατρικό χώρο – και μάλιστα σε Δευτερότριτο. Να ένα ενδιαφέρον στοίχημα!
Κατηγορία: Κλασσικά έργα από νεανικές ομάδες
Τι: Ο Ερρίκος ο Ε’ αφήνει στο παρελθόν την άστατη ζωή που είχε επιλέξει για να αναλάβει ευθύνες μονάρχη μετά την διαδοχή του θρόνου από τον πατέρα του. Η Αγγλία και η Γαλλία βρίσκονταν σε πόλεμο για 80 χρόνια και ο Ερρίκος οργανώνει συνεχώς εκστρατείες εναντίων της, με αποκορύφωμα τη νίκη του στο Αζινκούρ και το γάμο του με την κόρη του βασιλιά της Γαλλίας.
Γιατί: Ένα χρόνο μετά τη μεγαλύτερη ως τώρα επιτυχία τους (΄΄Κάποιος μιλάει μόνος του κρατώντας ένα ποτήρι γάλα΄΄ σε κείμενο Ευθύμη Φιλίππου), οι KatayisTeater καταπιάνονται με ένα από τα πιο αφαιρετικά και ολιγοπαιγμένα ιστορικά θεατρικά κείμενα του Σαίξπηρ. Οι πέντε ηθοποιοί της ομάδας αφηγούνται όλη την ιστορία ενσαρκώνοντας 43 ρόλους. Η μουσική της παράστασης, οι εικόνες και ολα τα εφέ εκτελούνται από τους ηθοποιους που με βάση την κανονική σκηνή, μια πλατφόρμα και το σώμα τους στήνουν το δικό τους σκηνικό χώρο για κάθε πιθανή χρήση…
Σχετικά Άρθρα: #prova
PEER GYNT, no man’s land – Σύγχρονο Θέατρο
Τι: Μια διασκευή για 3 ηθοποιούς πάνω στο έργο του Henrik Ibsen, Πέερ Γκυντ. O Πέερ Γκυντ, ζει μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, ένας αντιήρωας στο πρότυπο του πιεστικού, ανταγωνιστικού άντρα που με δίψα λαχταρά την επιτυχία. Ο Πέερ είναι ο βασικός άξονας που αντιπροσωπεύει τη ζωή, ένα πλάσμα που ανταγωνίζεται τη φύση και προσπαθεί να ξεπεράσει το θάνατο μέσα απ το κυνήγι της εξουσίας. Η Όσε, η μητέρα του, η προσωποποίηση της μάνας γης και της πατρίδας του, και η Σούλβαιγ, η αγαπημένη του, το σύμβολο της πίστης και της συγχώρεσης.
Γιατί: Η θεατρική ομάδα «The 3rd person theatre group», διακριθηκε με τη διεθνή υποτροφία Ibsen Scholarship 2013 από το θεσμό του Ibsen Awards στη Νορβηγία για αυτή την άκρως επιτυχημένη παρουσίαση του έργου του.
Σχετικά Άρθρα: #prova
Και από όλες αυτές, οι 5 absolute must παραστάσεις για τον μήνα:
Mένγκελε
Με τα Δόντια
Ξενύχτι
Αλεξάνδρεια
Πισίνα (νερό;)