Μπετόβεν & Σούμπερτ από τους Νίκο Νικολόπουλο και Τίτο Γουβέλη στο Μέγαρο
Λεπτοδουλεμένα μουσικά κομψοτεχνήματα για φλάουτο και πιάνο με την υπογραφή του Σούμπερτ και του Μπετόβεν, συνθέτουν τον μουσικό διάκοσμο του ρεσιτάλ που θα δώσουν δύο εξαίρετοι σολίστ, ο Νίκος Νικόπουλος (φλάουτο) και ο Τίτος Γουβέλης (πιάνο), στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος, την Τρίτη 31 Μαρτίου και ώρα 20.30.
Το ρεσιτάλ τους ανήκει στις εκδηλώσεις του Κύκλου Μουσική δωματίου. Το πρόγραμμα θα σχολιάσει πριν από την έναρξη της συναυλίας ο πιανίστας Νίκος Λαάρης. Αυτές οι σύντομες εισαγωγικές ομιλίες εντάσσονται στο πλαίσιο των ειδικών παρουσιάσεων που έχει καθιερώσει το Μέγαρο πριν από την έναρξη των συναυλιών στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος, οι οποίες αποσκοπούν στην εξοικείωση του κοινού με τη μουσική δωματίου, τους συνθέτες και τους ερμηνευτές.
Ο Κλασικισμός και ο Ρομαντισμός στο προσκήνιο
Ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1770-1827) και ο Φραντς Σούμπερτ (1797-1828), που, σύμφωνα με τους μουσικολόγους, εκπροσωπούν την επονομαζόμενη “Πρώτη Σχολή της Βιέννης”, συνέτειναν σε μεγάλο βαθμό στην ανανέωση του ρεπερτορίου για φλάουτο, ένα όργανο που, ενώ έχαιρε εντυπωσιακής διάδοσης την εποχή του Μπαρόκ, είχε χάσει τη δημοτικότητά του στις αρχές του 19ου αιώνα.
Η Σονάτα για arpeggione και πιάνο σε λα ελάσσονα D. 821 του Σούμπερτ έχει τρία μέρη και είναι η μόνη για arpeggione (είδος εξάχορδης κιθάρας με δοξάρι) που έχει επιβιώσει ως τις μέρες μας. Ο Φραντς Σούμπερτ τη συνέθεσε στη Βιέννη, τον Νοέμβριο του 1824, σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής του, καθώς τότε υπέφερε από τα οδυνηρά συμπτώματα της προχωρημένης σύφιλης και από συχνά επεισόδια κατάθλιψης. Το έργο γράφτηκε μάλλον για τον Βίντσεντς Σούστερ, φίλο του Σούμπερτ και βιρτουόζο τουarpeggione, αλλά εκδόθηκε στα 1871, όταν πια είχε περάσει η μόδα του συγκεκριμένου οργάνου. Στις μέρες μας, τα μέρη για arpeggione είθισται να ερμηνεύονται από τσέλο, βιόλα, φλάουτο, κλαρινέτο ή κοντραμπάσο, μολονότι έχουν γίνει πολλές διασκευές και μεταγραφές για άλλους συνδυασμούς οργάνων (π.χ. βιολί και κιθάρα).
Το δεύτερο έργο, η Σερενάτα σε ρε μείζονα, έργο 41 για φλάουτο και πιάνο, βασίζεται στο έργο 25 για φλάουτο, βιολί και βιόλα του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν. Αν και η εκδοχή για πιάνο και φλάουτο (ή βιολί) δεν γράφτηκε από τον ίδιο αλλά από τον Φραντς Ξάβερ Κλάινχαϊντς, στην πρώτη έκδοση της παρτιτούρας (Λειψία, 1803), αναγράφεται ότι την επίβλεψη του τελικού μουσικού κειμένου είχε ο ίδιος ο Μπετόβεν που βελτίωσε κάποια σημεία του. Το έργο ακολουθεί το πρότυπο της ανυπέρβλητης μοτσάρτειας σερενάτας, καθώς αρχίζει και τελειώνει με ταχύτητα και ένταση, ενώ τα υπόλοιπα μέρη εναλλάσσουν αργά και γρήγοραtempi με τον χορευτικό ρυθμό του μενουέτου.
Το δεύτερο μέρος του προγράμματος που θα παρουσιάσουν στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος, ο φλαουτίστας Νίκος Νικόπουλος και ο πιανίστας Τίτος Γουβέλης, είναι αφιερωμένο στον Φραντς Σούμπερτ και σε εμπνευσμένες διασκευές δικών του πρωτότυπων έργων που αναδεικνύουν με λεπταίσθητο τρόπο τη μελωδική φύση του φλάουτου. Θα ακουστούν η διασκευή για φλάουτο και πιάνο του Τέομπαλντ Μπαιμ του περίφημου λιντ “Καληνύχτα” [“Gute Nacht”] από το Χειμωνιάτικο ταξίδι D. 911, έργο 89 του Σούμπερτ. Ακολουθεί μια ακόμη διασκευή από τον Μπαιμ. Πρόκειται για το λιντ”Σερενάτα” [“Ständchen”] από τη συλλογή τραγουδιών Κύκνειο άσμα, D. 957: αρ. 4 του Φραντς Σούμπερτ. Η βραδιά θα κλείσει και πάλι με ένα αγαπημένο έντεχνο τραγούδι του σπουδαίου αυστριακού μουσουργού, τα “Ξερά λουλούδια” [“Trockne Blumen”], στο οποίο βασίζεται η σύνθεσή του Εισαγωγή, θέμα και παραλλαγές πάνω σε ένα θέμα από την Ωραία μυλωνού, D. 902.
Τιμές εισιτηρίων: 12€ (Ζώνη Β΄), 20€ (Ζώνη Α΄), Ειδικές τιμές: 5€ (φοιτητές, νέοι, άνεργοι, ΑΜΕΑ), 8€ (65+, πολύτεκνοι)
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών | 21072.82333 | www.megaron.gr