Eίδαμε τον Pee Wee Ellis, το θρυλικό σαξοφωνίστα του James Brown στο Gazarte
Καθόταν καλοντυμένος με το γκρι κοστούμι και τη γραβάτα του, στο βάθος, πιο πέρα από τον πιανίστα, όταν εκείνος αναφώνησε «Bona sera»! Τότε ο ευτραφής 73χρονος στενός συνεργάτης του James Brown έβγαλε ένα μαύρο μαντήλι και σκούπισε τον ιδρώτα στο μέτωπό του! «Είστε έτοιμοι για Funk;», ρώτησε ο πιανίστας. Το κοινό ανταποκρίθηκε και αμέσως σηκώθηκε ο «γίγαντας» από την καρέκλα του και άρχισε να πλησιάζει στην σκηνή χορεύοντας στο funk ρυθμό που έπαιζε η μπάντα του.Από τον Γιάννη Αλεξίου
Ο Pee Wee Ellis πήρε μπροστά και οι πρώτες νότες ανάβλυσαν από το τενόρο σαξόφωνό του! Η συναυλία του άρχισε με το «Sticks» του Cannoball Adderley από τα 60ς και συνέχισε με James Brown. Η παρέα μπροστά μου άρχισε να χορεύει. Τέσσερα μεγάλα κεριά και δίπλα τους ένα μισοσβησμένο, αριστερά και δεξιά στην σκηνή, πάνω σε ένα vintage έπιπλο συμβάλλουν στην ατμόσφαιρα. Ο πιανίστας Gianni Partner κι ο μπασίστας Giorgio St. Easy φορούν καπέλα ιταλικής φινέτσας, που προδίσουν την προέλευση του ιταλικού κουαρτέτου Mob Pepper.
Τα μικρά μωβ φώτα από πάνω του και ο πολυέλαιος φωτίζουν τον «άρχοντα της σκηνής» στο κατάμεστο και ανανεωμένο «Gazarte» που παίζει το jazz – funk κομμάτι του «Blue Bell Pepper» από το άλμπουμ του «Different Rooms» (2005). Τα φώτα αίφνης γίνονται κόκκινα και μπλε και ο Pee Wee Ellis ξεκινά το «Chicken» του James Brown.
Στα 45 λεπtά από την έναρξη σηκώθηκε όρθιος να παίξει το πιο ατμοσφαιρικό κομμάτι της βραδιάς. Ο βαθύς ήχος του σαξοφώνου του γεμίζει το κλαμπ. Στο τέλος του κομματιού δίνει ένα σόλο στον ντράμερ Christian Cappiozo και κάθεται αναπαυτικά πάλι στην καρέκλα του πίσω από την σκηνή με τέτοιο τρόπο που δίνει την εντύπωση ότι δεν θα ξανασηκωθεί. Όμως τα λόγια του κιθαρίστα Danny Santimone τον πυροδοτούν μαζί με το κοινό: «Is any funky in the house? It’s the time for funky!». Αυτό ήταν! Ο Pee Wee Ellis πιάνει το τενόρο του και ξεσηκώνει το κοινό με το «Make it Funky» που συνηθίζει να παίζει μαζί με την θρυλική τριάδα των JB Horns που συμπληρώνουν ο Maceo Parker και ο Fred Wesley, όταν η παλιοπαρέα σμίγει επί σκηνής.
Μετά ευχήθηκε «Καλά Χριστούγεννα στη βροχερή Αθήνα!» παίζοντας κάτι από το τελευταίο του άλμπουμ «The Spirit of Christmas» (2013) και για το φινάλε φύλαξε την μεγάλη επιτυχία «Cold Sweat» που έχει γράψει μαζί με τον James Brown (η άλλη που έχει συνθέσει μαζί με το «Νονό της Soul» είναι το «Say it loud, I’m black and I’m proud»). Αυτό ήταν και το μόνο κομμάτι που τραγούδησε ο Pee Wee Ellis στην συναυλία του στην Αθήνα, ο οποίος αποχαιρέτησε το κοινό μετά από 75 λεπτά παιξίματος του και ξαναβγήκε για encore κλείνοντας με το κλασικό «I Feel Good» σε μια αργή εκτέλεση.
O Pee Wee Ellis έχοντας πίσω του καμιά τριανταριά ηχογραφήσεις σε κομμάτια του James Brown, πολυετή συνεργασία με τον Van Morrison (1979-2006) σε 13 άλμπουμ, ηχογραφήσεις στα 70ς με Jack Mc Fuff, Shirley Scott, Brass Fever και στα 90ς με Maceo Parker και JB Horns και 13 σόλο δίσκους του (1977-2013) διάλεξε τώρα τέσσερις λευκούς μουσικούς να παίξει funky μαζί τους! Δύσκολο εγχείρημα. Όχι γιατί δεν είναι το funk για λευκούς, αλλά γιατί το καλό funk παίζεται δύσκολα από λευκούς. Τελικά όλα είναι ένας μύθος!
O Pee Wee Ellis εμφανίστηκε στο Gazarte στις 12 Δεκεμβρίου
