Ο σκηνοθέτης Ira Sachs μιλά στο monopoli.gr για μια “παράξενη αγάπη” με φόντο τη Νέα Υόρκη

Πρωταγωνιστές της ο Mπεν (John Lithgow) και ο Τζορτζ (Alfred Molina) ένα ζευγάρι που μετά από σαράντα χρόνια συμβίωσης παντρεύεται σε μια ρομαντική τελετή στο Μανχάταν. Μετά την επισημοποίηση της σχέσης τους όλα καταρρέουν καθώς εξαιτίας του γάμου ο Τζορτζ απολύεται από το καθολικό σχολείο που δούλευε. Έτσι αναγκάζονται να πουλήσουν το διαμέρισμά τους και να ζήσουν χώρια φιλοξενούμενοι σε σπίτια φίλων μέχρι να βρουν μια λύση στα οικονομικά τους. Ο αποχωρισμός και η συμβίωση με τους κοντινούς τους ανθρώπους, τους φέρνει αντιμέτωπους με προβλήματα, οικογενειακές εντάσεις και την αβεβαιότητα του μέλλοντος, που απειλεί την αγάπη μιας ολόκληρης ζωής.

Η έκτη ταινία του Αϊρα Σακς, “Η αγάπη είναι παράξενη” (Love is strange) σε συμπαραγωγή του Χρήστου Κωνσταντακόπουλου (Faliro House) προβλήθηκε στο φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, δίνοντας την ευκαιρία στο σκηνοθέτη να επισκεφτεί για πρώτη φορά τη χώρα μας.

Τον συναντήσαμε στη Θεσσαλονίκη λίγο φύγει για τη Νέα Υόρκη έχοντας όμως φροντίσει να μάθουμε μερικές πληροφορίες για το έργο και τη ζωή του.
Ο 49χρονος σκηνοθέτης ζει στη Νέα Υόρκη και πριν από μερικά χρόνια παντρεύτηκε τον σύντροφό του, ζωγράφο Μπόρις Τόρες. Ανήκουν μάλιστα στα πρώτα ζευγάρια που παντρεύτηκαν στη Νέα Υόρκη, όταν το 2011 νομιμοποιήθηκαν οι γάμοι μεταξύ των ατόμων του ίδιου φύλου. Προσφάτως ο Σακς και ο Τόρες έγιναν γονείς διδύμων που γεννήθηκαν μία εβδομάδα μετά τον γάμο τους.

Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι πρόκειται για μια αυτοβιογραφική ταινία. Ο ίδιος ωστόσο διευκρινίζει: «Μόνο σε σχέση με τα συναισθήματα είναι αυτοβιογραφική. Όχι σε σχέση με τα γεγονότα. Ήθελα να κάνω μια ταινία για τη δυνατότητα της αγάπης να ανθίσει, κάτι που μου πήρε καιρό να καταλάβω ότι μπορεί να συμβεί».

Όταν τον ρώτησα ποιο ήταν το μήνυμα που ήθελε να περάσει μέσα από αυτή την ιστορία, μου απάντησε χαμογελώντας… «Υπάρχει μια ατάκα που μ’ αρέσει να χρησιμοποιώ όταν μου κάνουν αυτή την ερώτηση: εάν θέλεις να στείλεις μήνυμα πάρε τη Western Union! Δεν έχω κανένα μήνυμα να στείλω. Αυτό που ελπίζω να πετύχω είναι να δώσω στο θεατή μια εμπειρία και μια διαφορετική οπτική. Η ταινία ασχολείται με το πώς αντιλαμβάνεται καθένας μας την αγάπη ανάλογα με την ηλικία και τις εμπειρίες του. Τι είναι η αγάπη για ένα ζευγάρι αλλά και για μία οικογένεια, μία κοινότητα, για τα παιδιά και για τους γονείς, τους διαφορετικούς τρόπους που αγαπάμε ο ένας τον άλλο, που κάνουν την αγάπη πολύπλοκη».

Ο Αϊρα Σακς πιστεύει ότι ο τρόπος που αγαπάμε αλλάζει καθώς μεγαλώνουμε. «Μεγαλώνοντας αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας διαφορετικά. Αυτό που βρίσκω γοητευτικό στο ζευγάρι της ιστορίας είναι η ποιότητα της σχέσης τους που πηγάζει από την άνεση και τη σιγουριά που έχουν ο καθένας για τον εαυτό του. Αυτό είναι και το μυστικό για να κρατήσει μια σχέση για τόσα χρόνια».

Για τον Σακς, ο κόσμος ήταν πολύ διαφορετικός όταν έγραψε το ημι-αυτοβιογραφικό και βραβευμένο «Keep the Lights On» πριν από μερικά χρόνια.
«Δεν θα μπορούσα να κάνω αυτό το φιλμ 10 χρόνια πριν, δεν θα είχα συνειδητοποιήσει τα ίδια πράγματα. Ακόμα και στην κοινωνία που ζω τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι νόμοι είναι διαφορετικοί, υπάρχει μεγαλύτερη δεκτικότητα και ανεκτικότητα».

Το θέμα της κοινωνικής αποδοχής κατέρρευσε ωστόσο μετά το γάμο του ζευγαριού. «Η ανεκτικότητα είναι πάντα σχετική με αυτό που διακυβεύεται. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η «απόρριψη» ήρθε μέσα από την δομή της καθολικής εκκλησίας η οποία απαιτεί μυστικότητα και κρυψίνοια. Δεν ήταν όμως ο στόχος μου να διερευνήσω σε βάθος το σκεπτικό και τις απόψεις της καθολικής εκκλησίας. Απλά ήταν ο καταλύτης που βοήθησε στην εξέλιξη της ιστορίας».

Η Νέα Υόρκη αποτελεί το φυσικό σκηνικό τη ταινίας και παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας. «Η Νέα Υόρκη είναι υπέροχη και ρομαντική αλλά ταυτόχρονα είναι και μια δύσκολη πόλη να ζεις. Η ταινία προβάλει τόσο την ένταση και την ομορφιά της, τις προκλήσεις που σου προσφέρει αλλά και τις δυσκολίες που έχει. Για παράδειγμα στη Νέα Υόρκη είναι πολύ δύσκολο να βρεις σπίτι να μείνεις κάτι που φαντάζομαι δεν αντιμετωπίζετε στην Αθήνα. Σε κάθε περίπτωση όμως οι σχέσεις και οι συγκρούσεις ανάμεσα στις γενιές είναι ίδιες και ανεξάρτητα από την πόλη ή τη χώρα. Μπορεί εσείς να έχετε μεγαλύτερα διαμερίσματα αλλά τελικά τα προβλήματα στις σχέσεις είναι τα ίδια».

Για τη δημιουργία των χαρακτήρων ο Σακς δανείστηκε στοιχεία από πρόσωπα οικεία: «Έκανα την ταινία βασισμένος σε ανθρώπους που ξέρω. Πήρα στοιχεία από τον θείο μου και τον σύντροφό του που ήταν ζευγάρι για 45 χρόνια. Ο ένας από τους δύο ήταν γλύπτης που άρχισε να κατασκευάζει το τελευταίο γλυπτό του, όταν είναι 98 χρόνων. Πέθανε στα 99, το έργο του ένας έφηβος που κρατούσε ένα σακίδιο, έμεινε ημιτελές. Αυτός ο 99χρονος καλλιτέχνης, ενεργός, ανοιχτός στον κόσμο και φιλόδοξος ώς την τελευταία στιγμή. Ήταν για μένα μεγάλη έμπνευση».

Για την παραγωγή της ταινίας ο Αϊρα Σακς συνεργάστηκε με τον Χρήστο Κωνσταντακόπουλου της Faliro House ενώ τη διεύθυνση της φωτογραφίας ανέλαβε ο Χρήστος Βουδούρης. «Η ομάδα της faliro house ήταν πολύ φιλόξενη και η εμπειρία μου από τη συνεργασία μας ήταν εξαιρετική».

Ο σκηνοθέτης παραδέχεται ότι έχει δει αρκετές ελληνικές ταινίες κυρίως του Αγγελόπουλου, του Λάνθιμου αλλά και της Αθηνας Τσαγγάρη. «Νομίζω ότι κάτι συναρπαστικό συμβαίνει στο ελληνικό σινεμά. Υπάρχει ένα κίνημα, ακούγονται νέες φωνές και ένας νέος τρόπος ν’ αφηγείσαι ιστορίες. Μ’ αρέσει επίσης πολύ ο τρόπος που χρησιμοποιείται το φυσικό φως και μου ταιριάζει αυτή τη αισθητική στην κινηματογράφηση».

Πληροφορίες
H ταινία βγαίνει στις αίθουσες στις 18/12/2014 από τη feelgood
Σκηνοθεσία: Ira Sachs
Σενάριο: Ira Sachs, Mauricio Zacharias
Παίζουν: John Lithgow, Alfred Molina, Marisa Tomei, Darren Burrows, Charlie Tahan, Cheyenne Jackson, Manny Per
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Χρήστος Βουδούρης
Σχεδιασμός Παραγωγής: Amy Williams
Κοστούμια: Arjun Bhasin
Μοντέρ: Michael Taylor, Affonso Goncalves
Διάρκεια: 94’

ΔΕΙΤΕ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΤΑΙ