Το 24ο καρέ στο Cinema: Clouds of Sils Maria

Η ταινία είναι ένα οδοιπορικό στην ανθρώπινη ψυχή. Η πορεία προς την λύτρωση είναι το κυρίως θέμα. Η σκόνη που σηκώνεται στο περπάτημα, είναι οι μικρές λεπτομέρειες. Και οι χαρακτήρες που οδοιπορούν σε τούτο το μελαγχολικό δράμα, σε τούτο το αγωνιώδη υπαρξιακό δοκίμιο, είναι οι κυρίως φορείς του έργου, μια βεβιασμένη ενότητα του ενός ανθρώπου ως άτομο, μπρος στην διάσπαση που προκαλεί ο χρόνος. Η ζωή ένα θεατρικό σανίδι, που πάνω του πέφτει σαν φως η οικουμενική κρίση όλων, διακρίνοντας την αλήθεια, το ψέμα, την αληθοφάνεια, την φιλοδοξία, τον εγωισμό, την ματαιοδοξία, την νεότητα, την μοναξιά, τα γηρατειά, τον επικείμενο θάνατο. Η ζωή ως ρόλος, υπό πρίσμα ρομαντικής μελαγχολίας, μυθοπλαστικής πραγματικότητας. Τέχνη και ζωή αλληλοσυμπληρώνεται, αν δεν αποτελούν το ένα και το αυτό. Το ίδιο και οι ηρωίδες. Maria Anders ή Helena και Valentine ή Sigrid. Οι δύο όψεις του ακούραστου περάσματος του ανθρώπου στον ανελέητο χρόνο. Οι διάλογοι των δυο γυναικών είναι εν τέλει, ένας ατέλειωτος μονόλογος ψυχικός πλαισιωμένος θεατρικά, της μιας και μοναδικής ύπαρξης. Μόνο με τούτον τον συνειρμικό τρόπο μπορούμε να αδράξουμε την ουσία της ταινίας, που εγκλωβίζεται θαυμάσια στο σύνθετο στόρι της.

Ο Olivier Assayas, η Juliete Binoche και η Kristen Stewart, όλοι σε απόλυτη φόρμα, ξεσπούν συγκρατημένα μπρος στην κάμερα, επιστρέφοντας στον διαλεκτικό ανθρωποκεντρικό κινηματογράφο, της πολυεπίπεδης αφήγησης εν μέσω χαρακτήρων βαθιά συγκροτημένων, ολοκληρωμένων, που εξελίσσονται οριζόντια τεμνόμενοι στο τέλος, φορείς όλων των σκέψεων του δημιουργού. Μιας οπτικής μπεργκμανικής – τύπου “Persona”. Χαρακτήρες ευάλωτοι, σκληροί, ελεύθεροι, υπεροπτικοί, τσακισμένοι, αξιοπρεπείς. Η γοητεία της νομοτέλειας που ενυπάρχει τόσο στα περίφημα υψώματα του Sils ως χώρος όσο και στις περίφημες ανθρώπινες κατακρημνίσεις μέσα του. Αυτές οι αντιθέσεις και συνθέσεις λειτουργούν ως ενιαίο όλον μέσα στην νεφελώδη πολυπλοκότητα των ορίων, των προθέσεων και των προσδοκιών στον έρωτα, στις σχέσεις με τους άλλους και στη συνολική ύπαρξη και θέσης μας στην ζωή.

Κινηματογράφος προσωπικός σε ύφος και περιεχόμενο, με αφηγηματικό μοντάζ που συνθέτει ή διασπά τον χώρο, τον χρόνο, την σεκάνς. Με φωτογραφία και mise en scene μελετημένο. Με αλλαγές στο ρυθμό ως παράγωγο της ψυχικής στασιμότητας και εξέλιξης των χαρακτήρων. Υποδειγματική άσκηση ύφους. Προσοχή στην φιλμική λεπτομέρεια. Εξιδανίκευση της δραματουργίας. Συναισθηματική, ανθρώπινη, φωτεινή και λεπτά συννεφιασμένη.

Βαθμολογία: 4
Πρεμιέρα 14.05.2015