Σαν Σήμερα, 17 Απριλίου 2014, πεθαίνει ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες

Γεννήθηκε στο Aracataca, σε ένα μικρό χωριό της Κολομβίας. Ήταν το μεγαλύτερο παιδί της Luisa Santiaga Márquez Iguarán και του Gabriel Eligio García, García Márquez, ο οποίος όμως ανατράφηκε από τους παππούδες του. Μεγάλωσε σε ένα μεγάλο σπίτι μαζί με θείους, θείες και παππούδες οι οποίοι ήταν «παραμυθάδες» των τοπικών μύθων και παράξενων ιστοριών. Ο παππούς του, ένας συνταξιούχος συνταγματάρχης, ήταν η πιο σημαντική έμπνευση του Garcia Marquez. Διηγώντας του τις ιστορίες από εμφύλιους πολέμους μεταξύ 1899-1903 και τις παλιές εποχές, ο Garcia Marquez ανέπτυξε μια νοσταλγική επιθυμία και τη τάση να εξερευνήσει τα πράγματα και τα γεγονότα των παλιών εποχών. Εμπνευσμένος, λοιπόν, από τον παππού και τις θείες του, ο Gabriel Marquez αντανακλά τις ιστορίες που άκουγε μικρός σε έναν κόσμο με παλιά σπίτια, αρχαίες ιστορίες ανθρώπων, εμφύλιους πολέμους, συνταγματάρχες, οικογένειες, έρωτα και φαντασία.

Σπούδασε νομική στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Κολομβίας στην Μπογκοτά. Κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων ξεκίνησε να διαβάζει ποίηση και άρχισε να γράφει διηγήματα. Το 1947 έγραψε την πρώτη ιστορία του το “La Tercera resignación” το οποίο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα El Espectator της Μπογκοτά. Αν και στα επόμενα 5 χρόνια δημοσίευσε αρκετά διηγήματα, με σουρεαλιστικό χαρακτήρα, θεωρήθηκε από τους αναγνώστες δύσκολο στη κατανόηση.
Το 1948, μια δολοφονία στην Μπογκοτά ξεκίνησε μια αστική επανάσταση στην Κολομβία. Η επανάσταση ανάγκασε το κλείσιμο του Εθνικού πανεπιστημίου και ο Garcia Marquez συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Καρθαγένης, όπου άλλαξε στροφή και ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία. Δύο χρόνια αργότερα εγκαταλείπει το πανεπιστήμιο και έγινε αρθρογράφος για το El Heraldo στο Barranquilla, όπου έζησε στην φτώχεια και πέρασε αρκετό καιρό χρόνο με συνεργάτες και συγγραφείς σε τοπικά καφέ και βιβλιοπωλεία. Μέσα από αυτές τις παρέες κατάφερε να δημιουργήσει φιλίες και είχε την τάση να αναπτύσσει συζητήσεις για την επικαιρότητα της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Εκείνη τη περίοδο ήρθε σε πρώτη επαφή με έργα των Έρνεστ Χέμινγουεϊ, Ουίλιαμ Φώκνερ, Βιρτζίνια Γουλφ, ο Φραντς Κάφκα, ο Τζέιμς Τζόις, και Τζόζεφ Κόνραντ οι οποίοι είχαν επηρεαστεί με το στυλ του Garcia Marquez.
Η λογοτεχνική του ανάπτυξή εμφανίστηκε παράλληλα με την καριέρα του ως δημοσιογράφος. Το 1954, επέστρεψε στην Μπογκοτά, όπου εργάστηκε και πάλι στην El Espectador και στον ελεύθερο χρόνο του έγραφε διηγήματα. Ένα από αυτά ήταν το “Un Día después del Sábado” (Μια Ημέρα μετά το Σάββατο) με το οποίο κατάφερε να αποσπάει την πρώτη θέση στον διαγωνισμό της Ένωσης Καλλιτεχνών και Συγγραφέων της Μπογκοτά.

Το 1958 παντρεύτηκε την Mercedes Barcha με την οποία απέκτησα δυο γιούς.
Αν και η φαντασία που είχε και ο τρόπος γραφής ενέπνευσαν αρκετούς καλλιτέχνες, δεν είχε τόσο απήχηση στον λογοτεχνικό κύκλο του εξωτερικού μέχρι τη δημοσίευση του αριστουργήματος του Cien Años de Soledad (Εκατό χρόνια μοναξιάς), που όποιος το έχει διαβάσει γνωρίζει το εξαιρετικό του ταλέντο. Χρειάστηκε περισσοτερο από έναν χρόνο για να ολοκληρώσει το βιβλίο. Παράλληλα η οικογένεια είχε πουλήσει ακόμα τις καρέκλες από το σπίτι τους προκειμένου να αγοράσουν τρόφιμα. Ο κόπος του Gabriel Garcia ανταμίφθηκε και μάλλιστα με το παραπάνω. Μέχρι σήμερα μετρά παραπάνω από 30 εκατομμύρια αντίτυπα.

Επίσης, το μυθιστόρημα «Έρωτας στα χρόνια της Χολέρας» έγινε ταινία το 2007 με πρωταγωνιστές τους Javier Bardem, Giovanna Mezzogiorno

Ο Γκαρμπριέλ Γκαρσία Μάρκες πέθανε στις 17 Απριλίου του 2014, στην Πόλη του Μεξικού, σε ηλικία 87 ετών αφήνοντας πίσω του μια ανεκτίμητη λογοτεχνική κληρονομιά.