Στάση στην πόλη#2: Στέκι Μεταναστών στην Τσαμαδού- Ταχύρυθμα μαθήματα αλληλεγγύης

«Στην αρχή ήταν τα ελληνικά αλλά ύστερα από το βίαιο ξέσπασμα του προσφυγικού κύματος και την ελληνική κρίση τα μαθήματα με τη μεγαλύτερη ζήτηση έγιναν τα αγγλικά, τα γερμανικά και τα γαλλικά. Ελληνικά συνεχίζουν να μαθαίνουν αυτοί που μένουν χρόνια εδώ κι έχουν φτιάξει τη ζωή τους. Για όσους μόλις έχουν φτάσει η νέα γλώσσα είναι σαν ολόκληρη τη λίστα που κάνουμε εμείς πριν φύγουμε για ένα μεγάλο ταξίδι, είναι όλα τα εφόδια μαζί. Πάνω απ’ όλα η νέα γλώσσα είναι η ελπίδα.

Οι πιο μορφωμένοι από τους ανθρώπους που παρακολουθούν τα μαθήματα εδώ γίνονται κι εκείνοι με τη σειρά τους δάσκαλοι και παραδίδουν μαθήματα αραβικών σε εμάς. Αυτό είναι η πεμπτουσία της αλληλεγγύης. Πέρυσι οι μαθητές μας ξεπέρασαν τους 300. Φέτος, μέσα σε 2 ½ μήνες από την έναρξη των μαθημάτων μετράμε 150 άτομα. Να σημειώσω εδώ ότι η κατάσταση είναι τόσο οργανωμένη που τα τμήματα χωρίζονται σε επίπεδα. Στην τάξη μπορείς να δεις από ένα 17χρονο Σύριο που θέλει απεγνωσμένα να φύγει για την Γερμανία μέχρι έναν 50άρη Αλβανό ή Πολωνό που θέλει να μάθει μια ξένη γλώσσα.

Πάνω κι από την γνώση, αυτά τα μαθήματα είναι για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες η αποδοχή στη νέα κοινωνία αλλά κι η κοινωνικοποίηση.

Η εμπειρία μου στην τάξη ως δάσκαλος μου έμαθε ότι πάνω κι από την γνώση αυτά τα μαθήματα είναι για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες η αποδοχή στη νέα κοινωνία αλλά κι η κοινωνικοποίηση. Για παράδειγμα- ένα νεαρός από το Αφγανιστάν δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει παρέα με Έλληνες αν δεν συμμετείχε σε μια τέτοια αλληλέγγυα δομή.

Τα μαθήματα πραγματοποιούνται στο Στέκι από την ομάδα ‘Πίσω Θρανία’ αλλά αυτή είναι μόνο μια από τις ομάδες/οργανώσεις που δραστηριοποιούνται εδώ. Η ομάδα ‘El CHEf’ είναι η εμπνεύστρια της ‘Συλλογικής Κουζίνας’ όπου όλοι οι συμμετέχοντες στο Στέκι, οι αλληλέγγυοι, μαγειρεύουμε από κοινού και το γιορτάζουμε μαζί και με τους ανθρώπους της γειτονιάς μας, τα Εξάρχεια. Άλλωστε όλος ο πεζόδρομος της Τσαμαδού όπου βρίσκεται το Στέκι είναι ένα πολύ ενεργό κύτταρο των Εξαρχείων. Υπάρχουν ακόμα τα μαθήματα θεατρικού παιχνιδιού για παιδιά αλλά και για ενήλικες, τα party με στόχο την ενίσχυση των δράσεων μας, οι προβολές ταινιών, οι συζητήσεις.

Μια εικόνα που θυμάμαι έντονα; Το καλοκαίρι που μας πέρασε κάναμε το τελευταίο μας μάθημα αγγλικών έξω, στο κηπάκι του κτηρίου. Έβαλα στην τάξη ένα διαγώνισμα για να δω τι είχαμε καταφέρει όλη τη χρονιά. Το ποσοστό επιτυχίας στα γραπτά ήταν πάνω από 80%. Ένιωσα μεγάλη ικανοποίηση γιατί κατάλαβα ότι τους είχα προσφέρει ένα σημαντικό στη ζωή τους εφόδιο. Αυτό που θα τους πάει παρακάτω, αυτό που θα τους οδηγήσει στη νέα αρχή».

Το καλοκαίρι που μας πέρασε το «Στέκι Μεταναστών» ήταν το σημείο συνάντησης για τις αλληλέγγυες δράσεις που κυριολεκτικά «έσωσαν» την κατάσταση στο Πεδίον του Άρεως

*Το καλοκαίρι που μας πέρασε το «Στέκι Μεταναστών» ήταν το σημείο συνάντησης για τις αλληλέγγυες δράσεις που κυριολεκτικά «έσωσαν» την κατάσταση στο Πεδίον του Άρεως. Επί δύο μήνες το κτίριο ήταν το κέντρο συλλογής και διαχείρισης των ειδών πρώτης ανάγκης, τροφίμων, φαρμάκων και ρούχων που προσέφεραν χιλιάδες πολίτες, ο χώρος παρασκευής των γευμάτων και συντονισμού της συνολικής δράσης.

Λειτουργεί από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 με πρωτοβουλία του «Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών» ως ένας χώρος προώθησης των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των μεταναστών και των προσφύγων. Παράλληλα, τα party του Στεκιού αλλά κι οι ανοιχτές εκδηλώσεις είναι πάντα μια από τις ζωντανές στιγμές της Αθήνας. Είναι ανοιχτό καθημερινά ενώ την φροντίδα και την λειτουργία του έχουν αναλάβει ομάδες κι άτομα που συνυπάρχουν στο κτήριο και συναντιούνται κάθε Τρίτη σε μια γενική συνέλευση.