«Ξανά Μανά»… στην κορυφή!
«Να είσαι ένας άνθρωπος σχεδόν στην ηλικία μου και να κουνιέσαι και να κάνεις αυτά που κάνεις με αυτόν τον τρόπο είναι γελοίο. Είναι χυδαίο, κακό και γελοίο…».Αυτό είχε δηλώσει στις αρχές του αιώνα μας σε συνέντευξή του ένας συνάδερφος τής Άννας Βίσση, γνωστός για τον διδακτισμό, την αλαζονεία και τις ατέρμονες δικαστικές του διαμάχες με δεκάδες δημόσια πρόσωπα.
Εφόσον εκείνος δεν την ανέφερε τότε, αλλά τη φωτογράφισε, ας παίξουμε κι εμείς με τους δικούς του όρους. Χωρίς να έχει διευκρινιστεί ακόμα αν οι κεσέδες που δέχτηκε σε δωρεάν συναυλία του είχαν στραγγιστό ή πρόβειο γιαούρτι, διαπλεκόμενα ΜΜΕ προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανή τη δική του καριέρα, που από τότε που έκανε τη δήλωση αυτή πήρε την κατιούσα. Σε αντιδιαστολή με τη συνεχώς βαλλόμενη, που παρέμεινε πρωταγωνίστρια της νυχτερινής διασκέδασης, με καλλιτεχνικούς και εμπορικούς θριάμβους και στο θεατρικό σανίδι.
Αυτήν την εποχή, συγκεκριμένα, φιλοξενείται σε ένα χώρο με προδιαγραφές μουσικής σκηνής, το «Hotel Ερμού», που εκείνη μετατρέπει σε ροκ club, κατακτώντας όλους τους θαμώνες με την αμεσότητα που χαρακτήριζε ανέκαθεν την ερμηνεία της.
Σίγουρα, κανείς δεν είναι υπεράνω κριτικής και κάθε άποψη οφείλει να είναι σεβαστή. Θυμήθηκα όλη αυτήν τη χολή, βλέποντας το νέο clip της. Αν εκείνη η προσβλητική δήλωση είχε βάση 15 ολόκληρα χρόνια πριν, σήμερα το όλο θέαμα θα έπρεπε να ήταν πολύ περισσότερο «χυδαίο, κακό και γελοίο»…
Το εν λόγω clip, γυρισμένο υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Βαγγέλη Καλαΐτζή, είναι μια καλή απάντηση, έστω κι αν δεν γυρίστηκε για να απαντήσει σε κακοήθειες, αλλά ήταν απλώς η οπτικοποίηση μια μεγάλης latin επιτυχίας – που, όπως τόσες άλλες, φέρει την υπογραφή του άντρα της ζωής της, Νίκου Καρβέλα.
Πράγματι, ένας μέσος καλλιτέχνης, ένας μέσος άνθρωπος γενικότερα, υποχρεώνεται να υποκύψει στο πέρασμα του χρόνου και να αφήσει πίσω του –θέλοντας και μη– επιλογές που έκανε στη νεότητά του, πρώιμη ή ύστερη. Φαίνεται, όμως, ότι πάντα θα υπάρχουν οι εξαιρέσεις που θα επιβεβαιώνουν τον κανόνα ή τα φαινόμενα που δεν θα μπορούν να ερμηνευτούν από αυτόν και θα απασχολούν τους ερευνητές των ρεκόρ Γκίνες…
H Άννα Βίσση αποδεικνύει ότι είναι μια τέτοια περίπτωση. Δεν χρειάζεται να στολιστεί με κοσμητικά επίθετα για την εμφάνιση και την κινησιολογία της, όπως αυτές καταγράφονται στο «Ξανά Μανά». Όχι μόνο για να μη μετατραπεί ο γραφών σε γραφικό υποστηρικτή, σαν να έχει πληρωθεί για να γράψει κάτι θετικό για κάποιον ανεξαρτήτως πραγματικότητας, όπως συμβαίνει επανειλημμένα σε άλλες περιπτώσεις…
Αλλά γιατί στο συγκεκριμένο clip αρκεί μόνο να πατηθεί το «play» και να είναι βέβαιο πως ο θεατής δεν έχει προβλήματα όρασης…
