Τρία ιερά τέρατα της πρωτοπορίας της αμερικανικής τέχνης, ο συνθέτης John Adams, η χορογράφος Lucinda Childs και ο αρχιτέκτονας Frank Gehry, αναβιώνουν στη Στέγη ένα θρυλικό έργο που είχε σφραγίσει την πρώτη και μοναδική τους συνεργασία, το 1983. Προϊόν μιας εποχής όπου κυριαρχούσαν οι πειραματικές συνεργασίες μεταξύ ιδιοφυών δημιουργών, το “Available Light” αναδεικνύει τα χαρακτηριστικά στοιχεία του καθενός, αλλά και την κοινή τους αισθητική στις πειραματικές προσεγγίσεις.
Η Λουσίντα Τσάιλντς, που παρουσιάζει για πρώτη φορά έργο της στην Ελλάδα, είναι ζωντανός θρύλος του μοντέρνου χορού. Υπήρξε μαθήτρια του αστέρα της παγκόσμιας χορευτικής σκηνής, Merce Cunningham, και σημαντικό μέλος της πρωτοποριακής χορευτικής ομάδας Judson, που έφερε επανάσταση στο χορό στις αρχές των 60s. Το 1976, συνεργαζόμενη ως χορογράφος και περφόρμερ με τον Robert Wilson και τον Philip Glass, στην επική, πεντάωρης διάρκειας όπερα Einstein on the Beach, απέδειξε ότι χορογραφεί με την ίδια ευκολία ρηξικέλευθα σόλο ή ομαδικά κομμάτια για όπερα, αλλά και ότι διαθέτει ένα σπάνιο υποκριτικό ταλέντο. Ο Ουίλσον έχει δηλώσει για την Τσάιλντς πως έχει μέσα της «τόσα αντίθετα… μαλακά και σκληρά, φυσικά και αφύσικα», ενώ η ίδια ανέφερε ότι αυτό που την οδήγησε στον Ουίλσον ήταν η «όρεξή της για το ασυνήθιστο, το διαφορετικό». Πάντως, όσοι παρακολούθησαν τη συνεργασία τους, μιλάνε για μια παράσταση-σταθμό του μεταμοντέρνου.
Ο Τζων Ανταμς, πολυβραβευμένος μετα-μινιμαλιστής συνθέτης, κινείται εξίσου άνετα μεταξύ της ηλεκτρονικής μουσικής –όπως είναι αυτή που συνέθεσε για το συγκεκριμένο έργο και έχει τίτλο Light over Water– και έργων για μουσική δωματίου, κινηματογραφικά σάουντρακ ή σύγχρονες όπερες.
Ο σταρ της αρχιτεκτονικής Φρανκ Γκέρυ, ευρύτερα γνωστός για το εμβληματικό μουσείο Guggenheim στο Μπιλμπάο, σε αυτή την παραγωγή ανατρέχει στη νεανική του αγάπη για τα βιομηχανικά υλικά και τις απλές λειτουργικές κατασκευές. Για την πρώτη παράσταση του Available Light, το 1983, ο Γκέρυ δημιούργησε ένα σκηνικό σε δύο διαφορετικά επίπεδα, από βιομηχανικές πλατφόρμες και αλυσίδες περίφραξης, ενώ το κοινό καθόταν σε κεκλιμένες κερκίδες πάνω στη σκηνή. Στο έργο χόρευε και η ίδια η Τσάιλντς, η οποία πλέον –στα 75 χρόνια της– έχει μοιράσει το ρόλο της σε δύο χορευτές.
