Άλμπουμ#5: Γιώργος Κοτανίδης
Γνήσιο παιδί της γενιάς του, δραστήριος, πολιτικοποιημένος, ανήσυχος έζησε τη νιότη του μέσα σε ρόλους και την ωριμότητα του μέσα σε επιλογές. Ο Γιώργος Κοτανίδης κοιτάζει 40 χρόνια πίσω – αν και απολύτως σημερινός – και φωτογραφίζει την πορεία του σε εννιά κάδρα.
Η πρώτη μεγάλη στιγμή της θεατρικής μου ζωής ήταν το 1970, όταν τελειώνοντας τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, δημιουργήσαμε το «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΘΕΑΤΡΟ» μαζί με τους Κώστα Αρζόγλου, Μηνά Χατζησάββα, Άννα Μιχαλιτσιάνου, Γιάννη Λεκκό, Υβόννη Μαλτέζου, Γιώργο Σαμπάνη, Δημήτρη Καμπερίδη, Χριστίνα Σιμοπούλου.
1970: Η φωτογραφία είναι από την πρώτη παράσταση του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ “’Οπερα του ζητιάνου» του Τζον Γκέι σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη.
1971: Από την «Ιστορία του Αλή Ρετζο» του Πέτρου Μάρκαρη, πρώτη ομαδική σκηνοθεσία του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ. Ήταν μια μεγάλη στιγμή η απόφασή μας να δουλέψουμε ομαδικά.
1974-75: Από την τελευταία μου παράσταση στο ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΘΕΑΤΡΟ “Ο Τυχοδιώκτης” του Μ. Χουρμούζη. Με τους Σ. Φασουλή, Γ. Κοτανίδη, Ν. Σκυλοδήμο, Γ. Σαμπάνη
1973: Από τη συνεργασία μου με την Άννα Συνοδινού: Αίμονας στην «Αντιγόνη» του Μπέρτολντ Μπρεχτ σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού
1979: Στο Ηρώδειο με την Ειρήνη Παππά στο «Αντώνιος και Κλεοπάτρα» του Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη.
Για μια δωδεκαετία δεν έπαιξα καθόλου στο θέατρο, έκανα σινεμά, τηλεόραση και άρχισα να γράφω. Μια σημαντική στιγμή ήταν όταν επανήλθα το 1996, ύστερα από πρόταση του Γιάννη Χουβαρδά, στο «Θέατρο του Νότου» με την παράσταση «Η κουνημένη αχλαδιά» που ήταν από μονόπρακτα του Ζορζ Κουρτελίν σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά.
Στο ρόλο του Φλος με τον Αλέξανδρο Μυλωνά
Στο ρόλο του Μπαντέν
Ηρώδειο 1996: Συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή στον «Δον Κιχώτη» μια διασκευή του Λεωνίδα Ντε Πιαν που συνδύαζε πρόζα και μπαλέτο.
Η σημαντικότερη στιγμή στα τελευταία χρόνια ήταν το 2004, όταν δημιούργησα την ομάδα «Σαλτιμπάγκοι» και ανέβασα αρκετά έργα με πρώτο το “QED” ή “Τι απέδειξε ο κύριος Φάυνμαν” σε σκηνοθεσία Ιωσήφ Βαρδάκη που έγινε μεγάλη επιτυχία και το έπαιξα για δύο χρόνια και αργότερα σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα. Είναι η παράσταση που ανέβασα και πάλι φέτος.
2006-07: “Δέκατη Έβδομη Νύχτα” του Απόστολου Δοξιάδη όπου έπαιξα τον μαθηματικό Κουρτ Γκέντελ σε σκηνοθεσία Αντώνη Καφετζόπουλου Μια παραγωγή της ομάδας “Σαλτιμπάγκοι”.
2007-08: Μια ακόμη παραγωγή των “Σαλτιμπάγκων” το “Μια τρελή μέρα” του Ερίκ Εμμανουέλ Σμιτ όπου έπαιξα το ρόλο του Φιλόσοφου Ντενί Ντιντερό σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη
2008-09: Ανεβάζω το «Rock ‘n’ Roll» του Τομ Στόπαρντ όπου παίζω το ρόλο του Μαξ Μόροου και κάνω τη σκηνοθεσία. “Σαλτιμπάγκοι” και “Adam prod”
2011: Θέατρο Θησείον: “COCK” Mike Bartlett σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου
2012: Παίζω στην παράσταση «Περικλής» του Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά με την οποία συμμετέχει το Εθνικό Θέατρο στην Ολυμπιάδα Σαίξπηρ που οργανώνεται στο GLOBE THEATER και συμμετέχουν θίασοι από όλο τον κόσμο. Στη φωτογραφία: η στιγμή του χαιρετισμού στο Globe Theater.
2013: Συμμετέχω στην παράσταση “Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα” σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά στο Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία με τη Μάγια Λυμπεροπούλου τη Θέμιδα Μπαζάκα, και τον Γιάννη Τσιτσάκη
2014: Ροντόλφ στην “Δυτική αποβάθρα” του Μπερνάρ Μαρί Κολτές σε σκηνοθεσία Λουντοβίκ Λαγκάρντ στο Εθνικό Θέατρο. Η παράσταση παίχτηκε και στην Comedie de Reims.