Γκουλτούρα Απόψε: Το Σκυλί του Ωρίωνα

Mέσα στη νύχτα, ο συγγραφέας Τηλέμαχος Τσαρδάκας οραματίζεται έναν νουάρ αρχαιοελληνικό μύθο, με πρωταγωνιστή έναν νεαρό θανάσιμα ρομαντικό ποιητή, Εκείνον. Μαζί ξεχωρίζουν αστερισμούς στο νυχτερινό ουρανό και μέσα στον καθένα από αυτούς διαβάζουν μύθους, ιστορίες και, γιατί όχι, θαύματα – στιγμές που οι μυθικοί ήρωες υπερβαίνουν τους περιορισμούς τους, τα γραφτά τους. Υπερβαίνουν και την ίδια την πραγματικότητα. Εκείνος αναζηάει το δικό του αστέρι, όχι απαραίτητα στον ουρανό, αλλά… όχι, όχι, δεν κάνει, σπόιλερς. Είναι τόσο μαγική η στιγμή στην οποία ο θεατής αντιλαμβάνεται ακριβώς σε τι αναφέρεται ο τίτλος της παράστασης αυτής – και δεν πρόκειται μόνο για έναν αστερισμό. 

Εκείνος είναι ένα σπάνιο δείγμα άντρα. Από εκείνους τους αμετανόητα ρομαντικούς ήρωες παλιάς κοπής, ένας Ορφέας, ένας Ρωμαίος. Ρομαντικός στα όρια της νεύρωσης. Πολύ ρομαντικός για να ζήσει. Όλη μέρα μόνο σκέφτεται και γράφει, σε Εκείνη, πολύ καιρό αφού έχουν χωρίσει. Μέχρι που σταμάτησε. Και Εκείνη, λαμβάνει τα γράμματα του και τα φυλάει σε ένα κουτί από loubutin. Πολύ καιρό αφού Εκείνος σταμάτησε να γράφει. Τώρα όμως που Εκείνος έχει εξαφανιστεί τα γράμματα αυτά θα οδηγήσουν τον Μπάτσο στα ίχνη του, και στο night club «Ωρίων», όπου τους περιμένει μια Άλλη μυστηριώδης γυναίκα που ξέρει τι του έχει συμβεί.

Ο πρωταγωνιστής Χρήστος Καπένης καταφέρνει να προσωποποιήσει και να μεταδώσει το συναίσθημα ενός χαρακτήρα που θα ήταν σε άλλα χέρια στα όρια της καρικατούρας, του γραφικού. Εδώ όμως ξεχειλίζει κάθε στιγμή του από έναν επιθετικά, αλλοπρόσαλλα γενναίο ευάλωτο ψυχισμό. Να ένας χαρακτήρας που είτε δεν καταλαβαίνει τον κίνδυνο του να έχει τόσο ανοιχτή και απροστάττευτη την καρδιά του στον κόσμο – ή απλά έχει περάσει το σημείο που θα τον ένοιαζε.

Η σκηνοθέτις Ηλέκτρα Ελληνικιώτη έχει στήσει μέσα στο σκοτάδι της σκηνής έναν δικό της noir γαλαξία, στον οποίο κάθε ήρωας είναι το λαμπερό αστέρι του δικού του προσωπικού αστερισμού. Καθισμένοι στη δική τους χαρακτηριστική θέση ο καθένας, περιτριγυρίζεται από τα σπαρμένα δικά του “debris”, τα κειμήλια που ορίζουν τον καθένα ως αυτό που είναι: Εκείνος και οι γραφομηχανές, Εκείνη και τα γράμματα του, ο Μπάτσος με τα βιβλία του, η Γυναίκα του με τις παλιές φωτογραφίες, ο υπάλληλος με τα τηλέφωνα και η μυστηριώδης γυναίκα, με τα λουλούδια της.

Η γυναίκα αυτή, την οποία ερμηνεύει η Μαρία Μαμούρη, είναι και το κλειδί. Πάντα ρομαντική, πάντα απόμακρη, αποτελεί ένα ζωντανό μυστήριο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή κατά τη διάρκεια του άνισου πρώτου μέρους το οποίο πνίγεται στη «σκοταδίλα» που δυστυχώς δεν σχηματίζεται παρά πολύ αργότερα στην ουσία του noir που επιδιώκει. Όταν όμως φτάνει σε εκείνη τη γυναίκα η δράση, αλλάζουν τα πάντα. Αναγνωρίζεις μέσα στην ως τότε άμμετρη μαυρίλα, στην πνιγηρή σοβαροφάνεια, ένα κλείσιμο του ματιού. Μια σπιρτάδα. Η noir ατμόσφαιρα κρυσταλλώνεται μέσα από την ανατρεπτική και τολμηρά λαϊκή προσέγγιση του χαρακτήρα της, μια καρικατούρα με αδιαμφισβήτητη, λαμπερή ψυχή.

Κοντά πλέον στο φινάλε, ο εκπληκτικός μονόλογος της Μαρίας Μαμούρη αποκαλύπτει την μοίρα Εκείνου και εμείς βρισκόμαστε αληθινά στην άκρη της θέσης μας, ανατριχιασμένοι, συγκλονισμένοι. Θέλουμε να ξεσπάσουμε εκεί και τότε σε τρελό χειροκρότημα, να βγάλουμε αυτό το πυροτέχνημα συναισθήματος από μέσα μας.

Πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες στιγμές που έχουμε βιώσει στο θέατρο φέτος (ή και τα τελευταία χρόνια). Μια στιγμή μαγικού ρεαλισμού μέσα σε ένα ασφυκτικά σκοτεινό noir περιβάλλον. Όχι μόνο πείθει για το απίστευτο, αλλά και κόβει την ανάσα χάρη στην αλήθεια του συναισθήματος της Μαμούρη και την απόκοσμη ενέργεια της σωματικής ερμηνείας του Καπενή. Μια στιγμή στην οποία ξεκλειδώνουν όλα τα θαύματα μιας παράστασης, η οποία ξεκινάει αμήχανα και μπερδεμένα για να βρει ως το τέλος μια αληθινά ξεχωριστή φωνή που συναρπάζει.

Μια στιγμή από εκείνες που γεννούν μύθους.

Βαθμολογία: 4/5*

INFO
Πρωτότυπο Κείμενο: Τηλέμαχος Τσαρδάκας
Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνοθεσία: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη
Μουσική: May Roosevelt
Κοστούμια: Νικολέτα Παναγιώτου
Σκηνική εγκατάσταση & Φωτογραφίες : Φαίδρα Χάρδα
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Βοηθός σκηνοθέτη: Εύη Νικολοβγένη
Παίζουν (αλφαβητικά): Χρήστος Καπενής, Μαρία Μαμούρη, Ελένη Ορνεράκη, Στέφανος Παπατρέχας, Φάνης Παυλόπουλος, Μαίρη Χάγια

Θέατρο του Νέου Κόσμου -Δώμα
Αντισθένους 7 & Θαρύπου, Νέος Κόσμος / 210.92.12.900.
Παραστάσεις: Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00 / 1.12 έως 27.1 / Διάρκεια: 75′
Είσοδος: 12 ευρώ (κανονικό), 10 ευρώ (φοιτητικό), 8 ευρώ (μειωμένο), 5 ευρώ (ατέλεια)