Parlez vous Francais? Θεατρικό φεστιβάλ αλά γαλλικά

Κι είναι αλήθεια ότι η φετινή διοργάνωση που, ξεκινάει από την Πέμπτη 14 και ολοκληρώνεται την Κυριακή 31 Μαϊου, έχει ένα στοχευμένο κι έναν ευρύτερο πολιτικό χαρακτήρα, όπως αυτός ορίζεται μέσα από τις δράσεις και τις σχέσεις των ανθρώπων σε ημέρες κρίσης.

Πρόγραμμα παραστάσεων

• Το Φεστιβάλ «A la Grecque» ανοίγει με την Βάσια Ατταριάν (συνεργάτη του Βασίλη Μαυρογεωργίου που θα υπογράψει και την καλλιτεχνική επιμέλεια της παράστασης) να σκηνοθετεί το «Burn baby burn» (14-16/5) της Καρίν Λακρουά. Σ’ ένα εγκαταλειμένο βενζινάδικο δύο γυναίκες συναντώνται και πρωταγωνιστούν σε ένα στατικό road movie που, όπως παρατηρεί και η σκηνοθέτις του «έχει αναφορές από ταινίες του Βέντερς και του Γκοντάρ αλλά και μια μακρινή σχέση με το ‘Περιμένοντας τον Γκοντό’ του Μπέκετ. Και οι δύο ηρωίδες του έργου μοιάζουν να περιμένουν κάτι, που ωστόσο δεν εμφανίζεται». Πρωταγωνιστούν οι Προμηθεάς Δοκιμάκης, Μυρτώ Μακρίδη, Ιωάννα Ραμπαούνη.
  

• Στην καρδιά της ελληνικής και ευρωπαϊκής επικαιρότητας στέκεται η «Τ.Ι.Ν.Α., μια σύντομη ιστορία για την κρίση» (17-9/5) του Σιμόν Γκρανζά, ένα πολιτικό καμπαρέ που αναλαμβάνει ο Αλέξανδρος Ευκλείδης, μέλος της δραστήριας «Οπερας των ζητιάνων». «Είναι μια προσπάθεια του συγγραφέα να εκλαϊκεύσει το χρονικό και τις αιτίες κατάρρευσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος, όπως το βιώνουμε κι εμείς. Μοιάζει, κατά κάποιο τρόπο, να μην είναι γαλλικό το κείμενο, σε σημείο που δεν χρειάστηκε να βρούμε την προέλευση του, αφού βρίσκεται τόσο κοντά στην ελληνική εμπειρία» εξηγεί ο σκηνοθέτης της παράστασης. Θα είναι η πρώτη του σκηνοθεσία στο θέατρο πρόζας – αφού προέρχεται από το πολιτικό μεν, μουσικό θέατρο δε, έχοντας για πρωταγωνιστές του, τους Πολυξένη Ακλίδη, Γιώργο Δάμπαση και Εκτορα Λιάτσο.

_{Τ.Ι.Ν.Α., μια σύντομη ιστορία για την κρίση}

• Ο, γνώριμος στο ελληνικό κοινό, Ολιβιέ Πι, τόσο μέσα από τα έργα του, όσο και ως περφόμερ και σκηνοθέτης, παραδίδει για την συνέχεια τα «Θέατρα» (20-22/5) στα χέρια της Λουίζας Κωστούλα (Violet Louise). Ενα κείμενο με αυτοβιογραφικές αναφορές που παρουσιάζεται σαν προσωπικό ημερολόγιο. Ένα βίαιο γεγονός, το μαχαίρωμα ενός νέου ανθρώπου στη μέση του δρόμου οδηγεί «σε ένα κατηγορώ για την Δύση και την αποικιοκρατία. Είναι ένα έργο – ρέκβιεμ για τους ανώνυμους θυσιασμένους των καιρών μας» εξηγεί η Λουίζα Κωστούλα που διακεκριμένη κυρίως για τις μουσικές της περφόρμανς προσεγγίζει εδώ ένα αναρχικό κείμενο κατά της βίας και της εξουσίας. Μαζί της στη σκηνή και ο Παναγιώτης Γαρμπής.

 _Θέατρα

• Λιγότερο προφανές ως πολιτικό αλλά «βαθιά πολιτικό όπως καθετί που αφορά στις ανθρώπινες σχέσεις» είναι και «Το τέλος του έρωτα» (23-25/5) του Πασκάλ Ραμπέρ. Ο Αλέξης Αλάτσης και η Ιουλία Σιάμου πρωταγωνιστούν και αυτοσκηνοθετούνται σε μια ιστορία επώδυνου χωρισμού, μιας ωδής στο τέλος μιας σχέσης. «Είναι δυο άνθρωποι που έχουν μαζέψει τεράστιο απόθεμα λόγου, μια λάβα από συναισθήματα και τα εκτοξεύουν ο ένας στον άλλον. Ο ένας ακούγοντας τον άλλο. Κι ενώ φαινομενικά πρόκειται για μια συνθήκη έντονης προφορικότητας, το δυναμικό αυτό στιλ της γραφής σπάει το ρεαλισμό» εξηγεί ο κ. Αλάτσης.

_{Το τέλος του έρωτα}

• Μεταξύ ζωής, πολιτικής και τέχνης ακροβατεί το κείμενο του Ενζό Κορμάν, «Η θύελλα επιμένει» (26-28/5), την σκηνοθεσία του οποίου αναλαμβάνει ο Κωνσταντίνος Χατζής. Σε μια ρεαλιστική βάση, οικεία για τους ανθρώπους του θεάτρου, η πλοκή περιστρέφεται γύρω από την γνωριμία δύο ανδρών, ενός σκηνοθέτη και ενός ηθοποιού εν όψει μιας συνεργασίας. «Το κείμενο μιλάει για την αναγκαιότητα της Τέχνης απέναντι στην συνθήκη της πραγματικότητας. Τα δύο πρόσωπα συμμετέχουν σε ένα εσωτερικό παιχνίδι αντιπαράθεσης μέχρι που θα ανακαλύψουν πως και οι δύο είναι θύματα, έμμεσα ή άμεσα, του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου» παρατηρεί ο σκηνοθέτης της παράστασης, ο οποίος και πρωταγωνιστεί μαζί με τους Γιώργο Κοτανίδη, Ελπίδα Μεταξά, Μπερνάντ Μορό και Ευδοκία Στατήρη.

_{Η θύελλα επιμένει}

• Για το τέλος της διοργάνωσης μια παράσταση επίλογος στη ζωή. «Ακριβώς το τέλος του κόσμου» (29-31/5) του πρόωρα χαμένου από Aids, Ζαν Λυκ Λαγκάρς όπως θα το σκηνοθετήσει ο Ενκε Φεζολάρι. Το έργο δεν είναι παρά μια ματιά του ίδιου στο κατώφλι της ζωής του, αφού περιγράφει την προσπάθεια ενός ετοιμοθάνατου φορέα να επαναπροσεγγίσει την οικογένεια του. Πριν προλάβει να τους ανακοινώσει το θλιβερό μαντάτο του επερχόμενου θανάτου του, τα μέλη της οικογένειας του τον «φορτώνουν» με τα προσωπικά τους βάρη και η είδηση παραμένει μυστική μέχρι να γίνει γεγονός. «Είναι ένα αστείο, τρυφερό, ποιητικό έργο, που απομακρύνεται από την τυπική έννοια του οικογενειακού δράματος και έρχεται να μας υπενθυμίσει πως δεν είμαστε τίποτε άλλο παρά θνητοί» λέει ο Ενκε Φεζολάρι• καθοδηγώντας εδώ τους Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, Ιωάννη Παπαζήση, Ελεονώρα Αντωνιάδου, Νικόλ Δημητρακοπούλου και Βαγγέλη Ψωμά.

_{Ακριβώς το τέλος του κόσμου}

Η γενική είσοδος για όλες τις παραστάσεις είναι στα 10 ευρώ.