Τα «καταραμένα» ερωτικά τρίγωνα του σινεμά

Αίμα και πάθος (The Hunger, 1983)
Σκηνοθεσία: Tony Scott. Παίζουν: Catherine Deneuve, David Bowie, Susan Sarandon.

What’s going on: Η Μίριαμ (Catherine Deneuve) και ο Τζον (David Bowie) αναζητούν διαρκώς νέους εραστές Δεν το κάνουν μόνο για την ικανοποίηση τους αλλά και για λόγους επιβίωσης. Είναι δύο υπεραιωνόβια βαμπίρ που διψούν για το φρέσκο αίμα που θα τους κρατήσει νέους και όμορφους για πάντα. Ώσπου ύστερα από μια ασθένεια του Τζον μπαίνει στη ζωή τους η δόκτορ Σάρα Ρόμπερτς (Susan Sarandon)…

Κάνει κρύο, καιρός για τρίο: Βιντεοκλιπίστικη αισθητική και ατμόσφαιρα 80ς, «πνίγουν» σε ένα ψυχρό μπλε με σποραδικές διακοπές-πιτσιλιές του κόκκινου (αίματος), μια ιστορία επιβίωσης που λαμβάνει διαστάσεις ερωτικού παροξυσμού. Από τις πιο αισθησιακές εμφανίσεις του David Bowie στη μεγάλη οθόνη – δια χειρός Tony Scott, του μικρότερου αδελφού του Ridley Scott, που αυτοκτόνησε πριν από λίγα χρόνια – και cult η σκηνή της αποπλάνησης της Susan Sarandon από την Catherine Deneuve. Σταγόνες από κόκκινο κρασί στο λευκό t-shirt της δόκτορος, η τελετουργική μουσική του «Flower Duet» του Lakmé να φτιάχνει κλίμα και το απόκοσμο σκηνικό του παλιού αρχοντικού να «δένει» τέλεια με τα γυμνά κορμιά των πρωταγωνιστών στην αντανάκλαση των αμέτρητων καθρεφτών.
trailer

Vicky, Cristina Barcelona (2008)
Σκηνοθεσία: Woody Allen. Παίζουν: Javier Bardem, Scarlett Johansson, Penélope Cruz, Rebecca Hall

What’s going on: Δύο αμερικανίδες τουρίστριες η Vicky (Rebecca Hall) και η Cristina (Scarlett Johansson) βρίσκονται για διακοπές στη Βαρκελώνη. Η γνωριμία τους με εκκεντρικό ισπανό ζωγράφο θα τις αναστατώσει. Από την πρώτη κιόλας στιγμή ο Juan Antonio (Javier Bardem) ανοίγει τα χαρτιά του («πάμε να πιούμε, να περάσουμε ωραία, να κάνουμε έρωτα…» τους προτείνει) αλλά μόνο η Vicky (Scarlett Johansson) ανταποκρινεται. Το τρίγωνο που δεν προκύπτει με την… πρώτη, φτιάχνεται σε μια δεύτερη ευκαιρία όταν η ασταθής ψυχολογικά και συναισθηματικά Maria Elena (Penélope Cruz), η πρώην σύζυγος του Juan Antonio, επιστρέφει στη ζωή του…

Κάνει κρύο, καιρός για τρίο: Ο δαιμόνιος Woody Allen έκανε και πάλι το θαύμα του. Πίσω από τις χαρακτηριστικές νευρώσεις του – που εδώ πάντως μαλακώνουν χάρη στην ευεργετική ενέργεια του ήλιου της Βαρκελώνης – κρύβει μια αφοπλιστική όσο και σπιρτόζικη «δήλωση» του για το θέμα του ερωτικού τριγώνου. Δεν είναι και τίποτα σπουδαίο, είναι σαν μας λέει και για να γίνει ακόμη πιο πειστικός – και σκανδαλιάρης…- βάζει στο ερωτικό τερέν και τους 4 (σιγά μην δεν έπεφτε στα δίχτυα του Bardem η Hall) πρωταγωνιστές! Πριν από αυτό δοκίμασε να χωρέσει στους τοίχους του ίδιου σπιτιού το τρίο Vicky- Maria Elena -Juan Antonio με ανάμικτα αποτελέσματα. Μετά την ειδυλλιακή αρχή και την αποδοχή μιας ερωτικής αγάπης με μεγαλύτερο βάθος και συμβολισμό, η πραγματικότητα αποδεικνύεται αμείλικτη. Το… παρεάκι διαλύεται κι ο καθένας παίρνει το δρόμο του, με την Maria Elena (χάρη σ’ αυτό το ρόλο η Cruz άρπαξε το Όσκαρ) να σπάει ότι βρίσκει μπροστά της!
">

Λυκόφως (The Twilight, 2008)
Σκηνοθεσία: Catherine Hardwicke. Παίζουν: Kristen Stewart, Robert Pattinson, Taylor Lautner.

What’s going on: Η έφηβη Bella Swan (Kristen Stewart) μετακομίζει από την ηλιόλουστη Arizona στον κρύο βορρά της Washington. Θα ερωτευτεί με πάθος το σιωπηλό συμμαθητή της Edward Cullen (Robert Pattinson), ένα βρικόλακα που θα προσπαθήσει να την κρατήσει μακριά του για το δικό της καλό. Ταυτόχρονα παρακολουθούμε τη χρόνια αντιπαλότητα της βαμπιρικής οικογένειας του Edward με τους λυκανθρώπους του δάσους, μέλος των οποίων είναι ο Jacob (Taylor Lautner), κολλητός φίλος της Bella και κρυφά ερωτευμένος μαζί της…

Κάνει κρύο, καιρός για τρίο: Η σειρά φαινόμενο της συγγραφέως Stephenie Meyer «γέννησε» το πιο ανθεκτικό και αγαπημένο στους τινέιτζερ ερωτικό τρίγωνο της τελευταίας δεκαετίας. Με την πρώτη ταινία να βγαίνει το 2008 και να ακολουθούν άλλα 4 εξίσου πετυχημένα εμπορικά φιλμ, η σειρά «Twilight» πόνταρε σε δύο «σίγουρα» στοιχήματα για να σπάσει τα ταμεία. Το πρώτο ήταν ο «τρελός» έρωτας της ηρωίδας για τον γοητευτικό βρικόλακα της. Το δεύτερο και εξίσου σημαντικό ήταν η αμηχανία της (που πάντως κάποιες φορές παίρνει συγκεκριμένες μορφές) και τα μπερδεμένα αίσθήματα που νιώθει για τον Jacob. Και επειδή εκεί στην Washington κάνει πολύ κρύο, η Bella θα φροντίσει να ζεσταθεί όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται. Με δεδομένο ότι ο «κρύος» Edward δεν μπορεί να ανταποκριθεί με επιτυχία στις ακραίες συνθήκες ψύχους, ένας περισσότερος τριχωτός και θερμός σύντροφος είναι πάντα το κατάλληλο «φάρμακο» για αυτές τις κρύες μέρες…

Tα φτερά της αγάπης (The Wings of Dove, 1997)
Σκηνοθεσία: Iain Softley. Παίζουν: Helena Bonham Carter, Linus Roache, Alison Elliott

What’s going on: Λονδίνο, αρχές του εικοστού αιώνα, η Kate (Helena Bonham Carter) μια ξεπεσμένη αγγλίδα αριστοκράτισσα την οποία μάταια προσπαθεί η θεία της να παντρέψει με ένα λόρδο, έχει κρυφή σχέση με το φτωχό δημοσιογράφο Μerton Densher (Linus Roach). Σε μια δεξίωση η Kate γίνεται φίλη με την αμερικανίδα κληρονόμο Millie (Alison Elliott) που πάσχει από ανίατη ασθένεια. Η Kate θα σπρώξει στην αγκαλιά της «φίλης» της τον Merton, με σκοπό να τον αγαπήσει και έτσι, να καρπωθεί εκείνος την περιουσία της.

Κάνει κρύο, καιρός για τρίο: Παρότι στην υπόθεση του έργου τα γεγονότα είναι ξεκάθαρα και δεν χωρεί αμφιβολία για τις προθέσεις των «σατανικών» εραστών, ο σκηνοθέτης Iain Softley, πετυχαίνει να θολώσει τα νερά. Η πιο ενδιαφέρουσα σχέση του έργου είναι αυτή των δύο γυναικών με μια εξαίσια λεπτομερή περιγραφή του χαρακτήρα τους, ενώ στο ερωτικό πεδίο το πάθος περισσεύει σε κάθε σκηνή. Πρόκειται για μια αριστουργηματική μεταφορά του ομότιτλου μυθιστορήματος που έγραψε ο Henry James το 1902 κι αντικατοπτρίζει πλήρως την ηθογραφία των ημερών. Το τέλος της βικτωριανής περιόδου συμπίπτει με τη πέρασμα στον 20ο αιώνα και την αναγέννηση ενός νέου, υλιστικού κόσμου. Η αντιπαραβολή της παλιάς με τη νέα εποχή γίνεται μέσω της προσωπικής ιστορίας των ηρώων, που οδηγούνται σε ένα πικρό, μελαγχολικό απολογισμό. Δαντελένιοι διάλογοι, υγρή ατμόσφαιρα (με το σφιχταγκάλιασμα έρωτα και θανάτου να πλανιέται σε κάθε σκηνή) και, τέλος, μια θαυμάσια φωτογραφημένη Βενετία από τον υποψήφιο για Όσκαρ Eduardo Serra στην κορυφαία ίσως κινηματογραφική «μεταφορά» της.

Οι ονειροπόλοι (The dreamers, 2003)
Σκηνοθεσία: Bernardo Bertolucci. Παίζουν: Michael Pitt, Louis Garrel, Eva Green.

What’s going on: Το Μάη του ’68 ο αμερικανός σπουδαστής Matthew (Michael Pitt) περνάει τις περισσότερες ώρες του στη γαλλική Ταινιοθήκη. Εκεί θα γνωρίσει δύο όμορφα αδέλφια, τον Théo (Louis Garrel) και την Isabelle (Eva Green), που θα τον μυήσουν σε ένα παράξενο και σαγηνευτικό ερωτικό παιχνίδι.

Κάνει κρύο, καιρός για τρίο: Με φόντο ένα Παρίσι που «βράζει», οι τρεις φίλοι παρατηρούν τον κόσμο που αλλάζει γύρω τους και πραγματοποιούν τη δική τους επανάσταση, η οποία είναι ξεκάθαρα σεξουαλική. Με πρόσχημα την αντικομφορμιστική συμπεριφορά των ηρώων του που κάνουν τα πάντα μαζί (τρώνε, κοιμούνται, κάνουν μπάνιο) ο δημιουργός του «Τελευταίου τανγκό στο Παρίσι» επιστρέφει στον τόπο του… εγκλήματος και αφαιρεί κάθε πολιτική κουβέντα από το Μάη του ’68. Αποτίοντας φόρο τιμής στο αριστούργημα του François Truffaut «Jules et Jim» ο ιταλός δημιουργός καταγράφει όλη την ορμή και τη φρεσκάδα των ηρώων του, που ζουν την κάθε μέρα σαν να μην υπάρχει αύριο. Η άγνωστη τότε παριζιάνα Eva Green στα 23 της πραγματοποιεί ένα ανεπανάληπτο ντεμπούτο.