Bruce & U2 (no Bono) @Times Square. Όλο το παρασκήνιο

Ήταν πρώτα από όλα μια κίνηση που σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως και όσοι γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις μιλάνε για χιονοστιβάδα αλλαγών στην σχετικά ήρεμη ροκ επιφάνεια. Την στιγμή που ο Bruce έδινε με τη βραχνάδα του δικά του ονόματα στο Where the streets have no name, o Βono έβρισκε παρηγοριά στην φιλεύσπλαχνη, ζεστή παρέα του Live Aid (πολλοί τραγουδούσαν με το φανελάκι) και στην αγκαλιά (μεταφορικά) του ψηλού Ιρλανδού Bob Geldof. Ο οποίος μάλιστα επέμεινε στην άποψή του να πει ο Bono το ρεφρέν , γιατί πραγματικά το είχε ανάγκη-και όχι ο Sam Smith που στο κάτω-κάτω όταν πρωτοκυκλοφορούσε το Do they know it’ s Christmas δεν είχε καν γεννηθεί.

Ο πονηρός Ιρλανδός (ο ψηλός) άφησε να διαρρεύσει μάλιστα (μιλάει πολύ, το ξέρει όλος ο κόσμος) ότι έχει έτοιμη στα σκαριά μια νέα συνεργασία με τον πληγωμένο από τους U2 Βono, ένα καινούργιο σχήμα (ακούστηκε να λέει) που θα ονομάζεται U-Rats ή Boomtown 2. Aς διαλέξει -είπε- ο Bono.

Aλλά όλα αυτά δεν συνέβησαν έτσι στα ξαφνικά.
Πριν από μερικούς μήνες και ενώ στη Νότια Γαλλία είχε ένα λαμπερό καλοκαίρι και ο Edge έπινε ξένοιαστος τις μπύρες του χωρίς να τρέχει στο μυαλό του το παραμικρό ακόρντο, ο Bono ετοίμαζε βαλίτσες. Αυτό που έκανε εντύπωση σε όλους ήταν πως τις γέμιζε μόνο με χειμωνιάτικα. Πουλόβερ και χοντρές ζακέτες, κάλτσες μάλλινες, μπότες με γούνινη επένδυση και γυαλιά του σκι. Μέσα στο καλοκαίρι. Αλλά είχε τους λόγους του. Πετούσε για Νορβηγία. Εκεί τον περίμενε ο Steven Van Zandt που είχε πάρει άδεια από την E-Street Band και γύριζε τα νέα επεισόδια της σειράς Lilyhammer όπου πρωταγωνιστεί.

Ο Van Zandt κάλεσε τον Bono να είναι ο βασικός guest star του νέου κύκλου, ξεχνώντας όμως ότι είχε ήδη υποσχθεί στο Αφεντικό του το ρόλο. Στο σενάριο ο Bono θα ήταν ο Πάτρικ Ο’ ΄Χάρα, Ιρλανδός ξάδελφος του Van Zandt-Frank Tagliano (ή Giovanni), με ανοιχτούς λογαριασμούς και την διακριτική ευχέρια να βρίσκει πάντα ό,τι χρειάζεται, από όπλα ως καραμέλες για τον βήχα, χαμένα βινύλια των Dead Can Dance και κυκλοφορίες σε κασέτες. Τέτοιος τύπος.

Κάποιος στο μεταξύ όμως, φαίνεται, σφύριξε στον Bruce πως ο Ιρλανδός βρίσκεται στη Νορβηγία γι’ αυτό τον συγκεκριμένο λόγο, ο Steven Van Zandt μαθαίνει ότι το Αφεντικό ξέρει και επειδή ξέρει πως δεν παίζεις με το Αφεντικό, βρίσκει μια χαζή δικαιολογία και λέει στον Ιρλανδό-σόρι αλλά δεν γίνεται-και του ακυρώνει την συμμετοχή. Σύμφωνα με μια πληροφορία-ανεπιβεβαίωτη ακόμη- έχουν γυριστεί κάποιες σκηνές με τον Bono- Patric O’ Hara, που κάποια στιγμή θα ‘σκάσουν’ στην επιφάνεια και θα τρελάνουν το σύμπαν. Όπως και να ‘χει, το Αφεντικό πήγε και έκανε τα γυρίσματά του.

Ο Bono παρότι εκνευρίστηκε με όλα αυτά, κατάφερε να επαναφορτίσει το ιρλανδικό του πείσμα και να τελειώσει το Songs of Innocence (καθόλου τυχαίος ο τίτλος) και να γίνει το θέμα συζήτησης παντού δίνοντάς το, όπως ξέρουμε, δωρεάν σε όλους (και όχι μόνο στους Δημοκρατικούς).

Όσοι τον ήξεραν καλά, όλο αυτόν τον καιρό, είχαν αρχίσει να παρατηρούν κάποιες ανησυχητικές κινήσεις. Όπως για παράδειγμα τις εξαντλητικές πολύωρες πρόβες που επέβαλε στους U2 με σκοπό να αυξήσουν τη διάρκεια των συναυλιών τους. Ένας φανατικός οπαδός που έγραφε κρυφά την πρόβα, κρεμασμένος σε ένα δέντρο, έπιασε με την κάμερα του κινητού του τον Adam Clayton, κάποια στιγμή, να λιποθυμά.

Ο Edge που τσέκαρε κρυφά τα email, είπε σε ένα φίλο εμπιστευτικά, ότι ο Bono έστειλε πρόσκληση ως και στον Bob Dylan για μια συνεργασία, όπως θα την ήθελε εκείνος, αλλά ο Bob του απάντησε με ένα emoticon–γρίφο, που περισσότερο όμως στοίχειωσε τον Edge παρά τον Bono. Έτσι είχαν περίπου τα πράγματα–ίσως να είχαν συμβεί και άλλα, δεν ξέρουμε, ίσως απλά να είναι υπερβολές ηλικιακής ανασφάλειας (όλοι τους σε κρίσιμη ηλικία) πάντως κάποιος πέταξε την ιδέα να επικοινωνήσουν με τον Springsteen. Θα μπορούσε ίσως –είπαν – εκείνος να τον συνετίσει. Έχει πειθώ. Έχει τρόπους. Ίσως λίγο να τον φοβίσει. Τι στο καλό; Δεν έχει και ιταλικές ρίζες; Να, έτσι λίγο να τον τρομάξει.

Στον Bruce, όταν έχει τα κέφια του, αρέσουν οι πλάκες και οι πρωτοβουλίες γενικά, τις προάλλες μάλιστα είχε καλέσει (για καλό σκοπό) έναν θαυμαστή να φάνε μαζί μακαρονάδα στο σπίτι του. Έτσι είπε ‘Οκ’ στο να τρομάξει λίγο τον Bono-alora non e difficile! To επόμενο πράγμα που μαθαίνουμε είναι το ατύχημα του Bono. Kάποιοι, φαίνεται, βρέθηκαν στο δρόμο του Ιρλανδού την ώρα που εκείνος περνούσε το μήνυμά του ‘κάντε ποδήλατο’ και τον παρενόχλησαν με τρόπο ώστε να πέσει κάτω. Το πώς πέφτει ο καθένας είναι υπόθεση αποκλειστικά δική του–και ενώ τα νέα κυκλοφορούσαν όπως το όλο πράγμα είχε σχεδιαστεί, ότι ο Bono έπεσε από το ποδήλατο (χα χα!) ο φίλος μας είχε σαβουριαστεί για τα καλά. Ευτυχώς, είπαν κάποιοι καλοθελητές, είχε Άγιο. Τότε εμφανίστηκε ο Geldof.

Η χτεσινή εμφάνιση του Bruce με τους U2 στη Νέα Υόρκη, πάντως, ερμηνεύτηκε και σαν κίνηση συμφιλίωσης και ροκ αλληλεγγύης, με αρκετούς ωστόσο από τους αναλυτές να εκφράζουν ανησυχίες ως προς την εξέλιξη των πραγμάτων. Tι φέρνει το πνεύμα των Χριστουγέννων για τις δυο θρυλικές μπάντες. Εικοσιτετράωρες-κοινές-συναυλίες ή πόλεμο;

PS…H συναυλία της Times Square με U2 και Bruce βρίσκεται ήδη των βιβλιοθήκη όλων των χρηστών του i-Tunes. Καλές γιορτές.