Τίποτα Δεν Τελειώνει Κύριε Κόλινς
Ο Νονός αποδεικνύνεται νοσταλγός του ροκ εν ρολ. Στο “Τίποτα δεν τελειώνει Κύριε Κόλινς” ένας Al Pacino χαβαλές και γερόλυκος της ροκ, έρχεται να λύσει τα οικογενειακά του προβλήματα με το γιο του, που είχε εγκαταλείψει.
Παρά το γεγονός ότι βρίσκεται στην παρακμή της καριέρας του και σε προχωρημένη ηλικία, συνεχίζει να δίνει συναυλίες και να γεμίζει τα στάδια έχοντας στο πλάι του μία πανέμορφη γυναίκα και την αυτοπεποίθησή του στα ύψη. Στα 64α γενέθλιά του ανακαλύπτει ένα γράμμα από το είδωλό του, τον θρυλικό John Lennon, προς τον ίδιο όταν ήταν σε νεαρή ηλικία, το οποίο δεν έλαβε ποτέ. Ένα γράμμα που θα του αλλάξει ολόκληρη την κοσμοθεωρία του και θα τον κάνει να δει τη ζωή με άλλο μάτι. Ο Ντάνι αποφασίζει να ξαναθυμηθεί τη μουσική που τον ενέπνεε όταν ήταν νεαρός και δεν ήταν διάσημος. Παράλληλα, προσπαθεί να φτιάξει τη σχέση του με το γιο του, τον οποίο δε γνώρισε ποτέ. Το μόνο που του μένει πλέον είναι να επιβεβαιώσει το μήνυμα του Λένον ότι το μοναδικό πράγμα που έχει σημασία στη ζωή είναι η αγάπη.
Η αντίθεση του σούπερ πετυχημένου μπαμπά με τον μουντζωμένο από την τύχη γιο του (Bobby Cannavale) είναι ένα εύρημα που δίνει αρκετές δυνατότητες στο έργο. Η κύρια δύναμη της ταινίας είναι όμως ο εξαιρετικά συμπαθής χαρακτήρας που ερμηνεύει ο Pacino, αυτός ο μποέμ σούπερ- σταρ, που προσπαθεί να σοβαρευτεί στα γεράματα- όχι πάντα με επιτυχία.
Μακριά από τις στομφώδεις ερμηνείες με τους βαρύγδουπους μονολόγους και τις εξάρσεις, ο Al Pacino δίνει μια δεξιοτεχνική ερμηνεία με μια χαριτωμένη ελαφρότητα, που και στον ίδιο ταιριάζει και διασκεδαστική για τον θεατή είναι. Εξίσου απολαυστικός είναι κι ο Christopher Plummer στο ρόλο του αστείου και αρκετά στριμμένου γέρο-μάνατζερ, που έχει όμως και τις ευαισθησίες του.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Το “Τίποτα Δεν Τελειώνει Κύριε Κόλινς” έχει και συγκίνηση και αρκετό χιούμορ, χαριτωμένους χαρακτήρες και ωραίες ατάκες. Χωρίς να είναι πολύ πρωτότυπη, είναι μια ταινία που βλέπεται ευχάριστα κι έχει καλές ερμηνείες.
Γιώργος Σμυρνής