Γιατί μοιάζουν τα δελφίνια με τσιχλόφουσκες; Γιατί ο Ζαν Πωλ Σαρτρ θα το ενέκρινε; Γιατί η Ρωρώ η ροδαλή τρώει ρόδι και τυρί; Γιατί η αγάπη είναι αντίδοτο στου θανάτου την αρπάγη; Γιατί ενέσεις ταυρίνης και αυγά στρουθοκαμήλου με λίγα λιπαρά; Και τέλος πάντων ποια είναι αυτή η Σάννυ Τέικεν; Ένα χιουμοριστικό ταξίδι ενηλικίωσης και αυτογνωσίας μιας ζέβρας που νομίζει ότι είναι άλογο, νιώθει τις ρίγες της να την πνίγουν
και κάνει το πάν για να τις ξεφορτωθεί.
Η θεατρική ομάδα Plasters με εργαλεία τους, τον αυτοσχεδιασμό, τον αυθορμητισμό τους και έναν πάγκο, παρουσιάζουν μια ανατρεπτική ιλαροτραγωδία για το πως χρειάζεται να τα έχεις καλά με εκείνον που θα ταξιδέψεις ολόκληρη την ζωή σου, τον εαυτό του. Ένα έργο σε κείμενο και σκηνοθεσία Δημήτρη Φούτσια.
Με το κείμενο του ο Δημήτρης Φούτσιας, καυτηριάζει – σατιρίζει την εποχή που ζούμε, την μη αποδοχή της διαφορετικότητας, τον εκφοβισμό (bullying), την ανάγκη του να ανήκουμε, δείχνοντας την πορεία που καλείται να διασχίσει o καθένας μας για να βρει την θέση του σε αυτόν τον κόσμο. Μια ξεκαρδιστική σουρεαλιστική σάτιρα της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Ο Ριγκολιός είναι ένα ευγενικό πλάσμα, αφελές και εύπιστο. Ζει εν αγνοία της αξίας του και αναπτύσσει πεσιμιστικές και υποτακτικές τάσεις. Όπως ο «εκκολαπτόμενος κύκνος», προσπαθεί να βρει την ταυτότητά του διαβιώνοντας μέσα σε μια κοινωνία που τον κάνει να νιώθει ντροπή, μοναξιά, απελπισία και συνεχές άγχος για τα εμπόδια τα οποία καλείται να αντιμετωπίσει. Άραγε θα καταφέρει ο ήρωάς μας να απεμπλακεί από τις ζημιογόνες καταστάσεις και το πλαίσιο που τον κρατά δέσμιο από το να δει τον πραγματικό του εαυτό και τις δυνατότητές του;
