Καθηγητής Με Το Ζόρι
Ο Hugh Grant ήταν κάποτε ένας πετυχημένος σεναριογράφος, που ξεπέφτει στο ρόλο του “Καθηγητή με το ζόρι”. Θα βαρεθεί τη ζωή του με ένα επάγγελμα που δεν τον ενδιαφέρει ή θα γίνει ένας καλύτερος άνθρωπος;
Μια φορά κι έναν καιρό, ο σεναριογράφος Κιθ Μάικλς τα είχε όλα- μία Χρυσή Σφαίρα, μια τεράστια επιτυχία κι ανεξάντλητα αποθέματα Βρετανικού χιούμορ και γοητείας. Αυτό ήταν δεκαπέντε χρόνια πριν: τώρα είναι χωρισμένος, πλησιάζει τα πενήντα, δεν έχει γράψει τίποτα καλό εδώ και χρόνια κι έχει χρεοκοπήσει. Ευτυχώς ένα πανεπιστήμιο στη Νέα Υόρκη ψάχνει καθηγητές σεναρίου. Εκεί ο Κιθ ανακαλύπτει ότι το άστρο του δεν έχει ξεφτίσει τελείως, κι αποφασισμένος να γράψει ένα νέο σενάριο, καταβάλει την ελάχιστη προσπάθεια για τη νέα του δουλειά. Η συμπεριφορά του θα αλλάξει όταν θα γνωρίσει τη Χόλι, μία μόνη μητέρα που κάνει δύο δουλειές, για να πάρει το πτυχίο της. Στην πορεία η διδασκαλία τον βοηθά να γίνει καλύτερος άνθρωπος.
Ένα αρκετά ηθικοπλαστικό έργο, για την σημασία να είσαι καλός άνθρωπος και καλός δάσκαλος, για το επιφανειακό της λάμψης του Hollywood, με τον Hugh Grant να ερμηνεύει το κλασάτο ρεμάλι με την βρετανική προφορά, έναν ρόλο που είναι γεννημένος να τον παίζει. Γενικότερα το καστ παραείναι καλό για μια μάλλον επίπεδη και κοινότοπη ταινία (Marisa Tomei, J.K. Simmons). Το χιούμορ της ταινίας φέρνει χαμόγελα και τα ηθικοπλαστικά μαθήματα ανθρωπιάς κάνουν τον πρωταγωνιστή πιο συμπαθή. Παρ’ όλ’ αυτά, έχει πολλά κλισέ, για να την πάρει κανείς στα σοβαρά με αποκορύφωμα όλο αυτό το ναρκισιστικό με τον ώριμο συγγραφέα, που τον ερωτεύονται οι μικρούλες. Τα διαχειρίζεται, όμως, η ταινία αρκετά ανάλαφρα, ώστε να μην ενοχλούν και καμιά φορά να σε διασκεδάζουν κιόλας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Όχι κάτι το ιδιαίτερο και γεμάτο κοινοτοπίες το έργο του Marc Lawrence. Βλέπεται όμως αρκετά ευχάριστα, ενώ ο πρωταγωνιστικός ρόλος είναι κομμένος και ραμμένος για τον Hugh Grant.
Γιώργος Σμυρνής