Κραυγές Γυναικών στο Θέατρο Τζένη Καρέζη

Κείμενο: Νίκος Βασιλειάδης
Θεατρική διασκευή: Εμμανουέλα Αλεξίου και ο Γιώργος Καραμίχος
Σκηνοθεσία: Γιώργος Καραμίχος
Σκηνικά: Χριστίνα Κωστέα
Κουστούμια: Έλενα Παπανικολάου
Μουσική: Γιώργος Νανούρης.
Το τραγούδι της παράστασης, το οποίο ερμηνεύει η Υρώ Μανέ, έγραψε ο Κώστας Λειβαδάς
Διάρκεια: 70′

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου | “Morendo” με την Εύα Κεχαγιά
Ένας μονόλογος για τη Μαρία Κάλλας, τη γυναίκα που άλλαξε την ιστορία της όπερας. Λίγο πριν το τέλος της ζωής της, η μεγάλη ντίβα είναι κλεισμένη στο διαμέρισμα της στο Παρίσι. Απομονωμένη κι εγκαταλελειμμένη από φίλους, έχει την ψευδαίσθηση πως βρίσκεται στο καμαρίνι λίγο πριν από μία παράσταση και παραδίδεται σε ένα ταξίδι αναμνήσεων. Τα παιδικά χρόνια στην Αμερική, τα χρόνια της Αθήνας, τα χρυσά χρόνια στη Σκάλα του Μιλάνου και τα τελευταία χρόνια στο Παρίσι. Μέσα στο παραμιλητό της αναπολεί λόγια των μεγάλων της δασκάλων,
στιγμές με ανθρώπους που συνεργάστηκε ταλαντευόμενη ανάμεσα στην προσπάθεια για προσωπική ευτυχία και στο μοναδικό της πάθος για την όπερα. Η λέξη «morendo» είναι μουσικός όρος που σημαίνει πως η μουσική σβήνει σταδιακά. Στην όπερα χρησιμοποιείται κυρίως στις
σκηνές θανάτου.

Κείμενο, Σκηνοθεσία, Μουσική Επιμέλεια: Όλγα Λασκαράτου
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Λίνα Νικολακοπούλου
Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Πρωτότυπη δημιουργία πορτραίτου Μαρίας Κάλλας: Βαγγέλης Μισαηλίδης
Διάρκεια: 75′

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου | “Η πόρνη από πάνω” με την Κατερίνα Διδασκάλου
Η Ερατώ – η νοικοκυρά από κάτω – μιλάει για τον έρωτα, την απόρριψη, την προδοσία, τη βαναυσότητα σε βάρος των γυναικών, τους
διεφθαρμένους δημόσιους λειτουργούς, την έλλειψη αυτοεκτίμησης. Με υπομονή και στωικότητα ζει στο περιθώριο, μέχρι την ημέρα που στο
από πάνω διαμέρισμα μετακομίζει μια πόρνη. Η Κατερίνα Διδασκάλου, αναπολώντας τη ζωή της Ερατούς, «πλημμυρίζει» τη σκηνή ερμηνεύοντας όλους τους χαρακτήρες που έπαιξαν ρόλο στη ζωή της ηρωίδας, και μας ταξιδεύει για 70 λεπτά από το γέλιο στη συγκίνηση, μέχρι την έκπληξη του τέλους.

Κείμενο : Αντώνης Τσιπιανίτης
Σκηνοθεσία : Σταμάτης Πατρώνης
Καλλιτεχνική επιμέλεια : Μηνάς Μινατσής
Κοστούμια : Δημήτρης Ανδριανός
Μουσική επιμέλεια : Μιχάλης Ρουμπής, Ιωάννης-Ιόλαος Μανιάτης
Διάρκεια: 70′

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου | “Συγνώμη Μαμά” με την Καίτη Παπανίκα
Η ζωή μιας γυναίκας, από δεκαπέντε μέχρι ενενήντα πέντε ετών, μια από αυτές τις ασήμαντες-σημαντικές γυναίκες που όλοι συναντήσαμε στο
διάβα της ζωής μας ως μάνα, ως κόρη, ως σύζυγο, ως γιαγιά, ως γειτόνισσα, ως φίλη, ως γνωστή. Η μέση Ελληνίδα που πάντα περνάει
απαρατήρητη δίπλα μας, παρ’ όλη τη δύναμη που κουβαλάει μέσα της… Μια γυναίκα που παρατηρεί την πορεία της ζωής της, το χρόνο που
φεύγει, τα γεγονότα που έρχονται, όλα όσα έκανε στην πορεία της από κοριτσάκι ως τα βαθιά γεράματα, εκείνα που ήθελε αλλά δεν πρόλαβε να κάνει με την ελπίδα ωστόσο να μην σταματάει ποτέ να φωτίζει την ψυχή της. Ένα ρεσιτάλ ηθοποιίας της Καίτης Παπανίκα σε ένα έργο άκρως αληθινό, όπου κάθε θεατής βρίσκει και κάτι από τον εαυτό του.

Κείμενο–Σκηνοθεσία: Γιώργος Βασιλειάδης
Μουσική επιμέλεια: Αλέξανδρος Χατζής
Εικαστική επιμέλεια: Απόστολος Κρίτσας
Διάρκεια: 105′

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου | “Ωδή στον Αλέξανδρο Παναγούλη” με την Ελένη Ερήμου
Θεατρική παράσταση-καταγραφή της ηρωικής, πολιτικής και ποιητικής προσωπικότητας του Αλέκου Παναγούλη. H παράσταση προσπαθεί να
αποδώσει το βαθύτερο, τραγικό και προμηθεϊκό πνεύμα του Αλέκου και της οικογένειας των Παναγούληδων, μέσα από τις μεταμορφώσεις μιας
ηθοποιού, της Ελένης Εήμου -από Αθηνά Παναγούλη σε Αλέκο Παναγούλη και σε όλα τα πρόσωπα του έργου- αλλά και με ενσωματωμένες, κινηματογραφημένες σκηνές, που αναδύονται μέσα από την σκέψη της ηθοποιού, όταν, κλείνοντας τα μάτια, περνάει στον εσώτερο χώρο της μνήμης των ηρώων, που μας αποκαλύπτεται στην οθόνη. Σκηνές τις οποίες “ντύνουν” ζωντανά πέντε μουσικοί, όπως και στις πρώτες προβολές του βωβού κινηματογράφου. 

Βασισμένο στο βιβλίο του Κώστα Μαρδά “Πρόβες Θανάτου”
Κείμενο-Σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Σκηνικός Χώρος-όψη: Δήμος Αβδελιώδης
Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης
Εικαστική παρέμβαση-Ενδυματολογία: Αριστείδης Πατσόγλου
Tα τραγούδια της παράστασης με τη φωνή του Παντελή Θαλασσινού
Διάρκεια: 105′

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου | “Άγγελα Παπάζογλου” με την Άννα Βαγενά
Οι μνήμες και ο λόγος αυτής της σπουδαίας μικρασιάτισσας, της Αγγέλας Παπάζογλου, γυναίκας του ρεμπέτη Βαγγέλη Παπάζογλου, όπως τις διηγήθηκε στον γιο της Γιώργη Παπάζογλου, έγιναν, μέσα από το στόμα, τον λόγο και την ψυχή της Άννας Βαγενά που την ενσαρκώνει
όλα αυτά τα χρόνια, κτήμα όλου του κόσμου, πολύτιμη παρακαταθήκη για τις νέες γενιές. Άλλωστε, ο λόγος της Αγγέλας είναι σήμερα
επίκαιρος όσο ποτέ, με τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας. Ο βαθύς κι αγνός πατριωτισμός της, είναι ένα “βάλσαμο” για τις ψυχές όλων μας.
Επιλογή κειμένου, από το βιβλίο του Γιώργη Παπάζογλου «Ονείρατα της άκαυτης και της καμμένης Σμύρνης»

Σκηνοθεσία: Λάμπρος Λιάβας – Άννα Βαγενά
Μουσική επιμέλεια: Λάμπρος Λιάβας
Σκηνικά – κοστούμια : Μάριος Σπηλιόπουλος
Διάρκεια: 80′

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου | “Επάγγελμα Πόρνη” με την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου
Ο Ένκε Φεζολλάρι σκηνοθετεί την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου στις ιστορίες «Της Χούντας» από το βιβλίο «Επάγγελμα Πόρνη» της Λιλής Ζωγράφου. Δύο ιστορίες αυτοβιογραφικές που δίνουν το στίγμα της εποχής και σκιαγραφούν τη συγγραφέα-ορόσημο της Ελλάδας της
μεταπολίτευσης: μίας γυναίκας αγωνίστριας ενάντια σε κάθε καθεστώς που εξαθλιώνει την ανθρώπινη υπόσταση.

Ιστορία πρώτη: στη Ζωγράφου απαγορεύεται από την Χούντα να εξέλθει της χώρας, λόγω πολιτικών πεποιθήσεων με πρόφαση τη μη άσκηση του επαγγέλματος της δημοσιογραφίας που αναγράφεται στο διαβατήριό της. Πολεμώντας με χιούμορ το παράλογο καθεστώς, αλλάζει ιδιόγραφα το επάγγελμά της σε πόρνη με συνέπειες τραγελαφικές.

Ιστορία δεύτερη: 1973. Μετά την απόπειρα αυτοκτονίας της, παραμονές Πρωτοχρονιάς, νοσηλεύεται σε ψυχιατρική κλινική. Η τραυματική της
εμπειρία την εξωθεί στην κατά μέτωπο σύγκρουση με τους ιθύνοντες και την καταγγελία της σαθρής λειτουργίας του νοσηλευτικού οργανισμού.

Κείμενο: Λιλή Ζωγράφου (το βιβλίο «Επάγγελμα Πόρνη» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια.)
Σκηνοθεσία: Ένκε Φεζολλάρι
Σκηνικός χώρος-κοστούμια-φωτισμοί: Ενκε Φεζολλάρι, Μαριάνθη Γραμματικού
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Διάρκεια: 60′

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου | “Μάραν Άθα” με τη Γιασεμί Κηλαηδόνη 
Η Γιασεμί Κηλαηδόνη σ’ έναν υποκριτικό άθλο δυόμιση ωρών, δίνει υπόσταση σε όλα τα πρόσωπα – πρωταγωνιστές που αναδύονται στη
μνήμη ενός 90χρονου μοναχού, όταν ύστερα από 65 χρόνια ηθελημένης σιωπής εξομολογείται, λίγο προτού πεθάνει, τα πεπραγμένα της ζωής
του, τη φρικτή τιμωρία και τον ευνουχισμό του από τον προστάτη δεσπότη που τον ανέθρεψε και τον προόριζε για τη διαδοχή του. Όταν
σταλμένος απ’ αυτόν σ’ ένα απόμακρο χωριό της Θεσσαλίας να παρακολουθεί τις μυστικές τελετουργικές συναντήσεις εννέα γυναικών,
των Ταρσών, μυείται άθελά του στην γυναικεία απόκρυφη γνώση και του αποκαλύπτεται ένα άγνωστο γοητευτικό σύμπαν που τον οδηγεί στον
αληθινό έρωτα και την αγάπη του για μια Ταρσή. Η αναγνώριση του εαυτού μας, μέσα από την αναγνώριση του άλλου και τα όρια της προσωπικής μας βούλησης και ευθύνης είναι τα εσώτερα μοτίβα της παράστασης.

Από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Θωμά Ψύρρα
Κείμενο : Θωμάς Ψύρρας
Θεατρική διασκευή – σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Μουσική : Βαγγέλης Γιαννάκης
Σκηνικά – κοστούμια: Μαρία Πασσαλή
Διάρκεια: 180′

Σάββατο 3 Οκτωβρίου | “Monologue” με τη Μάνια Παπαδημητρίου 
Γυναίκες μέσης ηλικίας είναι ο άξονας του τρίπτυχου έργου έργου της Σιμον Ντε Μπωβουάρ “Προδομένη γυναίκα” -γυναίκες που ωριμάζουν
και νοιώθουν τη προδοσία γύρω τους. Η Μυριέλ, η ηρωίδα του «Monologue», βρίσκεται μόνη παραμονή πρωτοχρονιάς σ’ ένα διαμέρισμα στο κέντρο του Παρισιού, σε κακή ψυχολογική κατάσταση, είναι εγκαταλελειμμένη απ’ όλους και απομονωμένη. Αυτή τη βραδιά, που όλοι βρίσκονται με δικούς τους ανθρώπους, αυτή ανακαλεί βίαια τις σχέσεις τα άσκημα βιώματα της ζωής της, την κακή σχέση με την μητέρα της. Αποδίδει ευθύνες σε όλους τους άλλους και προσπαθεί να κρατηθεί από φαντασιώσεις και γεγονότα, τα οποία είναι άγνωστο ποια κατάληξη θα έχουν. Βλέπει να γερνά και ότι προδίδεται από τους άντρες της ζωής της και τους οικείους της. Τα λάθη πολλά, αλλά είναι δικά της ή των άλλων;

Κείμενο: από το έργο της Simon de Beauvoir “Monologue”
Μετάφραση, διασκευή, σκηνοθεσία: Αθηνά Κεφαλά.
Παίζει τσέλο και αυτοσχεδιάζει η Μαίρη Σκοπελίτη
Διάρκεια: 65′

Κυριακή 4 Οκτωβρίου | “Η Αναγνώριση” με τη Γιώτα Φέστα 
Μια γυναίκα περιμένει κάθε Πέμπτη απόγευμα έναν άντρα. Ξαφνικά την καλούν για “αναγνώριση”.Αναγνωρίζει σημάδια ενός ανεκπλήρωτου
έρωτα. Αναγνωρίζει την ιστορία της ζωής της. “Τι θα πει θα σε σκέφτομαι πάντα; Τι άλλο από το θα σε αδικώ ισόβια”;Η ευγένεια της
ποίησης συναντιέται σε ένα τρυφερό ραντεβού με την καθημερινότητα. Μια ιστορία σαν κι αυτές που περνούν πάνω από τις ζωές και τις
σαρώνουν. Τις αφήνουν γυμνές και έρημες. «… Ήθελα να γράψω αυτή την ιστορία γι’ αυτή τη γυναίκα και γι’ αυτόν τον άντρα, που είναι
ανυπόφορα παρών σ’ αυτό το έργο κι ας μη μπορεί να προφέρει ούτε μια λέξη…». Άκης Δήμου

Κείμενο: Άκης Δήμου
Σκηνοθεσία: Γιώτα Φέστα
Μουσική: Δημήτρης Μαραμής
Σκηνικά: Βαρβάρα Μαυρακάκη
Φωτισμοί: Φίλιππος Κουτσαφτής
Bοηθός Σκηνοθέτη: Δημήτρης Μοθωναίος
Φωτογραφίες: Anna Kei
Διάρκεια: 60′

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου | “Η Φωνή της Πεταλούδας” με την Τζένη Δριβαλά 
Μια διάσημη σοπράνο και η εμμονή της με τον χαρακτήρα της Μαργαρίτας στον «Φάουστ» του Γκαίτε. Με αφορμή την επικείμενη
εμφάνισή της στον ρόλο της «Μαργαρίτας» στην όπερα «Φάουστ» του Γκουνώ, υποβάλλει τα δικά της ερωτήματα, με οδηγό μια συμβολική
αινιγματική φιγούρα. Η επιλογή της μοίρας μας είναι στα χέρια μας; Γίνεται άραγε να αλλάξει μέσα από μια συμφωνία με …ποιόν; Τον
εαυτό μας; Τον Θεό; Τον αντιπρόσωπό του; Με μεταμορφώσεις που περνούν τόσο από τα πρόσωπα του θεατρικού Φάουστ όσο και από αυτά
της όπερας, οδηγείται σε απαντήσεις και αποφάσεις. Καθώς ο μύθος του Φάουστ έχει εμπνεύσει πολλούς μεγάλους συνθέτες, δίνεται η ευκαιρία
στην υψίφωνο να μας οδηγήσει και σε μια γνωριμία με τα σημαντικότερα από αυτά τα έργα.

Κείμενο: Γρηγόρης Χαλιακόπουλος
Σκηνοθεσία: Χρυσάνθη Κορνηλίου
Πιάνο: Δημήτρης Καραμανώλης
Σκηνικό και κουστούμια: Dennis Krief
Διάρκεια: 70′