The Republic
Όλος ο διαπλεκόμενος δημόσιος ελληνικός θίασος σε μια ταινία: πολιτικοί, επιχειρηματίες, μεγαλοδημοσιογράφοι, λαθρέμποροι, μπάτσοι, λαμόγια, νταβατζήδες. Κι απέναντι τους ένας φτωχός και μόνος τιμωρός εκδικητής.
Ο Αχιλλέας (Προμηθέας Αλειφερόπουλος), πληρώνεται από το διαπλεκόμενο μεγαλοδημοσιογράφο Μάριο Σφήκα (Τάκης Σπυριδάκης), για να κάνει παράνομες παρακολουθήσεις. Όταν δει κάτι που ξεπερνά τα όρια της ηθικής του, παραιτείται και αποφασίζει να αντιδράσει. Όμως, όλοι όσοι βρίσκονται απέναντι του δείχνουν εκτός από αδίστακτοι και αληθινά αλώβητοι. Ο Αχιλλέας θα χρειαστεί αρκετή βοήθεια και τύχη για να τα καταφέρει.
Από τον τίτλο κιόλας φαίνεται ο ειρωνικός χαρακτήρας του εγχειρήματος. Μια δυσοίωνη και σκοτεινή (αλλά φορμαλιστικά φανταχτερή και γεμάτη γκροτέσκα δύναμη) ανατρεπτική ταινία πάνω στην έννοια της δημοκρατίας («Republic») και τους κύριους εκφραστές της, στη «χώρα που γέννησε τη δημοκρατία». Και ταυτόχρονα μια ιστορία εκδίκησης με πολύ (μιλάμε για πάρα πολύ) αίμα κι ακόμη περισσότερο χαβαλέ.
Το γέλιο είναι βασικό συστατικό του «Republic», καθώς η ταινία δεν παίρνει και πολύ στα σοβαρά τον εαυτό της. Αντίθετα, μέσα από ένα διαρκές ανακάτεμα στυλιζαρισμένων μοτίβων και σινεφίλ αναφορών, ο σκηνοθέτης Δημήτρης Τζέτζας καταθέτει την ενδιαφέρουσα (αν και χωρίς εκπλήξεις) ματιά του πάνω σε αυτό που αποκαλείται «ελληνικός δημόσιος βίος».
Έτσι, παρακολουθούμε τα γνωστά φαινόμενα σήψης και διαφθοράς σαν να πρόκειται για νούμερα σε κάποιο τσίρκο του παραλόγου, με χαρακτήρες μονοδιάστατους αλλά και αναγνωρίσιμους (που παραπέμπουν σε γνωστούς τηλεαστέρες ή μεγαλοεπιχειρηματίες) και μια τάση ισοπέδωσης των πάντων, η οποία λαμβάνει στοιχεία απολύτρωσης και κάθαρσης στην οπτική του σκηνοθέτη. Το σκηνοθετικό ταλέντο του Δημήτρη Τζέτζα που έχει δουλέψει στο Χόλιγουντ δεν αμφισβητείται. Αυτό που μένει να αποδειχτεί είναι αν μπορεί – και επιθυμεί φυσικά- να κατασκευάσει κάτι παραπάνω από ένα απλό σπλάτερ με «υπόθεση».
Κωνσταντίνος Καϊμάκης