Τι θα δούμε στο θέατρο τον Φεβρουάριο: οι 20 top επιλογές για αυτό το μήνα

Αυτές είναι οι 20 παραστάσεις από όσες κάνουν πρεμιέρα Φεβρουάριο (ή συνεχίζονται από τέλη Ιανουαρίου) που εμείς επιλέγουμε να βάλουμε στην ατζέντα μας, ανά κατηγορία ενδιαφέροντος!

Κατηγορία: Queer is Here!

Οι Ιδιοτροπίες της Μαριάννας (Πόρτα)


Τι: Ένας νέος είναι απελπισμένα ερωτευμένος με μια απόμακρη και ακατάδεχτη νέα, ωραία παντρεμένη γυναίκα, τη Μαριάννα. Πρόκειται για μια ιδιότροπη κακομαθημένη γυναίκα ή ένα πλάσμα που διεκδικεί το δικαίωμά της να αγαπάει και όχι μόνο να αγαπιέται, να νιώσει πραγματική και όχι σύμβολο; Ο καλύτερός του φίλος αναλαμβάνει να μεσολαβήσει για χάρη του, δημιουργώντας ένα τρίγωνο σχέσεων.

Γιατί: Το πρώιμο αριστούργημα του «τρομερού παιδιού» του γαλλικού ρομαντισμού του 19ου αιώνα, Αλφρέ Ντε Μυσσέ, ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου με Ξένια Καλογεροπούλου, Χρήστο Σαπουντζή, Γιώργο Παπαγεωργίου, Ηλιάνα Μαυρομάτη κ.α. Αρκετά χρόνια μετά την έκδοσή του, το έργο παρέμενε άπαιχτο. Προκειμένου να παιχτεί ζητήθηκε αργότερα από τον συγγραφέα του να αυτολογοκρίνει το κείμενό του, κόβοντας βλάσφημες αναφορές και αφαιρώντας τα στοιχεία του τολμηρού ερωτισμού.

Τη Λένε Εύα (Αλκμήνη)


Τι: Τα σπαράγματα του βίου της τρανς performer Εύας Κουμαριανού. Τα δύσκολα παιδικά χρόνια, ο βιασμός από τον δάσκαλο στο δημοτικό, η σχέση με τη μητέρα, η πρώτη έξοδος στις πιάτσες της νύχτας, το αναμορφωτήριο, η φυλακή, ο φόβος του θανάτου & ταυτόχρονα, η είσοδος στο χώρο του θεάματος, το φλερτ με το trash, η φωτεινή πλευρά της ζωής, ο ασυμβίβαστος αγοραίος έρωτας, το σόου και η ανθρώπινη ειλικρίνεια.

Γιατί: Η οριακή βιογραφική συνέντευξη του βραβευμένου κινηματογραφιστή και δημοσιογράφου Αντώνη Μποσκοΐτη (Κατερίνα Γώγου-Για την αποκατάσταση του μαύρου) με την Εύα Κουμαριανού μεταφέρεται στη σκηνή με τη μορφή θεατρικού μονολόγου και πρωταγωνίστρια την ίδια.    

Victor/Victoria (Pantheon)


Τι: Η ιστορία της πάμφτωχης σοπράνο Βικτόρια Γκραντ που μεταμφιέζεται σε ομοφυλόφιλο άντρα και θριαμβεύει στα μεγάλα κλαμπ του μεσοπολεμικού Παρισιού ως κόμης Βίκτορ Γκραζίσκι.

Γιατί: Η Εβελίνα Παπούλια μεταμορφώνεται εντυπωσιακά στον διάσημο κινηματογραφικό ρόλο της Τζούλι ΄Αντριους, σε σκηνοθεσία Απόλλωνα Παπαθεοχάρη.    

Κατηγορία: Μήνας Ίψεν
 
Το Κουκλόσπιτο (Θέατρο Οδού Κυκλάδων)


Τι: Ο ήχος της πόρτας που κλείνει πίσω της η Νόρα, αφήνοντας σύζυγο και παιδιά, φτάνει μέχρι τις μέρες μας. Μέσα από την ποιητική διάσταση του λόγου, ο Ίψεν μας καλεί σ’ ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Η Νόρα αναζητά και προσμένει το “θαύμα” κι όταν γυρεύεις το θαύμα πρέπει να σπείρεις το αίμα σου στις οκτώ γωνιές των ανέμων γιατί το θαύμα δεν είναι πουθενά παρά κυκλοφορεί μέσα στις φλέβες του ανθρώπου.

Γιατί: Εκατόν σαράντα χρόνια σχεδόν, μετά την πρώτη του εμφάνιση στην ευρωπαϊκή θεατρική σκηνή, το αριστούργημα του Χένρικ Ίμπσεν, διατηρεί αναλλοίωτη τη δύναμή του, χάρη στην ανατρεπτική του φύση και την εκρηκτική του ένταση. σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα με την Αμαλία Μουτούση στον εμβληματικό ρόλο της Νόρας.

Όταν Ξυπνήσουμε Εμείς οι Νεκροί (Υπόγειο του Κουν από 26/2)


Τι: Σε έναν τόπο παραθερισμού, πέντε άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με το «θάνατο» και προσπαθούν να ξαναβγούν στη ζωή, απαλλαγμένοι από «μεγάλες ιδέες», από εμπόδια, από τρόμους και αγκυλώσεις. Η παράσταση επιχειρεί μέσα από πέντε διαφορετικές οπτικές και πέντε διαφορετικές γενιές ηθοποιών να θέσει το ζήτημα της συνέχειας και της αποδοχής της «φύσης» της ανθρώπινης ύπαρξης και την απαλλαγή από εγκλωβιστικούς και εθελούσιους «προσωπικούς θανάτους».

Γιατί: Ο Δημήτρης Καραντζάς ολοκληρώνει τη θητεία του σε όλες τις σημαντικές σκηνές της Αθήνας με το Υπόγειο του Κουν και τον «δραματικό επίλογο» του μεγάλου Νορβηγού, σε μια παράσταση που σηματοδοτεί και την επιστροφή της Ρένης Πιττακή στο Υπόγειο ύστερα από 15 χρόνια και την συμπλήρωση 50 χρόνων από την πρώτη της εμφάνιση στον ίδιο χώρο.    

Κατηγορία: Σημαντικοί Σκηνοθέτες – Μεγάλα Κείμενα

Γιάννης Χουβαρδάς/Μπέρτολτ Μπρεχτ – Η Όπερα της Πεντάρας (Παλλάς από 24/2)


Τι: Μιούζικαλ, πολιτική σάτιρα με τραγούδια, mainstream κωμωδία, μουσικό μπουλβάρ ή επιθεώρηση εποχής; Η Όπερα της Πεντάρας δανείζεται στοιχεία από διαφορετικά είδη θεάτρου, αλλά τελικά αποτελεί ενα ιδιαίτερο θεατρικό είδος από μόνη της. Στον ενιαίο χώρο μαζικής εργασίας του σκηνικού της συνυπάρχουν, συμβιώνουν και συγκρούονται μέχρις εσχάτων, μέρα και νύχτα, όλες οι διαφορετικές κατηγορίες ανθρώπων της κοινωνίας της: ζητιάνοι, πόρνες, μικροεγκληματίες, αστυνομικοί, μικρά και μεγάλα αφεντικά, αλλά και το υπέρτατο, αόρατο αφεντικό, πάνω από όλα και όλους.

Γιατί: Ο Γιάννης Χουβαρδάς εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες του εμπορικού θεάτρου μαζεύοντας έναν εκλεκτό πολυπληθή θίασο από πιστούς συνεργάτες δικούς του και του Νίκου Καραθάνου: Χρήστος Λούλης, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Άγγελος Παπαδημητρίου , Λυδία Φωτοπούλου, Νίκος Καραθάνος, Νάντια Κοντογεώργη, Κίκα Γεωργίουκαι πολλά ονόματα της νέας γενιάς ηθοποιών (Έφη Γούση, Νέστορ Κοψιδάς, Αντίνοος Αλμπάνης, Μπάμπης Γαλιατσάτος, κ.α.)

Τι: Τα τέσσερα παιδιά ενός μορφωμένου στρατιωτικού, οι τρεις κόρες του και ο μοναχογιός του, «ξεμένουν» μετά τον θάνατό του στον τόπο της τελευταίας του μετάθεσης, σε μια απομακρυσμένη και μονότονη πόλη της ρωσικής επαρχίας. Ο στενός πυρήνας της οικογένειας και των στρατιωτικών φίλων τους λειτουργεί ως μια «νησίδα πολιτισμού» για τα αδέλφια και διατηρεί ζωντανή την ελπίδα της επιστροφής στην ιδανική πόλη των παιδικών του χρόνων, τη Μόσχα.

Γιατί: Ο Δημήτρης Τάρλοου μας εξ-οικειώνει με το έργο με μια δραματουργία-έκπληξη, που αν και «μικραίνει» τις χιλιομετρικές αποστάσεις, τονίζει την απόσταση από τον εαυτό, από το μέλλον και το παρελθόν. Σε ένα dream casting, στους τρεις εμβληματικούς ρόλους, οι τρεις σημαντικές νεαρές πρωταγωνίστριες του Πορεία, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Λένα Παπαληγούρα και Ιωάννα Παππά.

Ρούλα Πατεράκη / Λαρς φον Τρίερ – Δαμάζοντας τα Κύματα (Εθνικό Θέατρο – Rex από 12/2)   

Τι: Η Μπες ερωτεύεται τον Γιαν, εργάτη σε πετρελαιοπηγή. Η εκκλησία εκφράζει έντονες αντιρρήσεις για το γάμο, η κοπέλα όμως δεν υποχωρεί. Λίγο μετά το γάμο, ο Γιαν αναγκάζεται να επιστρέψει στην πετρελαιοπηγή όπου τραυματίζεται βαριά και καθηλώνεται στο κρεβάτι του νοσοκομείου. Τώρα ξεκινά η μεγάλη δοκιμασία για την Μπες.

Γιατι: Η Πατεράκη επιλέγει το σημαντικό κειμενο του Τρίερ, με την ίδια, την Παρθενόπη Μπουζούρη και την Ιωάννα Τσιριγκούλη στους κεντρικούς γυναικείους ρόλους. Τι άλλο;

Κωνσταντίνος Ρήγος / Σαίξπηρ – Ρωμαίος και Ιουλιέτα (Δημοτικό Θέατρο Πειραιά από 19/2)


Τι: Στην παράξενη χώρα που κατοικούν αυτός ο Ρωμαίος και αυτή η Ιουλιέτα, τίποτα δεν είναι οικείο: τα τοπία στερούνται ομορφιάς, ο ήλιος ποτέ δεν ξημερώνει, η μουσική ενοχλεί αντί να ευφραίνει, ο ρομαντισμός χλευάζεται και ο έρωτας απαγορεύεται. Στον δυσοίωνο αυτόν τόπο, ένα ζευγάρι πάει κόντρα στην παράδοση και επαναστατεί με τον δικό του τρόπο.

Γιατί: Στην παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου η χρήση της μουσικής και της χορογραφημένης κίνησης θα είναι έντονη και η ατμόσφαιρα θα μοιάζει σαν βγαλμένη από ένα όνειρο που παίρνει την εκδίκησή του, σαν ένα «παιχνίδι» της Queen Mab, σαν τη συνειδητοποίηση, που έρχεται αφού όλα έχουν τελειώσει, σαν τη χαμένη μνήμη ότι όλοι κάποτε είμαστε παιδιά και μετά γινόμαστε μεγάλοι.     

Κατηγορία: Νέοι Έλληνες Συγγραφείς 

Θανάσης Τριαρίδης – Οιδίνους (Θησείον από 22/2)


Τι: Το «αστικό δράμα δωματίου» ξεκινάει ένα πρωί όπου ένα ζευγάρι φιλολόγων ετοιμάζεται να γιορτάσει τα 18α γενέθλια του γιου τους. H φριχτή πραγματικότητα ομως είναι πως ο γιος του ζευγαριού έχει πεθάνει ως βρέφος και πως ο «ενηλικιωμένος γιος» δεν είναι τίποτε άλλο από ένα role game του πατέρα – ένας ρόλος που κρατάει επί δεκαοχτώ χρόνια, ο οποίος τώρα έχει «ενσαρκωθεί», και θα διεκδικήσει τα τραγικά όπλα της ανθρωπινότητάς του: τον φόνο του πατέρα, την (επαν)ένωση με την μητέρα, την ανθρώπινη τραγωδία.

Γιατί: Η νέα συνεργασία του Θανάση Τριαρίδη με τον Λάζαρο Γεωργακόπουλο μετά το πετυχημένο «Μένγκελε», αυτή τη φορά με συμπρωταγωνίστρια την Άννα Μάσχα είναι ένα εφιαλτικό ψυχολογικό θρίλερ όπου ο Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή συναντάει το Ποιος φοβάται την Βρίτζίνια Γουλφ του Έντουαρντ Άλμπι.

Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης – Πεταλούδα σε Πηγάδι (Αγγέλων Βήμα)


Τι: Μία κωμωδία, ελαφρώς μαύρη, ένα σκοτεινό παραμύθι για ενήλικες. Είναι Ψυχοσάββατο και η Ευθαλία μιλάει με τους αγαπημένους της νεκρούς στην ερημιά του παλιού επαρχιώτικου σπιτιού της. Προτού ξημερώσει, ένας νέος άντρας θα βρεθεί πεσμένος στο πηγάδι της και η γυναίκα θα τον κρατήσει για μέρες αιχμάλωτο στα έγκατα.

Γιατί: Νέο θεατρικό έργο από τον συγγραφέα του ιστορικού «Λα Πουπέ» και του περσινού «Κέηκ», με πρωταγωνίστρια την Μαρία Καλλιμάνη και συμμετοχή σε βίντεο από Ράνια Οικονομίδου, Δημήτρη Καταλειφό και Όμηρο Πουλάκη.     

Κατηγορία: Χορός
 
On The Spot (Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων έως 12/2)


Τι: Ένα timeline τριών ανθρώπων που εξιστορεί με μια «πειραγμένη» διάθεση τη δική τους ρουτίνα στην καθημερινότητα.

Γιατί: Κινητήριος άξονας του έργου είναι αυτός της κίνησης που υπάρχει μέσα στην ζωή, της κίνησης που σχεδόν χορογραφημένα κάνουμε όλοι μας καθημερινά, όντας μέρος ενός συνόλου. Η χορογράφος Νάντη Γώγουλου θεωρεί πως όλοι είμαστε εν δυνάμει χορευτές, ότι ο χορός υπάρχει παντού, ακόμα και σε χώρους όπου δε διακρίνεται με γυμνό μάτι, ότι όλοι χορεύουν κι ας μην γίνεται αντιληπτό ούτε από τους ίδιους. Κι όπως της αρέσει να λέει: «Χορεύεις και δεν το ξέρεις».

Opus (Πόρτα)


Τι: Μια παράσταση εμπνευσμένη από τον κόσμο της κλασικής μουσικής του Μπαχ, η έννοια της οποίας παραπέμπει σε μια «ανώτερη» μορφή μουσικής σύνθεσης (opus) με αυστηρή δομή και πολυμορφία. Το Opus επιχειρεί να διερευνήσει το πώς οι βασικές αρχές σύνθεσης που διέπουν ένα κλασικό κομμάτι μπορούν να εφαρμοστούν σε μια εντελώς διαφορετική μορφή τέχνης όπως είναι ο χορός. Πώς το σώμα μπορεί να γίνει η οπτική εκδοχή του μουσικού οργάνου πάνω στο οποίο αποτυπώνεται η μουσική μέσω της κίνησης και πώς η παρτιτούρα του μουσικού έργου μπορεί να δημιουργήσει και την παρτιτούρα της χορογραφίας.

Γιατί: Η νέα δουλειά του Χρήστου Παπαδόπουλου μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε το ELVEDON, κατακτώντας μεταξύ άλλων την πρώτη θέση στο πανευρωπαϊκό δίκτυο χορογράφων Aerowaves.Dance Across Europe. 

Κατηγορία: Νεανικό Θέατρο

Με Το Ίδιο Μέτρο (Από Μηχανής από 15/2)


Τι: Ο Δούκας της Βιέννης αφήνει αντικαταστάτη του στην εξουσία τον Άγγελο, τον πιο ηθικό, νομοταγή και ενάρετο από τους άρχοντες. Ο Άγγελος εφαρμόζει αμέσως τους ανενεργούς νόμους: όλοι οι οίκοι ανοχής κλείνουν και η μοιχεία ή η σεξουαλική συνεύρεση εκτός γάμου καταδικάζονται με θανατική ποινή. Ένας νεαρός άρχοντας που άφησε έγκυο τη μέλλουσα σύζυγό του, συλλαμβάνεται και πρόκειται να εκτελεστεί. Η αδελφή του και δόκιμη μοναχή συναντάει τον άρχοντα Άγγελο για να του ζητήσει χάρη. Αυτός της ζητάει, ως αντάλλαγμα για τη ζωή του αδελφού της, το κορμί της.

Γιατί: Η νεανική ομάδα C.for Circus η οποία ξεχώρισε από το Bob Festival αποτυπώνουν την νεανική τους διάθεση και την ανέμελη ματιά τους για την διαφθορά, τη δικαιοσύνη και την ανθρώπινη δολιότητα στην παράσταση πάνω στην κωμωδία του Σαίξπηρ.

Τι: Πέντε εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι έχουν κλειστεί σε ένα άγνωστο μέρος. Ποιος τους έβαλε εκεί και γιατί; Και ποια είναι αυτή η φωνή που ακούνε συνεχώς; Η αντίστροφη μέτρηση ξεκινά κι εκείνοι πρέπει από μόνοι τους να καταλάβουν που έφταιξαν και τι είναι αυτό που τους ενώνει.

Γιατί: Ο Μίνως Θεοχάρης σκηνοθετεί την πρώτη συγγραφική δουλειά της Φωτεινής Αθερίδη με ένα σπαρταριστό νεανικό θίασο. 

Τι: Μάγοι, φωτιές, ποκ κορν, σπαθιά, κινέζοι όλα και τίποτα πάνω σε μια σκηνή. Κυρίες και κύριοι, ένα show φτιαγμένο για σας! Διασκεδάστε με τον κάθε πικραμένο ήρωά μας που κατά τύχη βρέθηκε σε αυτή την παράσταση! Αφεθείτε σε μια μουσικοθεατρική εμπειρία με μαγεία, ρεαλισμό, σουρεαλισμό, τρέλα, αγάπη, αλήθεια, ψέμα, τεχνική, επίδειξη, φαντασία, γέλιο, κλάμα και κυρίως αυτοκαταστροφικές τάσεις.

Γιατί: Η Ζωή «Λατρεία» Ξανθοπούλου επιστρέφει στο μοντέλο «’Ηρωες» με ένα μουσικοχορευτικό σόου με μικρά σκετς χαρακτήρων γύρω από την ιδέα του χειρότερου Τσίρκου βαριετέ στον κόσμο και ο Αποστόλης Ψαρρός μας δίνει την πιο ξεκαρδιστική περφόρμανς σωματικής κωμωδίας φέτος.     

Κατηγορία: Φεβρουάριος στη Στέγη   

Καθαρή Πόλη (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών έως 14/2)


Τι: Για το ρατσισμό του «καθαρού», τον κίνδυνο του φασισμού, τη γυναικεία μετανάστευση και την ταυτότητα της «καθαρίστριας» θα μιλήσουν 5 πραγματικές καθαρίστριες από διαφορετικές χώρες (Αλβανία, πρώην Σοβιετική Ένωση, Νότια Αφρική). Οι ιστορίες τους διαμορφώνουν νέες εικόνες της καθαρίστριας μετανάστριας. Από καθηγήτριες πανεπιστημίου μέχρι αρχιτεκτόνισσες στις χώρες καταγωγής τους, μητέρες και αγωνίστριες, οι γυναίκες αυτές θυσιάζονται στην Αθήνα του σήμερα για τους δικούς τους και παλεύουν με υπερφυσική δύναμη, σαν σούπερ ηρωίδες της καθημερινότητας.

Γιατί: Μετά την παράσταση Τηλέμαχος – Should I Stay or Should I Go?, ο Ανέστης Αζάς και ο Πρόδρομος Τσινικόρης επιστρέφουν στη Στέγη. Ως θέατρο της πραγματικότητας, η Καθαρή Πόλη διερευνά την έννοια του «καθαρού» ως πυλώνα της ρατσιστικής ιδεολογίας και ανιχνεύει τα στερεότυπα, μέσα από το βλέμμα και τις προσωπικές μαρτυρίες εκείνων που είναι ειδικοί σε θέματα καθαριότητας: τις μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας.     

Η Μελαγχολία των Δράκων (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών 26-28/2)


Τι: Hard-rock Disneyland. Ένα ξεχαρβαλωμένο Citroën με έξι μεσήλικες hard-rockers «μένει» λόγω μηχανικής βλάβης σε ένα ξέφωτο, στο μέσον ενός απόκοσμου χιονισμένου τοπίου. Μια γιαγιά με γνώσεις μηχανικού προσφέρεται να το επισκευάσει. Κι εκείνοι, για να την ευχαριστήσουν, στήνουν ένα «ψυχαγωγικό πάρκο» με ό,τι διαθέτουν στο hard rock ρεπερτόριό τους.

Γιατί: Ο μέγας αναρχικός θαυματοποιός της γαλλικής αβανγκάρντ σκηνοθέτης και εικαστικός Φιλίπ Κεν στην πρώτη του εμφάνιση στην Ελλάδα, φέρνει μια εικονοκλαστική παράσταση, ένα κωμικοτραγικό θέαμα απαράμιλλης ομορφιάς και απροσδόκητου χιούμορ, που ανασκευάζει το αρνητικό πρόσημο στη λέξη «μελαγχολία».   

Κατηγορία: Πειραματικό Θέατρο

Damiens / Φουκώ – Χειμωνάς (Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης από 24/2)

Τι: Το έργο διαπραγματεύεται την ιστορική πορεία της τιμωρίας, από τα σωματικά βασανιστήρια στο Μεσαίωνα, μέχρι τις σύγχρονες μεθόδους σωφρονισμού. Σε κάθε εποχή ο Damiens αγωνίζεται να διατηρήσει την ψυχή του. Το 1757 καταδικάζεται να ομολογήσει την ενοχή του γυμνός και να βασανιστεί δημόσια. Το 1901 καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη, υποχρεωτική εννιάωρη εργασία, εκπαίδευση και προσευχή. Το 1998 διηγείται την ιστορία του, γιατί ο νόμος πια έχει ανάγκη την προσωπική βιογραφία του κάθε ατόμου.

Γιατί: Η Ομάδα Χρώμα και ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Χατζής συνεργάζονται με τον αγαπημένο του blog, Βασίλη Τσιγκριστάρη στην ερμηνεία και την Αγλαΐα Παππά σε ηχογραφημένη συμμετοχή.

Ο Αδαής και ο Παράφρων (Εθνικό Θέατρο – Πειραματική Σκηνή από 12/2)


Τι: Μια ντίβα της όπερας, η οποία θα τραγουδήσει στον Μαγικό Αυλό του Μότσαρτ για διακοσιοστή εικοστή δεύτερη φορά, εξαντλημένη από την πειθαρχία που έχει επιβάλει στον εαυτό της και από την επαναλαμβανόμενη έκθεση στο κριτικό μάτι του κοινού, ματαιώνει τις εμφανίσεις της και αποσύρεται μαζί με τον τυφλό και αλκοολικό πατέρα της στην εξοχή. Εκείνος όμως, όντας φιλοχρήματος, έχει εναποθέσει όλη του τη ζωή στην καριέρα της.

Γιατί: Ο μεγάλος αυστριακός συγγραφέας Τόμας Μπέρνχαρντ επιστρατεύει ένα γκροτέσκο, χολερικό χιούμορ, υπογραμμίζοντας το υπαρξιακό άγχος των ηρώων του. Μια άγρια κωμωδία για την τραγωδία της τέχνης, της επιστήμης και της γονεΐκής χειραγώγησης σε σκηνοθεσια Γιάννου Περλέγκα με την Ανθή Ευστρατιάδου. 

Και από αυτές, οι 5 absolute must παραστάσεις για τον μήνα:

1. Η Όπερα της Πεντάρας
2. Όταν Ξυπνήσουμε Εμείς οι Νεκροί
3. Οι ιδιοτροπίες της Μαριάννας
4. Η Μελαγχολία των Δράκων
5. Οιδίνους