Δεσμοί Αίματος
Με το βραβείο καλύτερου φιλμ στο Ένα Κάποιο Βλέμμα των Κανών αλλά και στο πρόσφατο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το ισλανδικό χαμηλότονο, ιλαροτραγικό «Δεσμοί αίματος» αποδεικνύει γιατί κάποιοι δεσμοί είναι πιο δυνατοί από κάποιους άλλους.
Σε μια απομακρυσμένη κοιλάδα στην Ισλανδία, ο Γκάμι και ο Κίντι, δύο αδέλφια που ζουν δίπλα-δίπλα, μοιράζονται την ίδια γη και έχουν παρόμοιο τρόπο ζωής, δεν μιλάνε εδώ και 40 χρόνια! Τα πρόβατα που έχουν κληρονομήσει θεωρούνται από τα σημαντικότερα είδη ζώου της περιοχής κι εκείνοι έχουν βραβευθεί πολλές φορές για τα κριάρια τους που έλκουν μια μακρινή, αρχαία καταγωγή. Όταν μια εκφυλιστική ασθένεια πλήττει κάποια ζώα του Γκάμι οι αρχές αποφασίζουν τη θανάτωση όλων των προβάτων της κοιλάδας. Πρόκειται για ένα «ξαφνικό θάνατο» για τους κτηνοτρόφους καθότι αυτή είναι η κύρια πηγή του εισοδήματός τους. Όμως ο Γκάμι και ο Κίντι δεν συμμορφώνονται, χρησιμοποιώντας το τουφέκι του ο ένας και την ευστροφία του ο άλλος, για να επιβιώσουν.
Οι «Δεσμοί αίματος» είναι μια λιτή ταινία με πυκνά νοήματα.
Με χαρακτηριστικό της το ιδιότυπο- σκανδιναβικό γαρ- χούμορ που ανακατεύεται δημιουργικά με μια ατόφια συγκίνηση, η ιστορία που αφηγείται ο ισλανδός Grímur Hákonarson, ξεφεύγει από τα πεπερασμένα όρια του παγωμένου, ακίνητου ευρωπαϊκού βορρά και λαμβάνει διαστάσεις οικουμενικότητας. Πίσω από την προβληματική σχέση του εξωστρεφή, πότη Κίντι με τον συνεσταλμένο και μελαγχολικό αδελφό του, υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος γεμάτος ομορφιά, δύναμη και ιστορία χιλιάδων ετών.
Το βασικό θέμα του έργου είναι η σχέση ανθρώπου και φύσης. Η αρμονική -αν και όχι δίχως προβλήματα- αυτή σχέση φτάνει στα όρια της κάποια στιγμή και το μέλλον της τίθεται σε αμφισβήτηση. Τα μαλωμένα αδέλφια (μια παραβολή για την αποξένωση και τη μοναξιά που μαστίζει τη δυτική κοινωνία), θα πρέπει να ενωθούν ξανά ώστε να σώσουν όχι μόνο αυτό το ξεχωριστό είδος προβάτων που απειλείται με αφανισμό αλλά κυρίως για να διατηρήσουν ζωντανό το δικό τους είδος.
Εξαίρετη κοινωνική ψυχογραφία, επιβλητική εικόνα του απέραντου χιονισμένου τοπίου, διακήρυξη ουμανισμού αλλά και σπαρταριστά κωμικά διαλλείματα – μοναδική η σκηνή που ο Γκάμι βρίσκει τον αδελφό του θαμμένο στο χιόνι και τον μεταφέρει στο νοσοκομείο με τρακτέρ – που αποφορτίζουν το υπαρξιακό δράμα, είναι κομμάτια αυτής της μικρής (αλλά με μεγάλη ψυχή) δραμεντί.
