Σχέση 5 με 7
Το “Bond Girl” Bérénice Marlohe μπλέκει σε μια εξωσυζυγική περιπέτεια με την… κωδική ονομασία “Σχέση 5 με 7”. Εραστής της είναι ένας εκκολαπτόμενος αμερικανός συγγραφέας, τον οποίο ερμηνεύει ο Anton Yelchin.
Μια τυχαία συνάντηση στους δρόμους του Μανχάταν θα φέρει τον εικοσάρη επίδοξο συγγραφέα Brian σε μια παθιασμένη ερωτική σχέση με μια εντυπωσιακή Γαλλίδα Arielle. Το πρόβλημα; Είναι παντρεμένη και μπορεί να τον συναντά για σύντομα ερωτικά ραντεβού, σε ξενοδοχεία, μόνο μεταξύ 5 και 7. Κι ενώ ο Brian λαχταρά τη γυναίκα των ονείρων του για περισσότερο από δυο ώρες την ημέρα, αρχίζει να μαθαίνει σημαντικά πράγματα για τη ζωή και τον έρωτα.
Το “5 to 7”, οι ώρες που κλείνουν ραντεβού οι δύο εραστές της ταινίες, όπως εξηγεί κάποια στιγμή η Arielle στον Brian, είναι ένα γαλλικό υπονοούμενο για την εξωσυζυγική σχέση. Το θέμα είναι πως κι ο σύζυγος της Arielle, o Valery, δεν έχει κανένα πρόβλημα με τα παραστρατήματα της συζύγου του, αφού κι αυτός κάνει τα ίδια. Ένα κρεσέντο πολιτισμένης απιστίας κοινή συναινέση σε έναν τόσο γαλλικό και τόσο ελεύθερο γάμο. Αυτή η εξωτική αίσθηση της γαλλικής κουλτούρας πέφτει τελικά πολύ βαριά στο απλό εβραιόπουλο- αμερικανάκι με το συγγραφικό ταλέντο και τα βαθιά αισθήματα για την Arielle. Κι η τόσο μοντέρνα σχέση τους αντιμετωπίζει προβληματάκια.
Ο σκηνοθέτης και συγγραφέας της ταινίας Victor Levin προσπαθεί να συνδυάσει τις αγαπημένες του γαλλικές κινηματογραφικές επιρροές ( π.χ. το “Jules et Jim” του Truffaut το βλέπουν συχνά οι πρωταγωνιστές στην τηλεόραση) μαζί με μια τόσο νεοϋορκέζικη κριτική πάνω στην νοοτροπία της εβραϊκής οικογένειας. Όμως, η ταινία στερείται του ειδικού βάρους, ώστε να μπορεί να σηκώσει στους ώμους της τις όποιες αναφορές στη Nouvelle Vague. Εικόνες από τη Νέα Υόρκη, διάλογοι και μονόλογοι γεμάτοι συναισθηματικές κοινοτοπίες, από αυτές που συνηθίζουν να λένε οι συγγραφείς στα αμερικάνικα έργα και το γλυκανάλατο ύφος των ρομαντικών ταινιών συμπληρώνουν το κινηματογραφικό τοπίο.
Το καστ της ταινίας έχει αρκετούς αξιόλογους ηθοποιούς κυρίως σε β ρόλους, όπως οι γονείς του πρωταγωνιστή (Frank Langella και Glenn Close), ενώ ενδιαφέρουσα ήταν η παρουσία της γλυκιάς Olivia Thirlby, της ερωμένης του άντρα της Arielle. Όσο για τους πρωταγωνιστές, ο Anton Yelchin με το σοφιστικέ, ρομαντικό υφάκι του ονειροπόλου συγγραφέα δεν εντυπωσιάζει, ενώ η Marlohe είναι εκνευριστικά και αφύσικα στημένη και από υποκριτική δίνει πολύ λίγα πράγματα. Μπορεί η ομορφιά της να είναι αδιαμφισβήτητη, αλλά δεν υπάρχουν και τα σπουδαία πλάνα ενός μεγάλου σκηνοθέτη, για να την αξιοποιήσουν ιδιαίτερα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Το “Σχέση 5 με 7” είναι μια μετριότατη και με πολλά κλισέ ταινία, που προσπαθεί, αλλά μάλλον αποτυγχάνει να γίνει μια πιο σοφιστικέ εκδοχή της τυπικής ρομαντικής ταινίας. Τα όποια στοιχεία “γαλλικής” ελευθερίας στον έρωτα υπονομεύονται τελικά από έναν κλισέ ρομαντικό ηθικισμό, ενώ οι χαρακτήρες και οι καταστάσεις δείχνουν too good to be true ή trop beau pour être vrai (για να το πούμε και στη “γλώσσα του έρωτα”).
Γιώργος Σμυρνής