Θεατής: “Μια υπέροχη Κυριακή για εκδρομή” στο Θέατρο Φούρνος

Το έργο
Τέσσερις διαφορετικές γυναίκες, τέσσερις διαφορετικοί κόσμοι σε μια σύνθεση παρωδίας. Απελπισμένες και φαινομενικά ευτυχισμένες ηρωίδες δίνουν τον προσωπικό αγώνα επιβίωσης έναντι στη διάψευση του ουτοπικού ονείρου στην Αμερική. Λίγο μετά το οικονομικό κραχ, η εποχή της κατάθλιψης (Great Despression), έχει δημιουργήσει ψυχολογικά έρμαια. H Ντόττυ, δασκάλα σε σχολείο, επιθυμεί να (της) συμβεί κάτι, έστω και κακό, που όμως δε συμβαίνει. Ζει με τις φαντασιώσεις, αναζητώντας όμως τις λύσεις στον ρεαλισμό. Από την άλλη, η Μπόντυ, η συγκάτοικός της, έχει αποδεχτεί τη μίζερη ζωή της και δείχνει να χαίρεται με ό,τι ανούσιο. Η Έλενα, το «τρίτο πρόσωπο», εισβάλει και θα προσπαθήσει να πάρει με το δικό της μέρος, στο δικό της κόσμο, την Ντόττυ. Το κουαρτέτο συμπληρώνει η Σόφι, η καταθλιπτική γειτόνισσα, που θα ταράξει τις ζωές όλων, δίνοντας ένα χρώμα, ακόμα και αν αυτό είναι το μαύρο, στην άχρωμη ζωή των άλλων γυναικών. Ανατροπές συνεχείς και ένα φινάλε σχεδόν παράδοξο θα ολοκληρώσουν τα κομμάτια του παζλ.

Η Παράσταση
Αν και δεν πρόκειται για δουλειά που στηρίζεται σε ηχηρά ονόματα, ούτε για μια ακριβή παραγωγή, εντούτοις εντοπίζει κανείς τη φιλότιμη προσπάθεια σε όλα τα επίπεδα. Στις τέσσερις ηθοποιούς (Καρακίστου-Μαραγκού-Σιάρκου-Χατζημιχελάκη) διακρίνουμε την επιθυμία, το πάθος αλλά και τη δουλειά για τη διεκπεραίωση του ρόλου. Αν και στην αρχή οι ερμηνείες φάνηκαν υπερβολικές, σύντομα ακολούθησαν έναν πιο συμβατό και στρωτό ρυθμό και εν τέλει μετέφεραν πειστικά τον αγώνα της κάθε ηρωίδας να πείσει για τον δικό της κόσμο και την καταλληλότητά του, αποδίδοντας συγχρόνως τις ενδότερες και υποφαινόμενες αγωνίες, την κενότητα των στόχων αλλά και της εποχής. Πολλές στιγμές μας δόθηκε η εντύπωση ότι είχαμε εμπρός μας γυναίκες – καρικατούρες βγαλμένες από ταινίες του Αλμοδοβάρ.

Το Σύνολο
Έντιμη απεικόνιση ενός άγνωστου κειμένου και μιας εποχής που αξίζει να μη χαθεί μέσα στον λαβύρινθο των δεκάδων θεατρικών παραστάσεων. Αν και στηρίζεται σε δικά της μόνο -φιλότιμα- μέσα δεν είναι καθόλου επιπόλαια ή πρόχειρη και αφήνει την αίσθηση ευχάριστης αξιοποίησης της μιάμισης περίπου ώρας.