Η μεσημεριανή ανακοίνωση του Υπουργείου Πολιτισμού σύμφωνα με την οποία αποπέμπεται ο Γιώργος Λούκος από το Ελληνικό Φεστιβάλ είναι η κορυφή του παγόβουνου. Όχι όμως και το παγόβουνο. Οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για την πολύκροτη υπόθεση στον χώρο του πολιτισμού κρατούσαν μέρες και η είδηση δεν βρίσκεται στο ότι το θέμα έφτασε στον Αλέξη Τσίπρα· μα στο ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε προσωπική τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον πρόεδρο του Ελληνικού Φεστιβάλ του ζήτησε να μην παραιτηθεί – παρά τις πιέσεις που δεχόταν επιμόνως τόσο από κύκλους του Υπουργείου όσο και από μειοψηφία εκπροσώπων του Τύπου.
O ίδιος ο πρωθυπουργός σε προσωπική τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον πρόεδρο του Ελληνικού Φεστιβάλ του ζήτησε να μην παραιτηθεί
Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι στενοί συνεργάτες του κ. Τσίπρα του εξέθεσαν την κατάσταση όπως ακριβώς είχε – αναφορικά με την «τρύπα» ύψους 2.7 εκατομμυρίων στο ταμείο του ΕΦ, ότι το «σκάνδαλο» έσκασε στα χέρια του Λούκου από την προηγούμενη διοίκηση και συνεπώς βαραίνει τον τελευταίο όχι ως προς την κατάχρηση δημοσίου χρήματος αλλά ως προς την αμέλεια να εντοπίσει το πρόβλημα. Κάπως έτσι, ο ΣΎΡΙΖΑ διασπάστηκε σε δύο στρατόπεδα: Σε εκείνους που επιθυμούσαν την παραμονή Λούκου (με θιασώτη τον Αλέξη Τρίπρα) και σε εκείνους που ήθελαν την παύση του από τα καθήκοντα του.
O ΣYΡΙΖΑ διασπάστηκε σε δύο στρατόπεδα: Σε εκείνους που επιθυμούσαν την παραμονή Λούκου (με θιασώτη τον Αλέξη Τρίπρα) και σε εκείνους που ήθελαν την παύση του από τα καθήκοντα του
Η τρομακτική σύγχυση που επικράτησε μεταξύ των μελών της κυβέρνησης απεικονίζεται στην σημερινή, απρόσμενη εξέλιξη. Το Υπουργείο Πολιτισμού απέστειλε αναλυτική, σχεδόν απολογητική, επιστολή με την οποία προσπαθεί να πείσει για την νομική αναγκαιότητα της αποπομπής του Γιώργου Λούκου, παρακάμπτοντας έτσι την παρέμβαση του πρωθυπουργού. Σε συνέχεια δε, της κραυγαλέας ασυνεννοησίας η επιστολή εστάλη την ώρα που στο γραφείο του υπουργού Αριστείδη Μπαλτά βρισκόταν ακόμα η επιτροπή καλλιτεχνών και η οποία αιτούνταν την “διάσωση” Λούκου. Καθώς δηλαδή, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, ο Νίκος Καραθάνος, η Μάγια Λυμπεροπούλου, η Ολια Λαζαρίδου και ο Λάκης Λαζόπουλος επιχειρούσαν να αναστείλουν την επιχείρηση αποκαθήλωσης του, από το e-mail του υπουργείου έφτανε στα δημοσιογραφικά γραφεία η απόφαση παύσης του. Εν αγνοία τους πάντα.
Είναι νωρίς ακόμα για να μάθουμε τι έχει μεσολαβήσει. Αν δηλαδή ο πρωθυπουργός ανακάλεσε την θέση του ή αν ο υπουργός επέμεινε στη δική του και ενέδωσε στις φωνές του περιβάλλοντος του. Πάντως, τις τελευταίες εβδομάδες συχνή (αν όχι καθημερινή) παρουσία στο υπουργείο έδιναν ηθοποιοί που πρόσκεινται στο ΣΥΡΙΖΑ που φαίνεται ότι ασκούσαν περαιτέρω πίεση στον κ. Μπαλτά για να «τελειώνει» με την θητεία Λούκου. Μολονότι η έρευνα βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη.
Η πρώτη επίσημη κρούση στον πρόεδρο του Ελληνικού Φεστιβάλ να αποχωρήσει είχε γίνει από το υπουργείο πριν δύο εβδομάδες όταν – τι σύμπτωση – εκείνος οριστικοποιούσε τη συμμετοχή Ελλήνων καλλιτεχνών στην καλοκαιρινή διοργάνωση κι έχοντας ήδη εξασφαλίσει και αρκετές μετακλήσεις. Η διαδικασία, όπως ήταν φυσικό, πάγωσε και ο ίδιος άρχισε να ακυρώνει, βάζοντας πλέον σε κίνδυνο και την ομαλή διεξαγωγή του, γεγονός που αναμένεται να βαρύνει τους «μνηστήρες» της θέσης του.
Εξάλλου, το κύρος του θεσμού δεν πλήττεται ανεπανόρθωτα μόνο εξαιτίας των στοιχείων κακοδιαχείρισης όπως επισημαίνει η ανακοίνωση του υπουργείου – και που προφανώς είναι στην ευθύνη της δικαιοσύνης να τα ερευνήσει. Μα και σε ότι αφορά στην εξωστρέφεια του θεσμού, στην αξιοπιστία του απέναντι σε δημιουργούς διεθνούς εμβέλειας και φυσικά απέναντι στους, έτσι κι αλλιώς, σκληρά δοκιμαζόμενους Ελληνες καλλιτέχνες.
Η εποχή του Γιώργου Λούκου στο Ελληνικό Φεστιβάλ φτάνει άδοξα στο τέλος της, παρότι γνώρισε σε αφθονία ένδοξες ημέρες στην Πειραιώς, στο Ηρώδειο, στην Επίδαυρο. Ο ίδιος έχει, οριστικά, συνδεθεί με την αφύπνιση ενός ξεπεσμένου θεσμού σε ένα πολυδημιουργικό και εξωστρεφές κύτταρο πολιτισμού που άνοιξε νέους ορίζοντες σε μια ολόκληρη γενιά θεατών.
Μετά την παρωδία – τουλάχιστον ως προς την διαδικασία που τηρήθηκε – της αποπομπής Λούκου, το υπουργείο Πολιτισμού έχει να υπερβεί μια μεγαλύτερη πρόκληση: Να βρει έναν αντικαταστάτη, τόσο άξιο όσο και ο προκάτοχος του. Ένα πρόσωπο που να συνδυάζει την ικανότητα του οικονομικού μάνατζερ και το πρωτοποριακό όραμα μιας καλλιτεχνικής διεύθυνσης. Ο διάδοχος πάντως – όπως ισχυρίζεται το υπουργείο – δεν έχει βρεθεί.
