It’s surf music & more @ Surf Art Festival

Χωρίς άμμο, αλλά με φανταστικά-του νου-κύματα και surf art σε καλλιτεχνικές σανίδες, αρώματα Χαβάης με έξτρα Μεσογειακή αλμύρα και ένα κοινό και στις δυο μέρες (εγώ πήγα την δεύτερη) ηλιόλουστο και χαμογελαστό γιατί ως γνωστόν, groove (και surf) is in the heart και δεν χρειάζεται να έχεις δαμάσει το κύμα για να το νοιώσεις.

Από διαφορετικές μουσικές “ακτές” οι μπάντες που έπαιξαν, πλην όμως με σερφάτο πνεύμα όχι μόνο στην παραμόρφωση της κιθάρας αλλά και στην εκφορά του ροκενρόλ από τα surfbetika των Dirty Fuse ως τις Πασίφικ κυματολισθήσεις των Bali’haians τους οποίους τους έβγαλε το κύμα στον Βοτανικό από τον Ειρηνικό εξπρές και χωρίς να τσαλακωθεί ούτε γιακαδάκι. Αν μιλάμε για κύμα-γίγαντα!

Μετά ανέβηκε στη σκηνή ο Kapa-Raw και άλλαξε το ρυθμό με beats και ρίμες αρκετά Snoop Dog friendly ιδιαίτερα στο «Φλερτ Με τη Mary J» αναμφισβήτητο σουξέ του. Στην συχνότητα της μουσικής και το crowd surfing στην κυριολεξία και η κυριολεξία ντεκλαρέ με σανίδα-αφού στην παραλία πάντα υπάρχει χώρος για μια σανίδα, για μια ομπρέλα, για ένα beach bar σωστό-και όχι απ΄τα άλλα,αυτό να το λέμε πάντα.

Ο εξωτισμός είχε πολλά πρόσωπα στο surf art festival και ένα από αυτά ήταν το σιτάρ και οι 60ς αναφορές των Social End Products με το εύγλωττο acid rock ροκενρόλ λεξιλόγιο και τα χρώματα Δυτικής Ακτής την ώρα του ηλιοβασιλέματος. Οι Βολιώτες Bazooka και οι ‘γκαραζιέρηδες’ των Αθηνών, The Dark Rags (με Paranoia Blues και βάλε) είχαν πάρει θέση στο πρόγραμμα για να γκαζώσουν και θα τους τσεκάρω άμεσα, στο επόμενο παραλιακό ραντεβού,τώρα που ανοίγει και ο καιρός όπου θα σερφάρω σταθερά με το αλάπτοπ μου! (αλμύρα και alt shift) 😉