Δύο ζωές αιχμάλωτες στο δέλεαρ της επιτυχίας και του κοινωνικού γοήτρου. Δύο άνθρωποι, ο Αντρέϊ και η Νατάσα, είναι παγιδευμένοι στα θέλγητρα της εξουσίας και της άνετης ζωής που αυτή χαρίζει. Ζούνε μαζί σε έναν γάμο συμφέροντος, εξυπηρετώντας ο καθένας από την πλευρά του, την δική του ατομική ευμάρεια.
Εκείνος πολιτικός μηχανικός, εκείνη έξυπνη και φιλόδοξη. Θύμα και των δυο- o Αλιόσα- το Παιδί τους. Απολαμβάνουν τη δόξα και την πολυτέλεια της Ζωής. Μετά από είκοσι χρόνια γάμο και μετά από ένα απρόσμενο γεγονός η φαινομενικά γαλήνια ζωή τους, αναποδογυρίζει και τους αναγκάζει να έρθουν αντιμέτωποι με την πραγματικότητα αλλά και με τον ίδιο τους τον εαυτό. Η αλήθεια είναι πλέον αναπόφευκτη και αφήνει πίσω τα θεμέλια, του ήδη γκρεμισμένου γάμου τους.
«Πίσω από όλα κρύβονται άνθρωποι και αρχές»
«Έτσι γίνονται οι κρατικές δουλειές – Κράτος είναι αυτό – Αυτή είναι η στάνταρ Πρακτική – ο ένας εξυπηρετεί τον άλλο – κι όλοι μαζί κερδίζουμε – όλοι τα παίρνουμε – κι αυτοί που δεν τα παίρνουνε είναι απλώς ηλίθιοι.»
Ο εθισμός της εξουσίας θα θριαμβεύσει κατατροπώνοντας τα όποια σκιρτήματα της ανθρώπινης υπόστασης που εξεγείρεται. Έργο για δυο εγωιστές το χαρακτηρίζει ο Γκέλμαν. Το μόνιμο πρόβλημα στις σχέσεις γονιών και παιδιών, αλλά και στο ίδιο το ζευγάρι. Όλοι είμαστε συνένοχοι σ’ έναν πλανήτη Φυλακής και ο καθένας μας είναι συνένοχος στον ακρωτηριασμό του άλλου.
Η μικρότητα, η ποταπότητα, ο κυνισμός, ο στενόκαρδος υπολογισμός θα βγούνε νικητές από τη μάχη τους με την ανθρωπιά. Γεύση πικρή. Και η ζωή συνεχίζεται. Σε μια κοινωνία υποκρισίας, οι κρατικοί μηχανισμοί δε λειτουργούν χωρίς διασυνδέσεις μίζες και ρουσφέτια παντός είδους,- ενώ αγάπη και ηθική εξαφανίζονται, μετατρέποντας τον άνθρωπο σε ένα αδίστακτο όν. Μήπως όμως όχι για όλους;
