Θεατής: “Go down, Moses” στο Φεστιβάλ Αθηνών

Με την τρίτη του επίσκεψη στο Φεστιβάλ Αθηνών ο Ρομέο Καστελούτσι επιδιώκει μια επίσκεψη στον κόσμο της γέννησης και της δημιουργίας. Η κεντρική ιστορία είναι η αφήγηση μιας γυναίκας που πετάει (στην κυριολεξία) το μωρό της για να το σώσει από τον σύγχρονο κόσμο (ανα)ζητώντας ταυτόχρονα μια άλλη συμφωνία με τον Θεό, έναν νέο Μωυσή για να μας οδηγήσει σε μια καινούργια γη της Επαγγελίας.

Παράσταση
Η παράσταση αποτελείται από μικρές αυτόνομες σκηνές- εικόνες στο σύνολό τους συμβολικές: ένας τροχός που ισοπεδώνει τα πάντα, μια γυναίκα που αιμορραγεί και βγάζει από μέσα της το μωρό για να το σώσει, το σώμα στα σκουπίδια, οι ανακρίσεις για το έγκλημα, ένας τομογράφος που δεν είναι το μέσο για την ίαση αλλά η είσοδος στον παλαιότερο κόσμο, στους ανθρώπους των σπηλαίων και της αγνότητας που και αυτοί βέβαια ζητούσαν εναγωνίως να (ξε)φύγουν για τo νέο προκειμένου να σωθούν, η γυναίκα που βρίσκει την ηρεμία και τη λύτρωση τελικά σε αυτόν τον αρχικό κόσμο καθώς μοιάζει να επιστρέφει και να του παραδίδεται, προδομένη από την δική της εποχή και τους μεσσίες της. 

Σύνολο
Όλο το θέαμα, αποτελεί ένα παζλ από εικόνες και μηνύματα η προσέγγιση και ο χειρισμός των οποίων ανήκει αποκλειστικά στον θεατή. Οπτικά τουλάχιστον αυτό το συνονθύλευμα προσφέρει καθηλωτικές εικόνες, αφηρημένες τις περισσότερες φορές σε κάθε περίπτωση όμως έντονες, που από ένα σημείο και μετά το μήνυμα και η σύνδεση μεταξύ τους αποκτούν δευτερεύουσα σημασία, η ερμηνεία γίνεται προσωπικό παιχνίδι ή και στοίχημα του καθενός χωριστά. Το εικονοπλαστικό – κυρίως- γεγονός καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του κοινού αμείωτο και να κερδίσει το περιεχόμενο των συζητήσεων που ακολουθούν και της όποιας απόπειρας-εξήγησης που προσφέρει ο ανοιχτός και ποικίλος κόσμος της τέχνης, στην περίπτωση μας αυτός του πάντα πρωτότυπου Καστελούτσι.