Ευρώπη ’51 Η Μεγαλύτερη Αγάπη
Άλλη μια συνεργασία του ζευγαριού Roberto Rossellini- Ingrid Bergman που δίνει την ευκαιρία στην ηθοποιό να πλάσει μια μεγάλη ερμηνεία.
Η Ιρένε (Ingrid Bergman) μια εύπορη γυναίκα της υψηλής κοινωνίας της Ρώμης, κυριευμένη από ενοχές για τον θάνατο του γιου της, αποφασίζει να αφιερώσει τον χρόνο και τα χρήματά της στους φτωχούς και άρρωστους της πόλης. Η νέα και ανυποχώρητη ενασχόλησή της, οδηγεί σε εντάσεις την ίδια και τον σύζυγό της (Alexander Knox) με αποτέλεσμα να αμφισβητείται η ψυχική της υγεία.
Η ταινία που είχε παιχτεί το χειμώνα του 1953 στην Ελλάδα με τον πιο-άσχετος- δεν- γίνεται- τίτλο «Δεν σε είχα απατήσει», είναι άλλη μια καλλιτεχνική επιτυχία του Rossellini με πρωταγωνίστρια τη σύντροφο του και στη ζωή εκείνη την εποχή, Ingrid Bergman.
Αν και η ερμηνεία της τελευταίας έκανε αίσθηση (αποσπώντας διάφορες διακρίσεις με κυριότερη εκείνη της βράβευσης καλύτερης ηθοποιού στο φεστιβάλ Βενετίας 1952) η ταινία δεν γνώρισε σημαντική εμπορική καριέρα. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τους κριτικούς των Cahiers du Cinema να αναγνωρίσουν την αξία του φιλμ και κυρίως την καθοριστική επιρροή του ιταλού σκηνοθέτη στη δημιουργία της Nouvelle Vague ώστε να θεωρείται «ο πατέρας του γαλλικού Νέου Κύματος».
Μάλιστα ο Francois Truffaut ενδεικτικά αναφέρει: «Ο Roberto μου δίδαξε πως η υπόθεση ενός έργου είναι σημαντικότερη από την πρωτοτυπία του τίτλου, ότι ένα καλό σενάριο πρέπει να μην ξεπερνάει τις δώδεκα σελίδες, πως πρέπει να κινηματογραφούμε τα μικρά παιδιά με μεγαλύτερο σεβασμό από οτιδήποτε άλλο, ότι η κάμερα δεν είναι πιο σημαντική από ένα πιρούνι και ότι θα πρέπει να μπορούμε να πούμε στον εαυτό μας πριν από κάθε γύρισμα: “ή κάνω αυτή την ταινία ή πεθαίνω”».