Τι θα δούμε στο θέατρο τον Δεκέμβριο;

Αυτές είναι οι 20 παραστάσεις από όσες κάνουν πρεμιέρα τον Δεκέμβρη που εμείς επιλέγουμε να βάλουμε στην ατζέντα μας, ανά κατηγορία ενδιαφέροντος!

Κατηγορία: Εμβληματικοί Αντιήρωες

Τι: Η Βιβλική ιστορία της πριγκίπισσας της Ιουδαίας που χόρεψε μπροστά στον Ηρώδη για να πάρει ως αντάλλαγμα το κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή μεταμορφώνεται από τον Όσκαρ Γουάιλντ σε ένα κείμενο που ξεχειλίζει με ένταση, ερωτισμό και μια περιρρέουσα αίσθηση παρακμής.
Γιατί: Η νέα σκηνοθετική ανάγνωση του Θέμελη Γλυνάτση δίνει έμφαση στον ερωτισμό, την κοινωνική αποσύνθεση και την ποιητικότητα του κειμένου, ακολουθώντας τη γραμμή του Γουάιλντ: το παραστατικό σώμα είναι αναγκαστικά ερωτικό, και ο θεατής είναι επί της ουσίας ένας πεφωτισμένος ηδονοβλεψίας. Σαλώμη η Θεοδώρα Τζήμου, μαζί με μόνιμους και νέους συνεργάτες του Γλυνάτση: Δόβρης, Κοψιδάς, Ντεληθέου, Λιάκος κ.α

Τι: Η τραγική περιπέτεια ενός παθολογικα και εκδικητικα δικαίου άντρα – μια αίσθηση δικαιου που σε στιγμές μοιαζει αλαζονικος αυτοσκοπός και αυτοκαταστροφικος μονόδρομος καθώς μια σκληρη φάρσα των ισχυρών και μια αδικία δύο υποσιτισμενων αλόγων εκτροχιαζεται καταστροφικα σε προσωπική απώλεια, σε παράνομη εξέγερση, σε μαζική επανάσταση και το δίκιο του Κολχαας γίνεται αιματινη ρετσινια και κατάρα στη χώρα.
Γιατί: Η ομάδα Τρις προσεγγίζει τον φον Κλάιστ με ανατρεπτικό χιούμορ, ανατριχιαστικη σκληρότητα και ένα πολυμορφικο μινιμαλιστικο σκηνικό απο σκοινια-χαλιναρια τα οποία οριοθετουν, εμποδιζουν, ελευθερωνουν, σκοτώνουν και δικαιωνουν. Μακράν η καλύτερη παράσταση που έχουμε δει στο Υπόγειο του Bios, σαν άποψη, σαν εκτέλεση, σαν αξιοποίηση του χώρου.

Τι: Ο πολυφωνικός μονόλογος της Μαρίας Ευσταθιάδη έχει ως αφετηρία τους Δαίμονες του Ντοστογιέφσκι και ειδικότερα το λογοκριμένο κεφάλαιο όπου ο Νικολάι Σταβρόγκιν εξομολογείται μια αποτρόπαιη πράξη: το βιασμό της δωδεκάχρονης Ματριόσα και την ακόλουθη αυτοκτονία της.
Γιατί: Με μια τολμηρή ανατροπή της μυθιστορηματικής πλοκής, η Ευσταθιάδη δίνει μια εντελώς άλλη έκβαση στην ιστορία τους, φωτίζοντας μια διαφορετική αλήθεια. Δίνει ζωή στη Ματριόσα και τη βάζει να αφηγείται, στα πενήντα της, τον παιδικό έρωτά της για τον Σταβρόγκιν, τη δεύτερη συνάντησή τους στα δεκαοχτώ της, και τη σύντομη ταραγμένη σχέση τους ― μέχρι την αυτοκτονία του.

Κατηγορία: Μεγάλοι Σκηνοθέτες – Μεγάλοι Ρόλοι

Ριχάρδος Γ’ στο Εθνικό Θέατρο από 12 Δεκεμβρίου

Τι: Ο μικρότερος αδελφός του Βασιλιά, Ριχάρδος, αν και πολύ πίσω στη σειρά διαδοχής του στέμματος, επιθυμεί την εξουσία. Χωρίς αναστολές και με μια εκμαυλιστική γοητεία, χρησιμοποιεί τη βία, τη διπλωματία, την πειθώ, τη σαγήνη και ενεργοποιεί όλα τα μέσα που διαθέτει, για να υπερπηδήσει όσα εμπόδια του κλείνουν το δρόμο προς την κορυφή. Με την απαράμιλλη τεχνική του, ο Σαίξπηρ αντλεί από την Ιστορία και δημιουργεί έναν βίαιο, αποτρόπαιο και συγχρόνως «γοητευτικό» ήρωα, για να διερευνήσει ένα προσφιλές του θέμα: την ακόρεστη δίψα για εξουσία, τον ίλιγγο που την ακολουθεί και την αναπόφευκτη πτώση, μέσα σε έναν κόσμο που ζει και αναπαράγεται από τη βία και την σκληρότητα.
Γιατί: Ο Γιάννης Χουβαρδάς, μετά τον περσινό εικονοκλαστικό Άμλετ στη Στέγη, επιστρέφει στον Σαίξπηρ με άλλο ένα σημαντικό έργο της παγκόσμιας δραματουργίας και έναν θίασο ακόμα εντυπωσιακότερου βεληνεκούς: Καραμπέτη, Μπαζάκα, Αβαρικιώτης, Μουστάκης, Καλετσάνος, Λιγνάδης, Παπαδημητρίου, Μπερικόπουλος κ.α.

Φάουστ στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά από 11 Δεκεμβρίου

Τι: Ο Φάουστ έχει κατακτήσει το σύνολο της ανθρώπινης γνώσης, αλλά καθώς πλησιάζει το τέλος του βίου του αισθάνεται ότι δεν γνωρίζει τίποτα για την πραγματική ζωή. Η ένωσή του με τον Μεφιστοφελή τού ανοίγει την πόρτα στην σκοτεινότερη πλευρά του εαυτού του, και θρέφει τον εθισμό του μέσα από την άρνηση κάθε περιορισμού στις απολαύσεις. Οι δυο τους ορμάνε στην εποχή της βίας αναζητώντας περισσότερο πόνο, περισσότερη ηδονή, περισσότερη δύναμη.
Γιατί: Η Κατερίνα Ευαγγελάτου μετά από εντυπωσιακές συνεργασίες με Στέγη, Φεστιβάλ Αθηνών και Εθνικό, εγκαινιάζει τη νέα περίοδο και ταυτότητα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Στους δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους του έργου, οι ερμηνευτές μεγαθήρια από την τωρινή και αμέσως προηγούμενη γενιά ηθοποιών: ο Νίκος Κουρής και ο Αργύρης Πανταζάρας.

Κατηγορία: Weird Little Girls

Dogville στο θέατρο Ακροπόλ

Τι: Έστω ότι το Dogville είναι μια μικρή πόλη – μια μικρή, μονότονη, μουντή, επαναλαμβανόμενη πόλη, στην οποία φτάνει ζητώντας καταφύγιο μια όμορφη φυγάς, κυνηγημένη από γκάνγκστερ. Οι καλοί χριστιανοί του Dogville θα πειστούν να τη δεχτούν, αλλά με όρους αγαθοεργίας οι οποίοι σύντομα θα εξελιχθούν/εκτροχιαστούν αποτροπιαστικά, ξεσκεπάζοντας τα ποταπά, εκμεταλλευτικά συμφέροντα που κρύβονται κάτω από την καλογυαλισμένη επιφάνεια της πόλης.
Γιατί: Ο Lars Von Trier εμπνεύστηκε και οραματίστηκε κινηματογραφικά το Dogville σαν τίποτα άλλο παρά ένα λευκό περίγραμμα πάνω σε άδειο μαύρο σκηνικό. Για την Έφη Γούση (ιέρεια του θεατρικού Greek Weird μετά το εντυπωσιακό περσινό σκηνοθετικό ντεμπούτο της στο Cleansed) η πόλη του Dogville και οι κάτοικοι της είναι πέντε μόλις άτομα κλεισμένα μόνιμα μέσα σε ένα υπερμεγέθες αεροστεγές γυάλινο κουτί πάνω στη σκηνή. Μόνιμη φροντίδα των Ντογκβιλλιανών στο κουτί, όλη μέρα και νύχτα, να το καθαρίζουν, να το σφουγγαριζουν και να το σκουπίζουν. Μια αποστειρωμένη υποκρισία – μέχρι τη νύχτα που θα έρθει η Γκρέης, σε μια εξαιρετική ερμηνεία από τη Γιούλικα Σκαφιδάστο.

Τι: Η παράξενη φιλία δια αλληλογραφίας ενός υπέρβαρου σαρανταρη νεοϋορκεζου με Ασπεργκερ, και ενος 8χρονου κοριτσιού στην Αυστραλία με εμμονή στο ζαχαρουχο γάλα – τους οποίους πρωτογνωρισαμε οι γκουλτουροφιλοι στην ομώνυμη ταινία clay animation στις ‪#‎nyxtes‬.
Γιατί: Ο Δημήτρης Μπογδάνος (Γαμ) σκηνοθετεί για δεύτερη χρονιά ένα ενήλικο παραμύθι, γλυκό σαν σοκολάτα, αλλά ταυτόχρονα υποχθονια αστείο, και δυστυχισμενο με έναν λυτρωτικο τρόπο. Ο Βασίλης Μαυρογεωργιου είναι αστειρευτος animated αφηγητης, ο Στέλιος Ιακωβιδης ως Λου μια γκροτεσκα συμπαθητική Ποε-ικη φιγούρα και η Λυδία Τζανουδακη το πιο 8χρονο 8χρονο κοριτσάκι όλων των εποχών, σαν όλα τα 8χρονα κοριτσάκια του κόσμου να ενώθηκαν σε μια κριτική μάζα γλυκυτητας, adorable παιδικής αφέλειας και υπεροχης αβολοσυνης.

Τι: Λίγο πριν το τέλος της δικτατορίας των Συνταγματαρχών, ένας πατέρας ζει με την κόρη του αποκλεισμένος, «εξόριστος», στο διαμέρισμά του, μια προσωπική όαση όπου συντηρείται η πνευματική αντίσταση κατά του καθεστώτος. Η Τρικυμία του Σαίξπηρ είναι για κείνους μια συνήθεια, μια ψυχαγωγία, μια διασκέδαση, μια εξομολόγηση, μια τυραννία, και -τελικά- μια λύτρωση.
Γιατί: Ο μείζων Λιθουανός σκηνοθέτης Όσκαρας Κορσουνόβας εμπνέεται από την ερμηνεία του Γιαν Κοτ πάνω στην Τρικυμία, αντλεί από την προσωπική του εμπειρία ως «υπηκόου» της Σοβιετικής Ένωσης, και «χρησιμοποιεί» το έργο του Σαίξπηρ για να μιλήσει για την εξουσία και τις ατέρμονες, παράλογες μάχες για την κατάκτησή της, επικεντρώνοντας στην Μιράντα, η οποία αντί για μια αφελής πριγκίπισσα, είναι δημιούργημα του Πρόσπερου, είναι η ψυχή του Πρόπερου. Πρωταγωνιστές του η Ιωάννα Παππά και ο Λαέρτης Μαλκότσης.

Τι: Η μυθιστορηματογράφος Hedda Zinner διηγείται στην εγγονή της την παράξενη ιστορία μιας θαυμάστριάς με την οποία αλληλογραφούσε, που ήταν τρόφιμος σε ένα ίδρυμα για παιδιά. Όταν κάποτε το κορίτσι χρειάστηκε να υποβληθεί σε εγχείρηση, αποδείχθηκε ότι δεν μπορεί να ήταν δεκατεσσάρων, όπως ισχυριζόταν, αλλά τουλάχιστον τριάντα. Σύμφωνα με μια κλινική περίπτωση ψυχοπαθολογίας, η τριαντάχρονη είχε επιστρέψει στην εφηβική της ηλικία, και είχε καταφέρει να πείσει εκτός από τον εαυτό της και πολλούς άλλους. Η εγγονή της Zinner, Τζέννυ Έρπενμπεκ θέλοντας να ερευνήσει τις σχέσεις που αναπτύσσουν οι έφηβοι μαθητές με μία ενήλικη γυναίκα που δηλώνει και θεωρείται συνομήλική τους, θα επιστρέψει για έναν μήνα στα θρανία ως 17χρονη μαθήτρια.
Γιατί: Μια νέα θεατρική μεταφορά της εμβληματικής νουβέλας της Έρπενμπεκ από τη Σεβαστιάνα Αναγνωστοπούλου.

Κατηγορία: Μια (Γκουλτουρο)Βραδιά στα Μπουζούκια

Συνήθως… (Φούρνος)

Τι: Μετά από μια μεγάλη πορεία στο λαϊκό τραγούδι, η Έλλα Κάπου σε μια απρόσμενη συνάντηση με το θεατρικό κείμενο. Ένα νέο εγχείρημα, μια νέα πρόταση στα θεατρικά δρώμενα.
Γιατί: Η Θεότρελη Ζωή «Λατρεία» Ξανθοπούλου μεταφέρει στο θέατρο τη συλλογή από ρομαντικά διηγήματα/γράμματα «18 ντεσιμπέλ» της Γεωργίας Δρακάκη,με τη δική της παρανοϊκη άποψη, σαν περφορμανς από καμμένη σκυλού (η Αννιτα Καπουσίζη ειδικευμενη στη μέθοδο Στανισηλοφσκυ) η οποία έχει αποφασίσει να κάνει στροφή στο ποιοτικό.

Τι: Η μπουζουκλερί Καρυάτιδες, αυτός ο φάρος πολιτισμού της Εθνικής Οδού, κινδυνεύει με κατεδάφιση μετά την πώλησή της και την εξαφάνιση του ιδιοκτήτη της, Νώντα Παρλαβάντζα. Η σύζυγος Παρλαβάντζα βρίσκεται ταμπουρωμένη μαζί με τους καλλιτέχνες και το κοινό στο μαγαζί για να αποτρέψει την κατεδάφισή του. Όμως, η μία ανατροπή διαδέχεται την άλλη κι ένας απρόσμενος επισκέπτης περιπλέκει πιο πολύ την κατάσταση. Μιλά για δολοφονία του ιδιοκτήτη και για σκοτεινά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από αυτήν.
Γιατί: Αλήθεια, πως θα σας φαινόταν αν κατα τη διάρκεια του δείπνου σας το παίζατε ντετέκτιβ και εξιχνιάζατε ένα μυστήριο ανακρίνοντας τους ηθοποιούς μια θεατρικής παράστασης; Η εταιρία «Βρες τον Δολοφόνο» παρουσιάζει το τέταρτο κατά σειρά δείπνο μυστηρίου μετά την επιτυχία των παραστάσεων «Η Μαφία δεν κοιμάται ποτέ», «Cabaret D’Or: Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός», και «Το Άγιο Έγκλημα»!

Κατηγορία: Άντρες με Μαύρα και Πολύχρωμα Φουστάνια

Καρφίτσες στα Γόνατα στο Από Μηχανής Θέατρο από 11 Δεκεμβρίου

Τι: Δυο «συνηθισμένες» γυναίκες, πωλήτρια και πελάτισσα, συναντιούνται σε ένα διανυκτερεύον κατάστημα γυναικείων ρούχων. Δοκιμάζοντας συνεχώς ρούχα, αλλάζοντας ρόλους σαν σε πρόβα θεάτρου ή πρόβα θανάτου και αλλαγής. Όταν η πελάτισσα βρει το νέο της ρούχο, επιστρέφει στο μικρό της σπίτι, όπου «συγκατοικεί» με τα δυο της ζωγραφικά έργα: τον ναύτη του Τσαρούχη και την Προσπερίνα του Dante Gabriel Rosseti, τα οποία αλωνίζουν πέρα δώθε διεκδικώντας ζωτικό χώρο.
Γιατί: Η Σοφία Φιλιππίδου παρουσιάζει δύο σουρεαλιστικά μονόπρακτα της γνωστής δημοσιογράφου και συγγραφέως Ρούλας Γεωργακοπούλου σε μία παράσταση με κοινό τίτλο «Καρφίτσες στα γόνατα». Στους ιδιαίτερους γυναικείους ρόλους πρωταγωνιστεί η ίδια μαζί με τον αγαπημένο μας Χάρη Αττώνη και τον Πάνο Παπαδόπουλο.

Αμήν στο Vault Theatre Plus από 14 Δεκεμβρίου

Τι: Σε ένα κατεστραμμένο τοπίο, δύο ιερείς, τελευταίοι εναπομείναντες υπερασπιστές μιας εκκλησίας, χαμένης κάπου στο χωροχρόνο, αποζητούν την αγιοσύνη και τη σωτηρία τους μέσα από την παραφροσύνη και το μαρτύριο – ο εθισμένος στα ψυχοφάρμακα υπερδογματικός Πάτερ Ευλόγιος που καταδιώκεται από υστερικά τραγελαφικές παραισθήσεις – «θεία οράματα», και ο «σακατεμένος» από γεννησιμιού υπηρέτης του Αδελφός Τριαντάφυλλος που αγαπάει απλόχερα κάθε πλάσμα που περπατά στη γη.
Γιατί: Ο Δημήτρης Κομνηνός (Fucking Games, FiT) σκηνοθετεί την ξεκαρδιστική σάτιρα της Αλκυόνης Βαλσάρηπου, η οποία καυτηριάζει τον υποκριτικό καθωσπρεπισμό στον υπερπολιτικό λόγο της Εκκλησίας και στηλιτεύει την πανίσχυρη ιερολαΐκή εξέδρα, από την οποία οι εκπρόσωποι της απευθύνουν έναν λόγο πατερναλιστικό που έχει ως αποκλειστικό στόχο την αυτεπάγγελτη παρέμβαση στη ζωή της μεγάλης μάζας των πιστών.

Κατηγορία: Γκουλτουρο-Αγρυπνία

Insomnia Greca – The Nativitas Insomnia στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά , ξημερώνοντας Παραμονή Χριστουγέννων

Τι: «Ιδού, άγγελος Κυρίου εμφανίζεται στο όνειρο του Ιωσήφ και λέει σήκω, πάρε το παιδί και τη μητέρα του και φύγε για την Αίγυπτο… γιατί ο Ηρώδης ζητάει το παιδί για να το σκοτώσει». Ένας κόσμος με Εγκαταστάσεις, διαδραστικές και όχι μόνο, αλλά και performances με βασικό άξονα την έννοια του «ΞΕΝΟΥ».
Γιατί: Ο Κωνσταντίνος Ντέλλας (Έλλην Βρυκόλαξ) παρουσιάζει μία μεταμεσονύκτια εμπειρία στους διάφορους χώρους του Θεάτρου με μια ομάδα σκηνογραφών και τη συμμετοχή διαφόρων καλλιτεχνών (η ορχήστρα κλασικής αραβικής μουσικής AL MAHABBA, ο κινηματογραφιστής Γιάννης Βάκρινος και ο μουσικός Αλέξανδρος Κτιστάκης κ.α) . Ο θεατής μέσα από την περιήγησή του στις εγκαταστάσεις που θα υπάρχουν σε όλους τους χώρους του Θέατρου, από τα υπόγεια έως το Θόλο, μπορεί να συμβάλλει βιωματικά στη δράση του Δικτύου Μεταναστριών Ελλάδας«ΜΕΛΙΣΣΑ», ετοιμάζοντας σακίδια που θα δοθούν στα παιδιά των προσφύγων για το ταξίδι τους στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Κατηγορία: Κλισέ Ρομάντζα

Η Ωραία του Πέραν στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

Τι: Ο μοιραίος έρωτας της Ερμιόνης και του Αιμίλιου γίνεται αφορμή να έρθουν ηθοποιοί και θεατές αντιμέτωποι με την αγάπη, τη μοναξιά ,τη ζήλια, την απογοήτευση, με την ίδια τη ζωή και την τυχαιότητα της.
Γιατί: Το ερωτικό μπεστ σέλλερ ρομάντζο του Δημήτρη Παπαδόπουλου (Τυμφρηστός) γράφτηκε το 1920 και αποτέλεσε ένα από τα πιο πολυπαιγμένα έργα των λαϊκών θιάσων. Στο νέο ανέβασμα από τον Γιώργο Παπαγεωργίου, οι δυο ερμηνευτές, με «εργαλεία» τη ζωντανή μουσική της πολίτικης λύρας και «δάνεια» από τα ανεβάσματα των λαικών θιάσων (λάμπες λουξ, παραβάν, ηχητικά και οπτικά εφέ) οδηγούν το κοινό και «βυθίζονται» και οι ίδιοι στην αναβίωση ενός ρομάντζου τόσο κλισέ, που αυτό κάτι λέει!

Κατηγορία: Δεκέμβρης στη Στέγη

Κύματα στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Τι: Το μυθιστόρημα της Βιρτζίνια Γουλφ αφηγείται την ιστορία μιας παρέας φίλων, από την πρώτη μέρα του σχολείου έως τη δύση της ζωής τους. Έξι φίλοι που μεγαλώνουν με διαφορετικά όνειρα, διαφορετικούς στόχους, ερωτεύονται, απογοητεύονται, ξαναπροσπαθούν, βιώνουν την απώλεια, ματώνουν και θριαμβεύουν άδοξα και ένδοξα. Άλλοτε ακολουθώντας την «άμπωτη» και άλλοτε την «παλίρροια» του λόγου, το κείμενο μιλά για τη φιλία, τον έρωτα, τη διαφορετικότητα, τη ζωή που περνάει, την απώλεια, την αγωνία της ύπαρξης και της συνύπαρξης· ανησυχίες που όλες ξυπνούν με ορμή στην εφηβεία.
Γιατί: Ο Δημήτρης Καραντζάς μετά την ευρωπαϊκή επιτυχία με τον Κυκλισμό του τετραγώνου του Δημήτρη Δημητριάδη, επιστρέφει στη Στέγη και καταθέτει μια παράσταση-πρόταση, εξελίσσοντας την ιδέα ενός ανήσυχου θεάτρου για εφήβους, εστιάζοντας στο ρυθμό, τη μουσικότητα του λόγου και τη δραματουργία του ήχου, για να συνθέσει από σπαράγματα ένα τραγούδι, μια οικουμενική φωνή μέσα από την οποία ανά τους αιώνες οι άνθρωποι –περαστικοί– προσπαθούν να αντιληφθούν το μυστήριο της ζωής.

Πίστη, Αγάπη, Ελπίδα στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών από 17 έως 30 Δεκεμβρίου

Τι: Την κρίσιμη περίοδο του Μεσοπολέμου, μια άνεργη γυναίκα βάζει ενέχυρο το σώμα της στο Κρατικό Ανατομείο για να εξασφαλίσει μια άδεια πλασιέ. Στη συνέχεια, θα κατηγορηθεί για απάτη, θα συγχρωτιστεί με ένα αμάλγαμα ανθρώπων και θα ζήσει μια σύντομη ερωτική ιστορία. Πώς θα αντιδράσει όταν κάθε χαραμάδα φωτός σβήσει θεαματικά;
Γιατί: Το συγκλονιστικά καίριο έργο του Έντεν φον Χόρβατ του 1932 περιγράφει με ανατριχιαστική ακρίβεια έναν κόσμο αποξένωσης σε μια προ-φασιστική κοινωνία άγριου καπιταλισμού. Σκηνοθετεί ο Ακύλλας Καραζήσηςμε συνοδοιπόρους αγαπημένους μας ηθοποιούς (Ευαγγελία Καρακατσάνη, Άρης Μπαλής, Μαρία Σκουλά κ.α.) και ζωντανή πρωτότυπη μουσική από τον Κορνήλιο Σελαμσή.

Η Βασίλισσα του Χιονιού στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών από 22 έως 30 Δεκεμβρίου

Τι: Δύο αγαπημένοι φίλοι, ο Κάη και η Γκρέτα, χωρίζονται από μία παγωμένη βασίλισσα με αλλεργία στην αγάπη… Ο Κάη ακολουθεί τη Βασίλισσα του Χιονιού στο κάστρο της, στη μακρινή Λαπωνία. Η Γκρέτα αποφασίζει να αναζητήσει τον αγαπημένο φίλο της, ξεκινώντας ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες, εκπλήξεις, αλλά και συναρπαστικές συναντήσεις.
Γιατί: Ο μουσικός, σκηνοθέτης και Αναπληρωτής Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, Θοδωρής Αμπαζής, βασίστηκε στο αγαπημένο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και έγραψε μια ‘οπερα στοχεύοντας στην εξοικείωση των νεαρών θεατών με το είδος.

Κατηγορία: Περισσότερο Διαφορετικό Παιδικό Θέατρο

Το Κάτι-Σαν-Κομμάτι στο Skrow Theater

Τι: «Θέλω να κυλήσω», είπε το Κάτι-Σαν-Κομμάτι. Αλλά έμεινε εκεί. Έπρεπε να βρει κάποιον να ταιριάξει, αλλά κανείς δεν του ταίριαζε. Κάποιος ήταν πολύ μικρός. Κάποιος άλλος ήταν πολύ μεγάλος. Κάποιοι δεν ήξεραν πώς να ταιριάξουν. Κάποιοι παραλίγο να τον φάνε. Κάποιοι τον κοίταξαν από μακριά. Κι άλλοι από πολύ κοντά. Μετά, ήρθε κι ένας που δεν του έλειπε τίποτα…
Γιατί: Η ομάδα ΝΤΟΥΘ, μετά την επιτυχία της παιδικής παράστασης «Ο Ονειροφάγος», επανέρχεται με ένα έργο εμπνευσμένο από το σύγχρονο παραμύθι του Shel Silverstein, «Το κομμάτι που λείπει συναντά το μεγάλο Ο». Η ιστορία ακολουθεί αυτόν τον αλλόκοτο ήρωα που είναι αποφασισμένος να κυλήσει και να βρει το ταίρι του κάτω από τον ήλιο κι αν χρειαστεί και πάνω απ’ αυτόν.

Ποιος είναι ο Δόκτωρ Κόρτσακ στο Θέατρο Πόρτα από 12 Δεκεμβρίου

Τι: Ο Γιάνους Κόρτσακ, γνωστός Πολωνοεβραίος ανθρωπιστής και συγγραφέαςο οποίος πέρασε τις τελευταίες μέρες της ζωής του ως διευθυντής του Ορφανοτροφείου του Γκέτο της Βαρσοβίας. Εκεί γνώρισε ένα παιδί μεγαλωμένο στους δρόμους το οποίο τον έκανε να αμφισβητήσει την πίστη του στην ανοχή και τη δικαιοσύνη, και όσα δίδαξε στα παιδιά του. Όπως ο ίδιος αναφέρει:«Τα εκπαίδευσα για έναν τέλειο κόσμο. Πώς θα επιβιώσουν σε αυτόν εδώ;»
Γιατί: To ΠΟΡΤΑ σε συνεργασία με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης παρουσιάζουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα το έργο του πολυβραβευμένου Σκωτσέζου συγγραφέα Ντέιβιντ Γκρεγκ. Ο συγγραφέας θέτει ένα πλαίσιο προβληματισμού τόσο των παιδιών όσο και των εκπαιδευτικών και των γονέων: πώς θα αντιδρούσαν οι μαθητές ενός σχολείου στην πεποίθηση του Κόρτσακ ότι όλα τα παιδιά θα έπρεπε να κρίνονται και από τους συνομηλίκους τους- και όχι μόνο από τους ενήλικες; Πώς θα αντιδρούσαν οι ενήλικες στην ιδέα του Κόρτσακ ότι πρέπει να δεχόμαστε τα παιδιά ως ίσους;

Και από αυτές, οι 5 absolute must παραστάσεις για τον μήνα:

1. Μίχαελ Κόλχαας – η ιστορία ενός Δίκαιου Ανθρώπου (Bios Basement)
2. Μπιλ & Λου (Skrow)
3. Kύματα (Στέγη)
4. Dogville (Ακροπόλ)
5. Ριχάρδος Γ’ (Εθνικό Θέατρο)

Περιμένουμε Τέλη Δεκέμβρη και Γενάρη:

Μισαλλοδοξία στη Στέγη από Ιώ Βουλγαράκη, Δέσποινα Κούρτη και Αργύρη Ξάφη – This is War στο Θέατρο Πόρτα – Μπεκετ_παράθυρο με τον Αντώνη Γκρίτση – Suck! του Κώστα Ζάπα – Τα Ωραία Χέρια μας από Σερβετάλη, Μπίρμπα και Ευθύμη Φιλίππου – The Shit στο Bios – The Notebook από τους Forced Entertainment – Και θα σφάξουμε το κουνέλι. Η ζωή είναι ωραία. Η ζωή είναι καλή. Θα σφάξουμε το κουνέλι. – Δαμάζοντας τα Κύματα από Ρούλα Πατεράκη στο Εθνικό – Ο Κύριος του Τζακ από την ομάδα των περσινών Μεγάλων Δρόμων – Λούλα από τους Elephas Tiliensis – Οι ιδιοτροπίες της Μαριάννας από Θωμά Μοσχόπουλο με την Ξένια Καλογεροπούλου – Ο Καλόγερος από την ομάδα του Βασίλη Μαυρογεωργίου – Όσα η καρδιά μου στην καταιγίδα, οι Bijoux de Kant στο Τέχνης.