Eίδαμε το Στροχάιμ στο Από Μηχανής Θέατρο
Εντυπώσεις από τo έργο «Στροχάϊμ» του Δημήτρη Δημητριάδη που σκηνουθετεί ο Σταμάτης Φασουλής στο Από Μηχανής Θέατρο.Από τον Νίκο Ρουμπή
“Στη Λεωφόρο της Δύσης” (1950), μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών όπως χαρακτηρίστηκε, παρελαύνουν αστέρες του Χόλιγουντ υποδυόμενοι -επί της ουσίας- τον εαυτό τους. Ένα από τα σπουδαία δίδυμα που συναντάμε εκεί είναι η Γκλόρια Σουάνσον και ο σκηνοθέτης Έριχ Φον Στροχάιμ. Οι δυο τους έχουν ανοιχτές εκκρεμότητες από την εποχή της πρώτης τους συνεργασίας στη Βασίλισσα Κέλλυ (1929) και μια μοναδική ευκαιρία, ίσως την τελευταία, να επανακάμψουν στη νέα εποχή που ο βωβός κινηματογράφος αργοσβήνει για να δώσει τη θέση του στον ομιλούντα. Η Σουάνσον καλείται να ερμηνεύσει την ντίβα Νόρμα Ντέσμοντ που στο πέρασμα της στην ταινία θα συναντήσει και τον παλιό της φίλο Στροχάιμ.
Με αυτό το απόσπασμα από την ασπρόμαυρη ταινία ξεκινά η παράσταση, εντάσσοντας τον θεατή στην ιδιαίτερη θεματική της. Αμέσως μετά μεταφερόμαστε σε ένα δωμάτιο, σε μια άλλη πραγματικότητα. Εκεί, καθηλωμένος στο αναπηρικό του καροτσάκι, επτά χρόνια μετά τα γυρίσματα της Δύσης, είναι ο Στροχάιμ, ανήμπορος από τον καρκίνο και η σύντροφος του Ντενίζ που ευλαβικά τον περιποιείται.
Μια συνηθισμένη μέρα δέχονται μια παράξενη επίσκεψη. Η κινηματογραφική ηρωίδα Νόρμα Ντέσμοντ έρχεται από έναν άγνωστο κόσμο, λαμπερή όπως τότε, για να προαναγγείλει με τον δικό της τρόπο τον θάνατο του Στροχάιμ. Από εκείνη τη στιγμή η πραγματικότητα και η φαντασία, η αλήθεια και το όνειρο (ή ο εφιάλτης) συγκρούονται προσπαθώντας να κυριαρχήσουν, μέχρι στο τέλος να γίνουν ένα. Η ιστορία μοιάζει να ξαναρχίζει από το τέλος, από μια μεταθανάτια πλευρά. Η άφιξη της σταρ Ντέσμαντ αναστατώνει τον σχεδόν λυρικό και ήρεμο Στροχάιμ και την πιστή του σύντροφο – προστάτισσα.
Ένας λανθάνων αγώνας ανάμεσα στον θάνατο (Ντέσμαντ) και τη ζωή (Ντενίζ) με λάφυρο τον Στροχάιμ αρχίζει. Χρωστούμενα από όλες τις πλευρές διεκδικούνται ανοικτά πια και οδηγούν μέχρι τη σύγκρουση. Συνομιλίες ζωηρές ανάμεσα σε ζωντανούς και νεκρούς, διεκδικώντας ο καθείς το παρόν στον δικό του φανταστικό ή ρεαλιστικό κόσμο, ψάχνοντας στηρίγματα σε ευρύτερες αλήθειες -οι μόνες διαχρονικές- της ζωής. Κάπου εκεί έρχεται απότομα ο ωμός ρεαλισμός και με ένα αριστοτεχνικό πέρασμα επανερχόμαστε στην πραγματικότητα, όποια μπορεί να είναι αυτή σε μια θεατρική αίθουσα.
Ο ίδιος ο Στροχάιμ ήταν εν τέλει πιο αλλοπρόσαλλος από τους ήρωες που δημιούργησε.
Μέσα από ένα γοητευτικό κείμενο, με δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στην αλήθεια και τη φαντασία, την καλλιτεχνική δημιουργία και την πραγματική ζωή, ο Δημητριάδης κέντησε με τρόπο αριστοτεχνικό σκέψεις, παραδοχές και αντιφάσεις για την ευρύτερη ζωή, δίνοντας της μια φιλοσοφική διάσταση. Εξίσου επιτυχημένα η σκηνοθεσία (Σταμάτης Φασουλής), απέδωσε την αλληγορική διάσταση του κειμένου. Το λιτό αλλά ευφάνταστο σκηνικό παρέπεμπε σε κορνίζα μέσα στην οποία διεξαγόταν μια μυθική ιστορία και για ένα διάστημα παράλληλα, έξω από αυτή, μια άλλη, περισσότερο πραγματική.
Οι ερμηνείες στο σύνολο τους -και η κάθε μια χωριστά- άρτιες και αξιοσημείωτες: Ο Άκις Βλουτής, πάσχων σε αυτήν την οριακή μάχη επιβίωσης, άλλοτε ποιητικός, άλλοτε σκληρός και αλλόφρων μεταφέρει όλη την ένταση, από το εσωτερικό ως την εξωτερίκευσή της. Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, δαίμονας ίδιος, έρχεται να παρασύρει με τους δικούς της κανόνες, εγωπαθής και επιβλητική, σαρκαστική αλλά και ευαίσθητη αποδίδει εντυπωσιακά την σχεδόν ονειρική φιγούρα Νόρμα Ντέσμαντ. Η Αγλαΐα Παππά, πιστά οργανωμένα και εξίσου συγκροτημένα ακροβατεί και αυτή ανάμεσα στη θεατρική και την άλλη, την αληθινή ζωή.
Σίγουρα πρόκειται για μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες παραστάσεις της φετινής σεζόν, ένα κομψοτέχνημα που δύσκολα εντοπίζει κανείς πια.
Ιnfo: Oι παραστάσεις του έργου Στροχάιμ ολοκληρώνονται την Κυριακή 31 Μαΐου. Η παράσταση θα επαναληφθεί το φθινόπωρο στο Θέατρο Από Μηχανής. Πληροφορίες εδώ
