Είδαμε την «Αυτοκτονία μου» στο Φάμπρικα- Ω είναι ωραία στην Κόλαση!

Στο πρώτο του θεατρικό έργο με τίτλο «Η Αυτοκτονία μου», που ανεβαίνει στον Τεχνοχώρο Φάμπρικα, ο νεαρός ηθοποιός αναρωτιέται με χιούμορ και σαρκασμό « Που πηγαίνει ο άνθρωπος όταν αυτοκτονεί; Στον Παράδεισο; Στην Κόλαση; Kαι αν στην Κόλαση είναι ωραία;»

Στην «Αυτοκτονία μου», όπου έχουμε μια διαφορετική και αρκετά ψυχεδελική εκδοχή της Κόλασης, την σκηνοθεσία υπογράφει ο Δημήτρης Σταμούλης. Πρωταγωνιστούν η Χρυσόθεμις Αμανατίδη και ο συγγραφέας Δημήτρης Κατσιμίρης σε μια low budget θεατρική παράσταση που κρύβει από πίσω αρκετή όρεξη και χιούμορ.

Σύμφωνα με την υπόθεση του έργου, ένας νεαρός άντρας αυτοκτονεί μέσα στο υπνοδωμάτιό του και καταλήγει στην Κόλαση. Εκεί τον υποδέχεται μία αινιγματική γυναίκα, η οποία έχει υπό την προστασία της όλους τους αυτόχειρες που καταλήγουν εκεί. Αυτή η γυναίκα του παρέχει συναισθηματική και ερωτική ικανοποίηση, ασφάλεια και πληρότητα. Οι μέρες περνούν υπέροχα μαζί της στην Κόλαση και το συμπέρασμα του πρωταγωνιστή είναι πως μακάρι όλοι να πάνε εκεί. Όμως, μια αποκάλυψη ανατρέπει τα δεδομένα.

“Η Αυτοκτονία μου” είναι κάτι ανάμεσα στην αλληγορία και στο μεταφυσικό κωμικό θρίλερ. Αφηγείται εικόνες, που θα μπορούσαν να έχουν ενδιαφέρον και στο σινεμά. Είναι πάντως προσαρμοσμένο απόλυτα στις ανάγκες της θεατρικής σκηνής, σε ένα έργο για δύο πρωταγωνιστές. Έχει χιούμορ και πρωτότυπη φαντασία, ενώ συνοδεύεται και από μία μουσική που μας ταξιδεύει στην γλυκιά εποχή των 60’s και των Beatles και η οποία δένει ουσιαστικά με τη μυθοπλασία του έργου.

Το έργο ξεκινάει με ένα βιντεοσκοπημένο αστείο δελτίο ειδήσεων, το οποίο οι συντελεστές της παράστασης δημιούργησαν μόνοι τους. Σε αυτό μας αφηγούνται σε άπταιστη δημοσιογραφική και τηλεοπτική γλώσσα την είδηση της αυτοκτονίας του νεαρού, που βρέθηκε στην Κόλαση των Ονείρων του. Δυστυχώς, όμως, σύμφωνα με το έργο, όταν μιλάμε για τα πράγματα των «ονείρων μας» ακόμα και στο θάνατο υπάρχει ένα μεγάλο «αλλά»…

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Ο τίτλος του «Η Αυτοκτονία μου» δεν πρέπει να μας τρομάζει. Πρόκειται για μια παράσταση που μας ταξιδεύει ευχάριστα κι έχει πλοκή και χιούμορ που τραβάνε το ενδιαφέρον, χαριτωμένους διαλόγους και χημεία μεταξύ των πρωταγωνιστών. Είναι ένα ιδιαίτερο θεατρικό τριπάκι, νεανικό και διασκεδαστικό.

Γιώργος Σμυρνής