Ένα Μικρό Χάος
Η φαντασία στην υπηρεσία της εξουσίας, για τη δημιουργία των κήπων του εντυπωσιακού ανακτόρου του βασιλιά της Γαλλίας. “Ένα Μικρό Χάος” είναι πάντα απαραίτητο, για να δώσει φτερά στην δημιουργική φαντασία μιας αρχιτεκτόνισσας στην βρετανική ταινία εποχής, που αναφέρεται στον “Βασιλιά Ήλιο” της Γαλλίας.
Πολυτέλεια και εξουσία μπορεί να μην ταιριάζουν πολύ στην Ελλάδα των Μνημονίων, αλλά στην Γαλλία του Λουδοβίκου του 14ου ήταν το σήμα κατατεθέν. Μια κηπουρός – αρχιτέκτονας εξωτερικών χώρων, η Sabine De Barra (Kate Winslet) αναλαμβάνει να κατασκευάσει τους εντυπωσιακούς τεράστιους κήπους του παλατιού των Βερσαλλιών, μια πολύ υπεύθυνη και σημαντική ανάθεση που θα την φέρει στο κέντρο των εξελίξεων του παλατιού, επί βασιλείας του Λουδοβίκου 14ου (Alan Rickman- που σκηνοθετεί και την ταινία). Στο δρόμο της, όμως, βρίσκει τον ιδιοφυή και φτασμένο Andre Le Notre (Matthias Schoenaerts) να την αντιμετωπίζει αρχικά με δισταγμό και στη συνέχεια να της συμπαραστέκεται με πάθος. Πράγμα που θα προκαλέσει την οργή της συζύγου του (Helen McCrory).
Η γοητεία της γαλλικής βασιλικής πολυτέλειας αντέχει ακόμα και σήμερα και αποτυπώνεται σε μια ταινία με αρκετά ενδιαφέρουσες εικόνες και αξιόλογες ερμηνείες, χάρη στο ιδιαίτερα ποιοτικό καστ. Πρόκειται για μια σοβαρή και προσεγμένη ταινία εποχής, με κάποιες συγκινητικές μελοδραματικές εκλάμψεις, που με την ειλικρίνειά τους κάνουν πιο ανθρώπινους τους χαρακτήρες που κατοικούν εντός των Βερσαλιών.
Η ροή του έργου πάντως δεν συναρπάζει, ενώ δεν σου δίνει και πάρα πολλές πληροφορίες για τις συνθήκες της εποχής, πέρα από τα διάφορα σκάνδαλα μέσα στην αυλή, τα ρούχα που φορούσε τότε ο κόσμος, την αγάπη για πολυτέλεια των ελίτ… Πράγματα όμως που τα έχουμε δει σε τόσες άλλες ταινίες για την συγκεκριμένη περίοδο. Δόξα τω Θεώ, η φιλμογραφία με θέμα την εποχή εκείνη είναι τεράστια.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Μια αξιοπρεπής ταινία εποχής, με ενδιαφέροντες χαρακτήρες και ερμηνείες, καθώς και κάποιες εικόνες που σε ταξιδεύουν. Το θέμα όμως είναι πολυφορεμένο, ενώ η αφηγηματική ροή του έργου δεν μαγνητίζει. Παρά τις αρετές του, στη τελική, δεν είναι παρά ένα “success story” εποχής, γαρνιρισμένο με την πολυτέλεια των Βερσαλιών.
Γιώργος Σμυρνής