Tom Hooper: Ο Σκηνοθέτης που Έγινε Βασιλιάς

Σχεδόν 2,5 χρόνια αργότερα, στις 27 Φλεβάρη του 2011, ο πανύψηλος (1.91μ) Λονδρέζος, λίγο πριν κλείσει τα 40 χρόνια του βραβεύεται στο Kodak Theatre του Λος Άντζελες ως ο κορυφαίος σκηνοθέτης της χρονιάς από την αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου και Τεχνών. Είναι η πρώτη φορά που βρίσκεται στα Όσκαρ και με την μόλις τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του (είχε προηγηθεί το ντεμπούτο του το 2004 με το δράμα “Red Dust” που είχε πρωταγωνιστές τους Hilary Swank και Chiwetel Ejiofor – του “12 χρόνια σκλάβος”– και η “Μπάλα για καταραμένους” το 2009) καταφέρνει να «κλέψει» το πολύτιμο έπαθλο μέσα από τα χέρια σπουδαίων αμερικανών σκηνοθετών.

_{Με το όσκαρ σκηνοθεσίας για την ταινία “Ο Λόγος του Βασιλιά”}

Οι χαμένοι της βραδιάς αδελφοί Coen (Αληθινό θράσος), Darren Aronofsky (Ο μαύρος κύκνος), David Fincher (The social Network) και David O’Russell (The fighter) δεν μπόρεσαν να αποφύγουν το… μοιραίο, καθώς ο «Βασιλιάς» του Hooper ολοκλήρωσε θριαμβευτικά μια καταπληκτική πορεία που έκανε παγκόσμιες εισπράξεις της τάξης των 419 εκατομμυρίων δολαρίων και γνώρισε δεκάδες διακρίσεις σε Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου, BAFTA, φεστιβάλ του Τορόντο, δεκάδες ενώσεις κριτικών, Χρυσές Σφαίρες με αποκορύφωμα τα 4 Όσκαρ (ανάμεσα στις 12 υποψηφιότητες) για κερασάκι στην τούρτα!

Τίποτε όμως δεν προμήνυε ένα χρόνο πριν αυτή την επιτυχία. Η προηγούμενη ταινία του “The Damned United” – στην Ελλάδα βγήκε μόνο στην αγορά του DVD με τίτλο “Μπάλα για καταραμένους”– είχε πρωταγωνιστή τον χαμαιλέοντα Martin Sheen κι αφηγούνταν ένα ποδοσφαιρικό χρονικό (καλογυρισμένο πάντως και μια ιδιαίτερο μαύρο χιούμορ) ή πιο σωστά μια αλλιώτικη βιογραφία για τις 44 μέρες και τις αμφιλεγόμενες πρακτικές του εκκεντρικού προπονητή Brian Clough στην Leeds United. Η ταινία που έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Τορόντο δεν γνώρισε σημαντική επιτυχία τότε. Όμως σήμερα δείχνει τη δυναμική της, με φήμη συνεχώς ανερχόμενη που αποκτά cult διαστάσεις ειδικά στις τάξεις των ποδοσφαιρόφιλων.

Σε όλες τις δουλειές του υπάρχει ένας κοινός παρανομαστής. Το ιστορικό γεγονός και η ιδιαίτερη ματιά του Hooper πάνω σε αυτό.

Οι επιδόσεις του Hooper στην τηλεόραση είχαν σαφώς καλύτερο effect. Το 2005 είχε κάνει την “Elizabeth 1″ για το HBO με πρωταγωνιστές τους Helen Mirren και Jeremy Irons που κέρδισε 3 Χρυσές Σφαίρες και 9 ΕΜΜΥ, ενώ η μίνι σειρά “John Adams“, που σκηνοθέτησε πάλι για λογαριασμό του HBO το 2008 κι έπαιζαν οι Paul Giamatti και Laura Linney, απέσπασε 4 Χρυσές Σφαίρες και 13 ΕΜΜΥ- τα περισσότερα που πήρε ποτέ ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα την ίδια χρονιά στην ιστορία της αμερικανικής τηλεόρασης. Το 2006 είχε προλάβει να κάνει την τηλεταινία “Longford” που επίσης κέρδισε 3 Χρυσές Σφαίρες.

Μετά από το “Λόγο του βασιλιά” επέστρεψε στο σινεμά με το επίσης πετυχημένο μιούζικαλ “Οι Άθλιοι” που προτάθηκε για 5 όσκαρ χαρίζοντας εκείνο του β γυναικείου ρόλου στην Ann Hathaway, ενώ οι εισπράξεις του ξεπέρασαν εκείνες του «Βασιλιά» αγγίζοντας τα 445 εκατομμύρια δολάρια.

Σε όλες τις παραπάνω δουλειές υπάρχει ένας κοινός παρανομαστής. Το ιστορικό γεγονός και η ιδιαίτερη ματιά του Hooper πάνω σε αυτό. Ο βρετανός δεν θέλει να κάνει απλώς μια ιστορικά πιστή αναπαράσταση αλλά «ξύνει» την επιφάνεια για να βρει την αλήθεια που βρίσκεται από κάτω της. Είναι σαν το ζωγράφο που μπορεί να επικαλύπτει την επιφάνεια στο καμβά του με νέα χρώματα αλλά πάντα υπάρχει από πίσω το υπόστρωμα εκείνο που δίνει την αρχική έμπνευση, περιμένοντας την κατάλληλη ευκαιρία για να βγει στην επιφάνεια.

_{Στα γυρίσματα του μιούζικαλ “Οι Άθλιοι”}

Όπως ακριβώς συμβαίνει και με το “Danish Girl” που προέρχεται από το βιβλίο του Ντέιβιντ Έμπερσχοφ και μάγεψε τον Hooper. Εδώ, εκτός της αγάπης του σκηνοθέτη για τη ζωγραφική φαίνεται ξεκάθαρα η ανάγκη του να ειπωθεί η αυθεντική και συνήθως τραγική ιστορία που υπάρχει πίσω από την όμορφη εικόνα. Ο δανός ζωγράφος Einar Wegener (υποψήφιος για Όσκαρ Ά ανδρικού ρόλου ο Eddie Redmayne που το είχε κερδίσει πέρυσι με την «Θεωρία των πάντων») ανακάλυψε το θηλυκό alter ego του, όντας παντρεμένος κι ερωτευμένος με την επίσης ζωγράφο Gerda Wegener (επίσης υποψήφια για Όσκαρ Β΄ ρόλου η Alicia Vikander). Αποφάσισε λοιπόν να πάρει το ρίσκο για την πρώτη εγχείριση αλλαγής φύλου στην ιστορία της ανθρωπότητας επιδεικνύοντας απίστευτη τόλμη, έχοντας δίπλα του συνέχεια την αγαπημένη του σύντροφο. Η Lili που υπήρχε μέχρι τότε μόνο στους πίνακες της συζύγου του, για την οποία πόζαρε ντυμένος γυναίκα, είναι το πρώτο μοντέλο του διεμφυλικού κινήματος που γνωρίζουμε σήμερα και σχεδόν έναν αιώνα μετά παλεύει ενάντια στις προκαταλήψεις και το συντηρητισμό απαιτώντας τα αυτονόητα: σεβασμό και ισότητα.

 Στο “Danish Girl” φαίνεται ξεκάθαρα η ανάγκη του  Hooper να ειπωθεί η αυθεντική και συνήθως τραγική ιστορία που υπάρχει πίσω από την όμορφη εικόνα

Το θέμα πάντως δεν είναι νέο για τον Hooper. Στην ηλικία των 19 ετών έφτιαξε την πρώτη μικρού μήκους ταινία του με τίτλο «Painted faces» που έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Λονδίνου. Το θέμα της; Οι ζωγραφιές ενός καλλιτέχνη που «ζωντανεύουν» και τον τρομοκρατούν…

_{Ο Tom Hooper και οι πρωταγωνιστές του “Danish Girl”, Alicia Vikander και Eddie Redmayne}

Η εικαστική αρτιότητα, οι αληθινές ιστορίες, το παρελθόν όχι ως νοσταλγικό όχημα αλλά ως σημείο αναφοράς, οι συγκρίσεις – και συγκρούσεις- μεταξύ κοινωνικών τάξεων και εποχών, η απεικόνιση της ομορφιάς ως παραβολή ενός ανώτερου κώδικα αξιών («εύχομαι το “Κορίτσι από τη Δανία” να δείξει στους θεατές τη σημασία της αποδοχής της διαφορετικότητας μέσω της αγάπης» θα πει για την ταινία του) και κυρίως το ταλέντο του στο να διευθύνει υποδειγματικά τους ερμηνευτές του είναι οι μεγάλες αρετές του Tom Hooper. Ρωτήστε τους Ann Hathaway, Colin Firth (Όσκαρ Α ρόλου για το «Λόγο του Βασιλιά»), Helena Bonham Carter, Geoffrey Rush, Hugh Jackman, Eddie Redmayne και Alicia Vikander – όλοι τους υποψήφιοι- και θα σας πουν χωρίς περιστροφές τη γνώμη τους.