Περσινές Βροχές του Χρήστου Καρασαββίδη στο Θέατρο Θησείον

Να είσαι σίγουρος, αγάπη μου, πως όποιο αριστούργημα γνώρισε ο κόσμος και δεν είχε γεύση από χώμα, φύλλα κι αλμυρό νερό το κάναμε εμείς, οι άνθρωποι. Γι’ αυτό να μας έχεις εμπιστοσύνη. Μόνο εμείς απομείναμε. Κι η ποίηση. Κι ο πόλεμος όσο μεγάλος κι αν είναι δεν έχει ποίηση. Γι’ αυτό μην πας.

Μια ηθοποιός αναμετράται µε τα γεγονότα που στιγμάτισαν τέσσερις δεκαετίες πολέµων, ερώτων κι απωθημένων: από την άνοιξη του 1914 έως τις αρχές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ακροπατώντας ανάµεσα στα περασµένα και τα µελλοντικά μεγαλεία των
ανθρώπων, ξετυλίγεται η ιστορία μια κοπέλας που ξαφνικά χάνει τα πάντα καθώς ο αγαπημένος της ετοιμάζεται να ριχτεί στον πόλεμο που μόλις έχει ξεκινήσει. Άλλοτε επικαλούμενη τη λογική κι άλλοτε το συναίσθημα, η ηρωίδα αποτελεί μια συνεκδοχή κάθε
γενιάς που άλλα περίμενε κι άλλα τελικά είδε να συμβαίνουν.