Το πρώτο Σάββατο, 5 Δεκεμβρίου, στις 20.00, η ομάδα του Μικροσκοπικού Θεάτρου αποφάσισε, με αφορμή την τραγική επικαιρότητα, να επαναλάβει το πρόγραμμα γαλλικής μουσικής, με το οποίο ολοκλήρωσε την περσινή σεζόν. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει το Oraison του Olivier
Messiaen, το Prélude Choral et Fugue του César Franck και το Boléro του Maurice Ravel.
Το δεύτερο Σάββατο, 12 Δεκεμβρίου, στις 20.00, το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει τον πρώτο από τον κύκλο των «Ελάχιστων Χορών» υπό τον ήχο του Αζέρου Habil Aliyev, ενώ η βραδιά θα ολοκληρωθεί με ένα σόλο σε μουσική του Paco de Lucia.
Και τα δύο προγράμματα περιλαμβάνουν μια ιδιαίτερη κινητική εγκατάσταση στο ισόγειο του χώρου, όπως είναι γνωστό σε όσους έχουν μυηθεί στον κόσμο του Μικροσκοπικού Θεάτρου. Φέτος, η καλλιτεχνική ομάδα παρουσιάζει την εγκατάσταση GraviDanza III, ένα κινούμενο
γλυπτό σε συνεχή μεταμόρφωση, εμβαθύνοντας στο θέμα της «κυοφορίας» που συνεχίζει να απασχολεί τη δημιουργό και τις χορεύτριες του Μικροσκοπικού Θεάτρου.
Tu Amor ad infinitum (Ο Έρωτάς σου επ’ άπειρον)
Στην ερμηνεία του αινιγματικού μουσικού έργου Prélude Choral et Fugue του César Franck, η χορεύτρια και απόφοιτος Φυσικών Επιστημών Ελίνα Παπαδοπούλου μας μεταφέρει στην «κοσμική» διάσταση μια διαδρομής ad infinitum στο νυχτερινό ουρανό. Εκεί που η έλλειψη
βάρους είναι ικανή να ελευθερώνει ταυτόχρονα το σώμα και την ψυχή. Εκεί που ο Χρόνος και ο Χώρος είναι περιοχές που ανήκουν ταυτόχρονα στους αγγέλους, στα όνειρα και τον Einstein. Εκεί που η φαντασία φωτίζει τις μυστικές σχέσεις της βαρύτητας με τη μνήμη και της νοσταλγίας με τα μαθηματικά. Εκεί που το σώμα είναι ικανό να εικονογραφεί ιδανικά την έννοια του απείρου.
Ερμηνεία: Ελίνα Παπαδοπούλου
Μουσική: César Franck, Prélude Choral et Fugue, ερμηνεία Sviatoslav Richter
Χορογραφία/Κοστούμια/Φωτισμοί: Αναστασία Λύρα
Διάρκεια: 50 λεπτά
Boléro-Ένας Λαβύρινθος του Χρόνου
Στο Boléro του Μικροσκοπικού Θεάτρου συναντώνται τελετουργικά δύο περιστρεφόμενες ιερατικές γυναικείες μορφές. Η κίνηση των χορευτριών είναι εξαιρετικά λιτή, υπολογισμένη, αργή και αναλυτική. Ωστόσο, οι κινητικές επιλογές τους μεγεθύνονται δραματικά από μια
μεγάλη ποσότητα υφάσματος που τις καλύπτει. Ο Λαβύρινθος στον τίτλο του έργου αναφέρεται στις αναρίθμητες επιλογές κίνησης που έχουν στη διάθεσή τους οι χορεύτριες και στην πολυπλοκότητα των αποφάσεων που καλούνται να πάρουν κατά τη διάρκεια της αυτοσχεδιαστικής ερμηνείας τους. Αυτή τη φορά στο Μικροσκοπικό Θέατρο τοποθετείται «κάτω από το μικροσκόπιο» αυτή καθεαυτή η λήψη αποφάσεων στον αυτοσχεδιασμό. Ο θεατής παρακολουθεί τις χορεύτριες να πορεύονται στο λαβύρινθο των επιλογών της κίνησής τους, αλλά έχει ταυτόχρονα να διαχειριστεί και ένα εντελώς δικό του λαβύρινθο: ποια από τις δυο θα επιλέξει να κοιτάξει κάθε φορά;
Ερμηνεία: Αλίκη Κόντζιου-Γούσα, Αθηνά Κυρούση
Μουσική: Maurice Ravel – Bolero, ερμηνεία Pierre Boulez, Berliner Philharmoniker
Σάββατο, 12 Δεκεμβρίου, Ώρα: 20.00
Danza Minima-Memoria
Ο ήχος του περσικού καμαντσέ θυμίζει στην Αναστασία Λύρα τον προγονικό ήχο της λύρας του Πόντου. Σ’ αυτόν το «Ελάχιστο Χορό» της Μνήμης η χορεύτρια ψηλαφεί το αποτύπωμα του έπους και της τραγωδίας στους Καυκασιανούς δρόμους της μουσικής του Habil Aliyev. Το
ενδυματολογικό μέρος ενσωματώνεται δραματουργικά στο έργο, ως προέκταση τόσο των κινήσεων, όσο και των συναισθημάτων του σώματος. Τα «κόκκινα δάκρυα» του νου και του σώματος ορίζουν τον χώρο, το κοινό και τη χορεύτρια.
Ερμηνεία: Αναστασία Λύρα
Χορογραφία/Κοστούμια/Φωτισμοί: Αναστασία Λύρα
Διάρκεια: 50 λεπτά
Μουσική: Habil Aliyev
Tu Αmor a Contrarreloj (Ο Έρωτάς σου Κόντρα στο Χρόνο)
Ένα περιστροφικό σόλο της Εύας Παγουλάτου που συνδιαλέγεται με τους ρυθμούς του σπαρακτικού φλαμένκο του Paco de Lucia. Η χορεύτρια εμπνέεται από το καταλυτικό πάθος της μουσικής και αυτοσχεδιάζει την κίνησή της, χωρίς να βασίζεται κατά κύριο λόγο στη χαρακτηριστική κινητική γλώσσα του φλαμένκο. Ο τίτλος του έργου, που στα ισπανικά σημαίνει κυριολεκτικά «κόντρα στο ρολόι», περιγράφει την αριστερόστροφη –άρα κόντρα στη φορά των δεικτών του ρολογιού– περιστροφική κίνηση της χορεύτριας. Μεταφορικά, κατά προέκταση, ο
τίτλος αναφέρεται αναπόφευκτα σε ό,τι μπορεί να περιγραφεί ως Επείγον σχετικά με τον έρωτα στη ζωή και την τέχνη και ακόμη ειδικότερα, σχετικά με τον έρωτα για τη Ζωή και την Τέχνη. Μετουσιώνοντας το πάθος της σε εκστατική τελετή, η περιστρεφόμενη χορεύτρια, ως πάσχουσα γυναίκα, αγγίζει εντέλει, την Κάθαρση.
Ερμηνεία: Εύα Παγουλάτου
Μουσική: Paco de Lucia
