Μια ομάδα νέων σε κάποιο κρητικό χωριό. Πανηγύρι. Το οξύμωρο της χαράς της αφήγησης μιας τραγικής ιστορίας. Το δέος μπροστά στην ανθρώπινη ικανότητα για το καλό και το κακό. Οι μοίρες των ηρώων μεταίωρες πάνω στον τροχό της Τύχης.
Η Ερωφίλη του Γ. Χορτάτση, έργο γραμμένο στην Κρήτη περίπου στα 1600 μ.Χ., στέκεται μεταξύ του λόγιου και του λαϊκού, του μεσαιωνικού και του αναγεννησιακού, της αρχαίας τραγωδίας και του θεάτρου του μπουλουκιού.
Πώς ακούμε σήμερα τέτοιες ιστορίες υψηλού ηρωισμού, ακραίας οργής, απόλυτου έρωτα (ελληνική «πρόταση» ενός Ρωμαίου και Ιουλιέτας); Μάλλον με την ασφάλεια της απόστασης από τα γεγονότα. Με την ελπίδα πως θα νιώσουμε εκείνο το συναίσθημα της γοητείας που βιώνουν τα μικρά παιδιά στο άκουσμα τέτοιων ιστοριών από τη γιαγιά που τα κοιμίζει.
Λίγα λόγια για το έργο
Ο Πανάρετος, παιδί βασιλικής οικογένειας που δε φανερώνει την καταγωγή του, ερωτεύεται και παντρεύεται κρυφά την Ερωφίλη, μοναχοκόρη του βασιλιά Φιλόγονου. Όταν το μυστικό τους φανερωθεί ο Φιλόγονος θα εξαντλήσει κάθε όριο εκδικητικότητας και οργής και ο τροχός της Τύχης θα γυρίσει για όλους αντίστροφα.
