45 Χρόνια
Υποκριτικός άθλος για τους Charlotte Rampling και Tom Courtenay που αμφότεροι τιμήθηκαν στο φεστιβάλ Βερολίνου με την Αργυρή Άρκτο Ερμηνείας.
Λίγες μέρες προτού γιορτάσουν την 45η επέτειο του γάμου τους, η Κέιτ και ο Τζεφ έρχονται αντιμέτωποι με μια θλιβερή είδηση: το νεκρό σώμα της πρώτης αγαπημένης του Τζεφ που ήταν αγνοούμενη εδώ και δεκαετίες, ανακαλύπτεται κάτω από τους λιωμένους πάγους των Άλπεων. Το γεγονός προκαλεί ρωγμές στη σχέση των δυο μακροχρόνιων συντρόφων.
Τρυφερό και χαμηλόφωνο, «μπεργκμανικής» υφής, δράμα χαρακτήρων που δημιουργεί υπόγειες εντάσεις πίσω από τα ανέκφραστα σκαμμένα πρόσωπα των 2 ηλικιωμένων ηρώων. Τα κεντρικά πρόσωπα του έργου συνειδητοποιούν σε μια ανύποπτη στιγμή (η χαρούμενη γιορτή της 45ης επετείου μοιραία θα μετατραπεί σε πένθιμη τελετή) ότι όλο το θεμέλιο της της κοινής ζωής τους ήταν βασισμένο σε ένα ψέμα. Ή για να είμαστε περισσότερο ακριβείς σε ένα τυχαίο και τραγικό συμβάν.
Ο βρετανός Andrew Haigh των «Greek Pete» και «Weekend» διασκευάζει τη νουβέλα «Another Country» του David Constantine και μας μιλάει για το πως τίθεται σε αμφισβήτηση μια παγιωμένη βεβαιότητα στη ζωή ενός ζευγαριού, όταν ένας απρόβλεπτος παράγοντας εντοπίσει την πιο αδύνατη πλευρά της. Ουσιαστικά εκείνο που καταμαρτυράει η ταινία δεν είναι μόνο η αμφισβήτηση του «καλού γάμου», εκείνου που διαρκεί στο χρόνο, αλλά η αμφιβολία που συνοδεύει κάθε παγιωμένη αλήθεια του. Ένας ερμηνευτικός θρίαμβος για τους πρωταγωνιστές – τόσο η Charlotte Rampling που ακούγεται μέχρι και για τα Όσκαρ όσο και ο Tom Courtenay βραβεύτηκαν για τις ερμηνείες τους στο τελευταίο φεστιβάλ Βερολίνου- που πλάθουν με μαεστρία το «ταιριαστό» ζευγάρι με τις συμπληρωματικές διαφορές τους (εκείνος πιο ήρεμος και συγκαταβατικός ενώ εκείνη προκαλεί περισσότερες δονήσεις στη σχέση με την πληθωρική παρουσία της), στο υπαρξιακό, «θεατρικό» και συγκινητικό φιλμ του Haigh.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης