Η μουσική και ο ήχος του είναι σαν να φέρει μια διαρκή και updated στυλιστική φρεσκάδα στις post-bop εξελίξεις της τζαζ από τη δεκαετία του ’60 ως τις μέρες μας. Είναι γιατί ο βραβευμένος με Grammy και πολύ-ηχογραφημένος σαξοφωνίστας Gary Bartz έχει συμβάλλει όσο λίγοι σ’ αυτές τις εξελίξεις.
Ξεκινώντας την μουσική του δράση σε μια εποχή όπου η σύγχρονη τζαζ ανοιγόταν σε ποικίλες μουσικές κατευθύνσεις, ο Bartz είχε την ευτυχία να παίζει πλάι στους μεγάλους: τον Charles Mingus, τον Art Blakey, τον Max Roach, τον McCoy Tyner, τον Woody Shaw και, φυσικά, τον Miles Davis, τον άνθρωπο που τον εισήγαγε στην ηλεκτρική μουσική και του έδωσε την ευκαιρία να κινηθεί σε πιο groovy κατευθύνσεις και διαστάσεις στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’70.
Μετά από ένα διάλειμμα στη δεκαετία του ’80, ο Gary Bartz επέστρεψε στη σκηνή ως πιο ολοκληρωμένος καλλιτέχνης, με μουσικές που είχαν να κάνουν με τις βαθιές ρίζες της τζαζ αλλά και τις καλλιτεχνικές της εκφάνσεις στην ποίηση, τη λογοτεχνία και αλλού (όπως στο κλασικό του άλμπουμ “I’ve Known Rivers”). Με περισσότερες από 40 σόλο δισκογραφικές δουλειές και 200 συμμετοχές σε ηχογραφήσεις άλλων, ο Bartz είναι ένας αυθεντικός τζαζ master. Και πάντα οι αναφορές της σύγχρονης τζαζ του Gary Bartz πάνε σε στάνταρντς όπως το μπλουζ, η σόουλ, οι μουσικές του Monk και του Coltrane και ότι άλλο δίνει συγκινησιακή βαρύτητα σε μια μουσική που σέβεται την ιστορική της υπόσταση και το μέλλον της. Έτσι και η περιοδεία του αυτή για τα 75α γενέθλιά του δείχνει ακριβώς αυτό..
