Οι κυβερνήσεις πέφτουν, μα η ομορφιά μένει

Αν οι κάλπες στήνονταν στα θέατρα, τα κόμματα ήταν παραστάσεις, οι πρωθυπουργοί ήταν σκηνοθέτες και οι υπουργοί ηθοποιοί, τότε σίγουρα ο κόσμος θα ήταν πιο όμορφος. Στο θέατρο Τέχνης πάντως, οι κυβερνήσεις πέφτουν μα η ομορφιά μένει. Τα ψηφοδέλτια των συνδυασμών και οι λευκοί σφραγισμένοι φάκελοι που μοιράζονταν στο δροσερό φουαγιέ της Φρυνίχου δεν αφορούσαν κάποια προεκλογική καμπάνια αλλά την παρουσίαση του χειμερινού προγράμματος του. Το ιστορικό θέατρο ζητά την ψήφο των θεατών για ολόκληρο το χειμώνα – αφού σε αυτούς στηρίζεται και σε αυτούς αναφέρεται μη έχοντας καμιά οικονομική ενίσχυση ούτε από κρατικές επιχορηγήσεις μα ούτε και από ιδιωτικές πρωτοβουλίες.

«Ο,τι κάνουμε το κάνουμε χάρη στο πάθος, την επιμονή μας την πίστη μας πως πράττουμε το σωστό. Όμως, το θέατρο δεν παύει να είναι θέμα αληθινής επιβίωσης. Δεν αφορά μόνο στο να χτίσουμε στα όνειρα μας πάνω στη σκηνή. Δεν μπορεί να γίνονται όλα με αυτοθυσία και αυταπάρνηση. Χρειαζόμαστε τη στήριξη της Πολιτείας, των Φίλων του Θεάτρου Τέχνης και των ανώνυμων ιδιωτών. Δεν έχει σημασία το ποσό, για εμάς κάθε ποσό είναι σημαντικό και αναγκαίο» σημείωνε η καλλιτεχνική του διευθύντρια, Μαριάννα Κάλμπαρη, δίνοντας το τόνο και το σύνθημα για τη νέα χειμερινή περίοδο.

Και μολονότι καμία σχέση δεν έχει με την προεκλογική περίοδο, δεν της έλειπε το σύνθημα: «Να θυμίζεις το πέρασμα ανάμεσα στην ομορφιά» – απόσπασμα ενός ποιήματος που ο Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου έγραψε στα τέλη της δεκαετίας του ’60, τιτλοφορώντας το, «Τα ερείπια της παλμύρας». «Η ομορφιά, μέσα από την Τέχνη, είναι μόνη σταθερή αξία που μας δίνει δύναμη. Προσπαθούμε να βρούμε ένα πέρασμα στην ομορφιά που χάνεται ή που δεν υπάρχει. Πρέπει να κρατήσουμε ζωντανά κάποια πράγματα ενώ όλα γύρω μας καταρρέουν» εξηγούσε η κ. Κάλμπαρη, προλογίζοντας τις 17 παραγωγές (ανάμεσα τους τέσσερις φεστιβαλικές επαναλήψεις και δύο επιτυχίες της προηγούμενης σεζόν) στις οποίες θα προστεθούν και οι παραστάσεις του Φεστιβάλ Αναλογίου σε επιμέλεια της Σίσσυς Παπαθανασίου.

Έργα του κλασικού δραματολογίου αλλά και κείμενα τελευταίας κοπής Ελλήνων συγγραφέων ανεβαίνουν από την 1η Οκτωβρίου πάνω σε θεματικές που δεν θα πάψουν ποτέ να απασχολούν αφού μιλούν για τον άνθρωπο. «Ο χρόνος, ο έρωτας, η μνήμη, ο θάνατος, όλα εκείνα για τα οποία αξίζει να μιλάει κανείς» είναι η ψίχα των κειμένων Ιψεν, Μπέκετ, Λόρκα, Ντοστογιέφσκι, Γκόρκι και άλλων που θα τροφοδοτήσουν τόσο την πειραματική ματιά που διαμορφώθηκε κατά την περσινή σεζόν από τη νέα γενιά δημιουργών (φέτος μιλάμε για τους Καραντζά, Σκουρλέτη, Μαυρογεωργίου, Γλυνάτση) αλλά θα αποτελέσουν και αφορμή για επιστροφές στην κοιτίδα του Τέχνης. Από τους μαθητές του Καρόλου Κουν, Βασίλη Παπαβασιλείου και Λυδία Κονιόρδου ως στο Νίκο Μαστοράκη και τη Μάνια Παπαδημητρίου. Ολοι τους, σύμφωνα με τον σπουδαίο σκηνοθέτη Παπαβασιλείου, «υπήκοοι μιας εκφραστικής Δημοκρατίας».

Αντίθετα με τους έτερους δημοκρατικούς εκφραστές, τους πολιτικούς, το Θέατρο Τέχνης παραμένει ανοιχτό σε συνεργασίες. Διατηρείται η σχέση με τις πανεπιστημιακές σχολές θεατρικών σπουδών όπως και με το Γαλλικό Ινστιτούτο σε συνεργασία με το οποίο σχεδιάζεται, την Άνοιξη του 2016, μια ημερίδα Γάλλων και Ελλήνων δημιουργών «πάνω στην αισθητική πολιτική, την θέση δηλαδή, που παίρνει ο καλλιτέχνης μέσω του θεάτρου καθώς συμβαίνουν τόσα πολλά και αδυσώπητα γύρω του».

Η περσινή σεζόν για το Τέχνης, η πρώτη της θητείας Κάλμπαρη, αποτιμάται ως «περιπετειώδη» από την ίδια με παραστάσεις που ακόμα και αν δεν είχαν μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό «όλες είχαν κάτι να πουν». Το κοινό του θεάτρου ανανεώθηκε σε σημαντικό βαθμό και τώρα το στοίχημα είναι να διευρυνθεί σε μια στέρεη κατεύθυνση. Γι’ αυτό και η έναρξη της χειμερινής σεζόν γίνεται μέσα από μια γιορτή. Στις 29 Σεπτεμβρίου από τις 17.00 το απόγευμα έως τις 22.00 το βράδυ οργανώνεται και στις δύο σκηνές (Φρυνίχου και Υπόγειο) ένα «πανηγύρι» αγοράς εισιτηρίων όπου κάθε θεατής θα μπορεί να εξασφαλίζει έως και δύο θέσεις για καθεμιά από τις χειμερινές παραγωγές του θεάτρου μόνο με 3 ευρώ.

Το πρόγραμμα αναλυτικά:

[Οκτώβριος στο Θέατρο Τέχνης | 4 παραστάσεις του Φεστιβάλ Αθηνών | Θέατρο & Χορός]

Ο Άρντεν πρέπει να πεθάνει
Η αστική τραγωδία του 16ου αιώνα αναβιώνει σε ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα –μολονότι δίχως ταυτότητα– δείγματά της. Το έργο, άγνωστου συγγραφέα (κατά καιρούς έχει αποδοθεί στον Σαίξπηρ, τον Μάρλοου και τον Κυντ), τροφοδοτεί την τέταρτη σκηνοθεσία του Χάρη Φραγκούλη. Βασισμένο σε πραγματικό γεγονός, τη δολοφονία του Τόμας Άρντεν από τη γυναίκα του και τον εραστή της, παίρνει τον χαρακτήρα ενός –αριστουργηματικά δομημένου– θρίλερ. Το έγκλημα αναδεικνύει ζητήματα θρησκείας, εξουσίας, βίας και έρωτα, έχοντας στο κέντρο του έναν άρχοντα που πεθαίνει μαζί με την ταραγμένη εποχή του.

Μετάφραση: Νίκος Χατζόπουλος
Σκηνοθεσία: Χάρης Φραγκούλης
Παίζουν (αλφαβητικά):
Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Ηρώ Μπέζου, Μαρία Πανουργιά, Γιάννης Παπαδόπουλος, Γιάννος Περλέγκας, Θάνος Τοκάκης, Νικόλας Χανακούλας

Υπόγειο
Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα τηλέφωνο ταμείου: 2103228706
Παραστάσεις: 1 έως 25 Οκτωβρίου 2015

***

Θέλω μια χώρα
Με αφετηρία ένα σύγχρονο θεατρικό κείμενο του Ανδρέα Φλουράκη που κινείται πέρα από τις συνηθισμένες δραματουργικές φόρμες, η Μαριάννα Κάλμπαρη σκηνοθετεί μια παράσταση όπου μοναδικός πρωταγωνιστής αναδεικνύεται το πλήθος της νέας γενιάς Ελλήνων. Μια σκηνική πολυφωνία, που με φόντο την εποχή της κρίσης, εκφράζει άλλοτε το φόβο και την αγωνία και άλλοτε την ελπίδα και την αναγκαιότητα της αλλαγής. Κοινός άξονας το επιτακτικό αίτημα: «Θέλω μια χώρα». Μέσα σε αυτή την πολύβουη σκηνική σύνθεση, ξεχωριστή θέση έχει ο ρόλος- αντιφώνηση της Ρένης Πιττακή.

Κείμενο: Ανδρέας Φλουράκης
Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Παίζουν:
Ρένη Πιττακή
Και οι: Σελήνα Διαμαντοπούλου, Κωνσταντίνος Ευστρατίου, Βασίλης Ζήσης, Τάσος Κορκός, Γιώργος Κοσκορέλλος, Ειρήνη Κότσιφα, Ανέστης Κόττας, Λήδα Κουτσοδασκάλου, Νίκος Λεκάκης, Ιωάννα Μπιτούνη, Νόρα Πάντου, Γιώργος Σαββίδης, Δημήτρης Τσιγκριμάνης
και σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του Θετρου Τέχνης Καρόλου Κουν.

Φρυνίχου
Φρυνίχου 14, Πλάκα
τηλέφωνα ταμείου: 2103222464 & 2103236732
παραστάσεις: 2 έως 25 Οκτωβρίου 2015

***

Ερωτόκριτος
Μια τραγουδαφήγηση, που πότισε, με τέτοιο απόλυτο τρόπο, τη μουσική παράδοση, έπλασε σε μεγάλο βαθμό τη γλώσσα που μιλιέται σε αυτόν τον τόπο, συγκίνησε γενιές ανθρώπων, τους δάνεισε εικόνες και σύμβολα για τον έρωτα, τον ηρωισμό, τη φιλία, τη γενναιότητα, την αξιοπρέπεια, τον πόνο, το σωστό, το λάθος και τελικά υιοθετήθηκε απόλυτα ως σύμβολο-αντιπρόσωπος του πολιτισμού τους.

Κι όμΩς κινείται (κίνηση/χορός/ακροβασία): Αμέντας Γιώργος, Δημάς Βασίλης, Μακατσώρης Χριστόφορος, Μαλκότσης Ερμής, Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Χριστίνα Σουγιουλτζή, Χαμηλοθώρη Λία
Χαΐνηδες (μουσική): Δημήτρης Αποστολάκης λύρα, Δημήτρης Ζαχαριουδάκης τραγούδι –κιθάρα, Μαρία Κώτη τραγούδι, Τάκης Κανέλλος κρουστά, Κλέων Αντωνίου ηλεκτρική κιθάρα, Μιχάλης Νικόπουλος λαούτο, μαντολίνο, Ρέλλος Θοδωρής σαξόφωνο, Παλαμιώτης Γιώργος μπάσο.

Φρυνίχου
Φρυνίχου 14, Πλάκα
τηλέφωνα ταμείου: 2103222464 & 2103236732
παραστάσεις: 5, 6, 13 & 14 Οκτωβρίου 2015

***

Δάσος – Ταμπού
Από την ομάδα Griffon, δύο χορευτικά ντουέτα -μέρος μιάς τριλογίας- που συνδέονται μεταξύ τους.

Χορογραφία: Ιωάννα Πορτόλου
Ερμηνεύουν: Σεσίλ Μικρούτσικου, Γιάννης Νικολαϊδης

Φρυνίχου
Φρυνίχου 14, Πλάκα
παραστάσεις: 19-27 Οκτωβρίου 2015

* Ταμπού – Πορν | Άνοιξη 2016
Το Πορν (2016) που θα κλείσει αυτή τη τριλογία, θα ασχοληθεί με την έλξη προς την υπερβολή και την απομάκρυνση από οτιδήποτε ιερό ως ένα μέσω αναγέννησης, εξαγνισμού και αυτοεπιβεβαίωσης. Η τριλογία Δάσος – Ταμπού-Πορν θα έχει ολοκληρωθεί την Άνοιξη του 2016 όπου τα ντουέτα θα μπορούν να παρουσιάζονται ανά δύο. Το Δάσος παρουσιάστηκε πρώτη φορά το φθινόπωρο του 2014, σε συμπαραγωγή της ομάδας χορού griffón και του Θεάτρου Τέχνης. Το Ταμπού είναι παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών 2015. Το Πορν θα παρουσιαστεί το 2016 και θα είναι μία συμπαραγωγή της ομάδας χορού griffon με το Θέατρο Τέχνης.

[Επαναλήψεις παραστάσεων της περιόδου 2014-15 | Οκτώβριος – Ιανουάριος | Υπόγειο]

Η Λίλα λέει
Ο Σιμώ, γεννιέται στη Γαλλία από άραβες γονείς και μεγαλώνει στο γκέτο ενός παρισινού προαστίου. Δεν έχει δουλειά, λεφτά, όνειρα. Καμία ελπίδα και καμία προοπτική. Ώσπου γνωρίζει τη Λίλα, ένα πανέμορφο πλάσμα με αγγελικό πρόσωπο αλλά γλώσσα τόσο χυδαία “που νόμιζες πως οι λέξεις θα πλήγωναν τα χείλη της». Κι όμως η Λίλα, λέει τα πιό ακραία πράγματα απλά, απαλά «σαν αναγγελίες πτήσεων που δε θα προσγειωθούν ποτέ». Κι αυτό την κάνει μοναδική. Μαζί της ο Σιμώ, βρίσκει επιτέλους νόημα στην άθλια ζωή του: γράφει μια ιστορία. Και η ιστορία αυτή, δεν είναι παρά όλα όσα του περιγράφει η Λίλα και τον τρελαίνουν: οι ερωτικές εμπειρίες της με άλλους άντρες, οι φαντασιώσεις της, η εμμονή της με το σεξ. Ο Σιμώ, όλο και πιό βαθιά ερωτευμένος, δε μπορεί να φανταστεί πόσο βίαια και αναπάντεχα θα τελειώσει η ιστορία του.

Κείμενο: Σιμώ
Μετάφραση – Διασκευή: Μαριάννα Κάλμπαρη
Σκηνοθεσία: Βασίλης Μαυρογεωργίου & Μαριάννα Κάλμπαρη
Παίζουν (Αλφαβητικά): Λένα Δροσάκη, Βασίλης Μαυρογεωργίου

Υπόγειο
Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα
τηλέφωνο ταμείου: 2103228706
παραστάσεις: 19 Οκτωβρίου έως 17 Νοεμβρίου

***

Αδερφοί Καραμάζοφ | Ντοστογιέφσκι
Μια παρουσίαση του μυθιστορήματος του Φ. Ντοστογιέφσκι στη σκηνή, μέσα από εικόνες φωτός και σκοταδιού. Ένα ταξίδι των ηρώων σε ατμόσφαιρες οριακές. Σε τοπία και μνημεία που αναγκάζουν τους ήρωες να έρθουν αντιμέτωποι με τα βαθύτερα άκρα της ανθρώπινης συνείδησης που μάχεται μεταξύ του κοσμικού και του μεταφυσικού. Μια οικογένεια χωρίς μητέρα. Μια πατροκτονία που επισφραγίζει την κυκλική περιπλάνηση της ανθρώπινης ψυχής από τον κόσμο της Πίστης, στον κόσμο του Λόγου και της Εξουσίας. Μοναξιές που σμίγουν με το Πάθος. Γυναίκες που υπερνικούν τη λογική, που ακολουθούν τον Έρωτα, που αποδεικνύουν την Πίστη. Ένας αδελφός, που επιμένει να συγχωρεί και να συμπονά. Μια δίκη, που καταδεικνύει τον ένοχο. Αλλά και τον δρόμο της Αλήθειας.

Διασκευή: Διονύσης Καψάλης
Σκηνοθεσία: Νατάσα Τριανταφύλλη
Ερμηνεύουν (αλφαβητικά): Aντίνοος Αλμπάνης, Μπάμπης Γαλιατσάτος, Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Μελέτης Ηλίας, Λένα Παπαληγούρα, Βασιλική Τρουφάκου, Αινείας Τσαμάτης.

Υπόγειο
Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα
τηλέφωνο ταμείου: 2103228706
παραστάσεις: 23 Νοεμβρίου έως 5 Ιανουαρίου

***

[ΝΕΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ | 2015 – 2016]

ΥΠΟΓΕΙΟ

Τα παιδιά του ήλιου | Μαξίμ Γκόργκι
Το έργο δίνει μια κωμικοτραγική εικόνα των διανοούμενων στην προεπαναστατική Ρωσία, τοποθετώντας τη δράση στον προστατευμένο μικρόκοσμο μιας αστικής οικογένειας, ενώ “εκεί έξω” μια φοβερή επιδημία χολέρας οδηγεί τις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις σε απόγνωση.

Μετάφραση: Ελένη Μπακοπούλου
Απόδοση-δραματουργική επεξεργασία-σκηνοθεσία: Νίκος Μαστοράκης
Πρωταγωνιστούν(αλφαβητικά):
Μαρία Καλλιμάνη, Γιάννης Κότσιφας, Ιωάννα Μαυρέα, Φωτεινή Μπαξεβάνη, Μάκης Παπαδημητρίου, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Χάρης Φραγκούλης
Παίζουν: Α. Γκάτσιος, Α. Ντελία και άλλοι

11 Νοεμβρίου έως 7 Φεβρουαρίου

***

Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί | Ερρίκου Ίψεν
Ο Ίψεν στο τελευταίο του έργο επιχειρεί να αναδομήσει μια ολόκληρη θέση και θέαση της ζωής και του έργου του, μ’ ένα κείμενο που διαρκώς ακροβατεί ανάμεσα στο ρεαλιστικό και το μεταφυσικό. Σ’ έναν τόπο παραθερισμού πέντε άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με το “θάνατο” (το θάνατο του εαυτού, το θάνατο των ιδιοτήτων, το θάνατο της νιότης) και προσπαθούν να ξαναβγούν στη ζωή, απαλλαγμένοι από “μεγάλες ιδέες”.

Μετάφραση: Έρι Κύργια
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς
Ερμηνεύουν (αλφαβητικά): Αλεξία Καλτσίκη, Μαρία Κεχαγιόγλου, Περικλής Μουστάκης, Ρένη Πιττακή, Μιχάλης Σαράντης

17 Φεβρουαρίου έως 29 Μαϊου

***

Αδαμαντία | Παναγιώτη Μέντη
Η Αδαμαντία, αγωνιά να επιβιώσει κτίζοντας στην άµµο της Αφρικανικής ερήµου την διαρκώς µετέωρη προσωπική της περιπέτεια. Γυναίκα και Άνδρας, Μάνα και Πατέρας σε µια οικογένεια που της ζητά να απολογηθεί για όσα λαχτάρησε αλλά δεν τα έζησε. Φόντο της υπόθεσης: Ένα νησί του Αιγαίου, Θεσσαλονίκη, Αλεξάνδρεια, Κάϊρο, Αθήνα. Ελλάδα και Αίγυπτος, αλλά πουθενά ρίζα και φιλόξενη πατρίδα. Έλληνες, Αιγύπτιοι, Άραβες, Χριστιανοί, Μουσουλµάνοι Σουνίτες, Χριστιανοί Κόπτες, Άγγλοι, Γάλλοι, Ρώσοι. Η Ελλάδα µετά τον εµφύλιο. Η Ελλάδα του Καραµανλή, της Δικτατορίας, η Ελλάδα του Ανδρέα. Παράλληλα µε την Αίγυπτο του Νάσερ, του Σαντάτ, του Μουµπάρακ. Γεγονότα στο Σουέζ, Πόλεµος των έξη ηµερών, Κυπριακό… Και δίπλα σε όλα αυτά η ζωή µιας γυναίκας που πρέπει να φέρει σε πέρας αυτά που είναι οι δικές της προτεραιότητες. Που πρέπει να µεγαλώσει τα παιδιά της, µέσα σε ένα περιβάλλον που απαιτεί συµβάσεις και συµβιβασµούς. Το έργο είναι βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία..

Σκηνοθεσία: Κωστής Καπελώνης
Ερμηνεύει η Μάνια Παπαδημητρίου

11 Ιανουαρίου έως 26 Απριλίου

***

ΦΡΥΝΙΧΟΥ

ΑΝΑΛΟΓΙΟ2015:

Το Πέρασμα: μετανάστευση / προσφυγιά
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Σίσσυ Παπαθανασίου
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΡΓΑ ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ:

Χρήστος Αγγελάκος: Ήταν ένας και δεν ήταν κανένας│σκηνοθετική επιμέλεια: Ιόλη Ανδρεάδη

Τζένη Δάγλα: Time, please! │σκηνοθετική επιμέλεια: Αναστασία Ρεβή

Αγγελική Δαρλάση : Κoμμάτια (Θάλασσες εδώ…)│σκηνοθετική επιμέλεια:
Σεβαστιάνα Αναγνωστοπούλου

Ελένη Ζιώγα : Η καρφίτσα ή απλά μαθήματα επιβίωσης│σκηνοθετική επιμέλεια:
Μενέλαος Καραντζάς

Μάνος Λαμπράκης : Pferdetanz (Xορός Αλόγων)│σκηνοθετική επιμέλεια
Σίσσυ Παπαθανασίου

Νίνα Ράπη : ANGELSTATE │σκηνοθετική επιμέλεια: Αργυρώ Χιώτη

Βαγγέλης Ραπτόπουλος : Μαύρος γάμος│διασκευή-σκηνοθετική επιμέλεια: Σοφία Φιλιππίδου

Μαρία Τσιμά: Ίσια δικαιώματα│σκηνοθετική επιμέλεια: Γιώργος Παλούμπης

Γιώργος Ψάλτης: Σπόροι παπαρούνας │σκηνοθετική επιμέλεια : Ρούλα Πατεράκη

29 οκτωβρίου- 2 νοεμβρίου

***

ΜΟΥΣΙΚΗ

Ταξίδι το χειμώνα
To Winterreise (D.911, op. 89) θεωρείται το απόλυτο ορόσημο του Ρομαντικού κύκλου τραγουδιών. Μια από τις τελευταίες συνθέσεις του Αυστριακού συνθέτη Franz Schubert, σε ποίηση του Γερμανού Wilhelm Müller, το Winterreise είναι ένα από τα πιο αινιγματικά και μελαγχολικά έργα του συνθέτη, και εν γένει, της Αυστρο-γερμανικής Ρομαντικής παράδοσης. Έχοντας ως πυρήνα την περιπλάνηση ενός νέου που βιώνει μια πρωτοφανή ερωτική απογοήτευση, το Winterreise προσφέρει στον ακροατή/θεατή ένα σχεδόν θεατρικό μονόλογο περί μελαγχολίας, μοναξιάς και θανάτου.

Σκηνοθεσία: Θέμελης Γλυνάτσης
Φιγούρα 1: Χρήστος Κεχρής
Φιγούρα 2: Θανάσης Δόβρης

10 έως 24 Νοεμβρίου
Δευτέρα & Τρίτη στις 21.15
10 € γενική είσοδος

***

ΘΕΑΤΡΟ

“Σιχτίρ ευρώ, μπουντρούμ δραχμή, θα πεις κι ένα τραγούδι”
Ο Φωκίων Καπνίδης είναι τρόφιμος του ΑΑΨΟΥ (Άσυλο Ανιάτως Ψεκασθέντων Ολικής Υστερήσεως).
Κατέκτησε την πρώτη θέση στον διαγωνισμό για τον “Τρόφιμο της Χρονιάς” καθώς αυτοαναγορεύτηκε,¨ Ο Νεκρός της Αμφιπόλεως” και έκτοτε επιδεικνύει ανάλογη διαγωγή.
Σήμερα ο Φ.Κ. έχει την τιμητική του.
Δίνει την καθημερινή διάλεξη που αναλαμβάνει κάθε χρόνο ο “Τρόφιμος της Χρονιάς”
μπροστά σε ένα ακροατήριο που αποτελείται από τους άλλους τροφίμους, συγγενείς και φίλους καθώς και από το ιατρικό, νοσηλευτικό κτλ. προσωπικό του ιδρύματος…

Κείμενο-Σκηνοθεσία-Ερμηνεία : Βασίλης Παπαβασιλείου

Από 5 έως 29 Νοεμβρίου

***

Το παιχνίδι του τέλους (Endgame) | Σάμιουελ Μπέκετ
Ο Μπέκετ βυθομετρά και με ακρίβεια νυστεριού, αναδεικνύει όλη την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης με όπλο το χιούμορ και την αισιοδοξία. Όχι μιας «εύκολης» αισιοδοξίας αλλά μιας πραγματικής αισιοδοξίας. Επιμένει να “παίζει” ακόμα κι αν σε κάθε αρχή βρίσκεται πάντα το τέλος.

Μετάφραση:Λυδία Κονιόρδου
Σκηνοθεσία-Φωτισμοί:Κωνσταντίνος Χατζής
Παίζουν: Λυδία Κονιόρδου,. Έλενα Τοπαλίδου. Τζίνα Θλιβέρη, Γεωργία Τσαγκαράκη

Από 3 Δεκεμβρίου έως 21 Φεβρουαρίου

***

Όσα η καρδιά μου στην καταιγίδα
Σκηνοθεσία – Σκηνογραφία: Γιάννης Σκουρλέτης

Με όχημα την «Πρώτη Αγάπη» του Ιωάννη Κονδυλάκη και με στοίχημα την ποιητική διαχρονία της γλώσσας ως ακριβού και αναντικατάστατου αγωγού του αισθήματος, το «Όσα η καρδιά μου στην καταιγίδα» παρακολουθεί βήμα βήμα τη μεταμόρφωση ενός θαύματος σε εφιάλτη, το πάθος να τρέχει ξέφρενο μέχρι το χείλος της απόγνωσης και τον έρωτα να πέφτει σ’ έναν βαθύ γκρεμό για να βυθιστεί εκεί όπου κανένα πειρατικό δεν θα τον ψάξει.
14 Ιανουαρίου έως 26 Απριλίου

Δόνια Ροζίτα/Σαν περάσουν πέντε χρόνια
Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παλαιολόγος
Δραματουργική επεξεργασία- Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Παίζουν(αλφαβητικά): Βίκυ Βολιώτη, Κλέων Γρηγοριάδης, Γιάννης Κότσιφας, Κατερίνα Λυπηρίδου, Αινείας Τσαμάτης και άλλοι.
Η «Δόνια Ροζίτα» και το υπερρεαλιστικό «παραμύθι του χρόνου»: «Σαν περάσουν πέντε χρόνια» μιλούν ακριβώς για τον έρωτα και το χρόνο. Και μ΄ένα περίεργο τρόπο τα δύο αυτά έργα συνομιλούν. Στο κέντρο της δράσης τους, μια γυναίκα και αντίστοιχα ένας άντρας, που έχουν αποφασίσει να περιμένουν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, τον έρωτα. Όμως ο έρωτας- όπως και ο χρόνος -δεν περιμένουν…
Δύο έργα σε μια ενιαία παράσταση που «παίζει» με τη φόρμα και την αίσθηση του ονείρου.

25 Φεβρουαρίου έως 24 Απριλίου

***

ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | ΦΡΥΝΙΧΟΥ

Οι φανταστικές περιπέτειες του Βαρώνου Μυνχάουζεν
Θεατρική διασκευή: Άνδρη Θεοδότου
Σκηνοθεσία: ΔημήτρηςΔεγαΐτης
Παίζουν: Μενέλαος Χαζαράκης, Δημοσθένης Φίλιππας, Ορέστης Καρύδας, Αυγουστίνος Κούμουλος, Κωνσταντίνος Ευστρατίου, Δώρα Xουρσανίδου και Χρυσαλένα Χριστοπούλου.

Οι ξακουστές ιστορίες ξεκίνησαν από τις απίθανες διηγήσεις του πραγματικού Βαρώνου Κάρλ Μυνχάουζεν, γεννημένου στη Γερμανία το 1720. Ο ίδιος έκανε πολλά ταξίδια, ακόμα και ως μισθοφόρος στο ιππικό του Ρώσικου στρατού. Ταξίδια από τα οποία εμπνεύστηκε τις αφηγήσεις του που είναι γεμάτες υπερβολές και αχαλίνωτη φαντασία. Πάντως ο ίδιος ισχυρίζεται πως όλα τα μεγάλα κατορθώματά του είναι πέρα για πέρα αληθινά!…

25 Οκτωβρίου έως 24 Απριλίου

***

ΕΦΗΒΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | αποκλειστικά σε χώρους ΣΧΟΛΕΙΩΝ
ART-VOLUTION ή «Γιατί η Τέχνη είναι επανάσταση»
για μαθητές Γυμνασίου – Λυκείου (11-18 ετών)

Η παράσταση στηρίζεται σε διάφορες φόρμες σωματικού θεάτρου, αντλώντας έμπνευση από τα βωβό κινηματογράφο, την παντομίμα και τον αυτοσχεδιασμό.Με ελάχιστα σκηνικά μέσα και με εφόδια το σώμα και την φαντασίατους, πέντε ταλαντούχοι νέοι ηθοποιοί, ζωντανεύουν με πρωτότυπο τρόπο την περιπέτεια «απόδρασης» μιας παρέας εφήβων από τις αγωνίες και τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Παίζουν οι ηθοποιοί: Δώρα Σαμψώνα, Αντιγόνη Σταυροπούλου, Αλέξανδρος Πέρρος, Τιμόθεος Θάνος, Βασίλης Παπαδημητρίου.
Σκηνοθεσία: Κωστής Καπελώνης

***

ΕΦΗΒΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | ΥΠΟΓΕΙΟ
Me lene Sandra
Θέμα του νέου εφηβικού έργου που αποτελεί παραγγελία του Θέατρο Τέχνης, είναι οι κίνδυνοι που κρύβoυν οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης. Κίνδυνοι στους οποίους μπορεί να εκτεθεί ο καθένας από εμάς «χωρίς καν να βγει από το δωμάτιό του».
Το έργο είναι εμπνευσμένο από αληθινές ιστορίες εφήβων που δέχτηκαν άγριο cyber-bullying. Στόχος της παράστασης είναι να κάνει εφήβους και ενήλικες χρήστες να συνειδητοποιήσουν, ότι εκτίθενται πολύ περισσότερο απ΄όσο φαντάζονται στον κυβερνοχώρο. Οτιδήποτε ανεβάζουμε στο διαδίκτυο (σχόλια, φωτογραφίες, βίντεο) δεν μπορεί ποτέ πραγματικά να σβηστεί και ενδέχεται πάντα να χρησιμοποιηθεί σε ανύποπτο χρόνο, με οποιοδήποτε τρόπο, από άγνωστους σ΄εμάς ανθρώπους.

Κείμενο-σκηνοθεσία: Βασίλης Μαυρογεωργίου (σε συνεργασία με τη Μαριάννα Κάλμπαρη)
Παίζουν(αλφαβητικά): Αριάδνη Καβαλιέρου, Μαριλένα Μόσχου, Εύα Οικονόμου-Βαμβακά, Ευθύμης Χαλκίδης και άλλοι.

7 Νοεμβρίου έως 23 Απριλίου