Λουλούδια
Μπορεί ένα μπουκέτο λουλούδια να αλλάξει τη ζωή κάποιων ανθρώπων; Φυσικά, ισχυρίζεται το βασκικό σκηνοθετικό δίδυμο και περνάει με αυτοπεποίθηση από τη θεωρία του σεναρίου στη σκηνοθετική δράση…
Η μουντή καθημερινότητα της σαραντάχρονης Άνε, μιας γυναίκας που βρίσκεται εγκλωβισμένη σε έναν άχρωμο γάμο, ανατρέπεται απροσδόκητα από τη στιγμή που μια υπέροχη ανθοδέσμη παραδίδεται στην πόρτα του σπιτιού της. Προς μεγάλη της έκπληξη, τα λουλούδια θα συνεχίσουν να καταφτάνουν κάθε εβδομάδα, την ίδια πάντα ημέρα και ώρα, και πάντοτε ανώνυμα. Μερικά άνθη με μυστηριώδη προέλευση εισβάλλουν, επίσης απροειδοποίητα, στις ζωές της Τέρε και της νύφης της, Λούρδης, καθώς ένας άγνωστος αφήνει κάθε εβδομάδα μια ανθοδέσμη στη μνήμη ενός ανθρώπου σημαντικού γι’ αυτές. Οι δρόμοι αυτών των τριών γυναικών κάποια στιγμή θα συναντηθούν.
Το φιλμ που είναι γυρισμένο στη βασκική διάλεκτο και έγινε η πρώτη ταινία από τη χώρα των Βάσκων που αποτέλεσε την επίσημη πρόταση της Ισπανίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ, διαθέτει υπόγεια ομορφιά και σπάνια απλότητα. Η ταινία των βάσκων συνδημιουργών Jon Garaño και Jose Mari Goenaga (έχουν γράψει και το σενάριο μαζί με τον τρίτο βάσκο της παρέας Aitor Arregi) είναι ένα πολυεπίπεδο σε μηνύματα και συμβολισμούς έργο που μιλάει για την αγάπη, την απώλεια, τον ανομολόγητο έρωτα, τη μνήμη. Πάνω από όλα όμως μιλάει – με ισχυρά ατού τις λιτές ερμηνείες και την απόλυτα αυθεντική κινηματογραφική ματιά-, για την ανάγκη της ανθρώπινης επικοινωνίας και επαφής. Δεν ολοκληρώνει τέλεια όλες τις σεναριακές υποθέσεις που βάζει στο τραπέζι (στο β μέρος η πλοκή κινδυνεύει κάποιες στιγμές να χαθεί στις ευκολίες ή τις σχηματικές λύσεις) αλλά επειδή διατηρεί το αφοπλιστικό και σεμνό χαρακτήρα της, κερδίζει όχι απλώς το ενδιαφέρον αλλά και την καρδιά του θεατή.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης