Zoolander 2
Μετά από 15 χρόνια ο Ben Stiller επιστρέφει και πάλι στην… πασαρέλα ως Zoolander και εκτοξεύει εκ νέου τα κωμικά βέλη του στη ματαιόδοξη φύση μοντέλων και μόδιστρων.
Την τελευταία φορά που είχαμε δει τα μοντέλα Ντέρεκ (Ben Stiller) και Χάνσελ (Owen Wilson) απασχολούνταν στο “Κέντρο του Ντέρεκ Ζουλάντερ για Παιδιά που Δεν Διαβάζουν Καλά και Θέλουν να Μάθουν να Κάνουν Κι Άλλα Πράγματα Εξίσου Καλά”, ενώ ο Μουγκάτου (Will Ferrell) ήταν φυλακή. Μια απρόσμενη καταστροφή όμως πλήττει το Κέντρο και το ντουέτο εξαναγκάζεται να ζήσει όσο πιο αθόρυβα γίνεται.
Δεκαπέντε χρόνια μετά βρίσκουμε τους Ντέρεκ και Χάνσελ να ζουν απομονωμένοι, ακόμα κι ο ένας από τον άλλον, μακριά από τον υπόλοιπο κόσμο. Όταν καθένας τους λαμβάνει μια ειδική πρόσκληση ώστε να πρωταγωνιστήσουν στο μεγαλύτερο ντεφιλέ μόδας που θα λάβει χώρα στη Ρώμη, δεν μπορούν να αντισταθούν στην πρόκληση της παλιάς λάμψης που είχε η ζωή τους.
Μια αμφιλεγόμενη και επιφανειακή σάτιρα του κόσμου της πασαρέλας και του μόντελινγκ, που δυστυχώς έχει ελάχιστα πετυχημένα αστεία. Αναποφάσιστος εμφανίζεται ο Stiller αν θα προχωρήσει το κανιβαλιστικό κρεσέντο του μέχρι τα άκρα (ίσως επειδή στο φινάλε βλέπουμε όλη την αφρόκρεμα –από Valentino και Hilfinger μέχρι την Anna Wintour, να υποδύονται τους εαυτούς τους- του fashion star system να παρελαύνει μπροστά από την κάμερα) και αφήνει το «Zoolander 2» να βρίσκεται μεταξύ κενού και … αφασίας. Κι όμως θα μπορούσε να δώσει καλύτερη συνέχεια στην ιδιάζουσα εμφάνιση του Ντέρεκ Ζουλάντερ, του ήρωα που γεννήθηκε από τον ίδιο και το μακαρίτη συνεργάτη του Drake Sather το 1996 για λογαριασμό των VH1 Fashion Awards.
Όταν το 2001 αποφασίστηκε ο αχτύπητος μοντέλος να γίνει ταινία, ο Sather είχε προτείνει στον Stiller (που ερχόταν από την επιτυχία της ταινίας «Meet the Parents») να κάνει εκείνος το μοντέλο. Ο διάσημος κωμικός βρίσκοντάς το τελείως γελοίο, το δέχτηκε με χαρά. Τότε η έξοδος της πρώτης ταινίας συνέπεσε χρονικά με το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου κι είχε μέτρια εισπαρακτική πορεία, με αποτέλεσμα ο κόσμος να αγαπήσει τον ήρωα σχετικά αργότερα, μέσα από την πορεία του στο DVD. Στη συνέχεια εκείνης της πρώτης φοράς, ο Stiller κρατά απλώς τα βασικά μοτίβα (σχεδόν όλος ο κόσμος της μόδας παρουσιάζεται ως μια κοινότητα συναισθηματικών και νοητικών στερήσεων με εμφανή σημάδια ψυχασθένειας) και επιχειρεί αποτυχημένα να προσδώσει στην ιστορία του μια πινελιά μυστηρίου βγαλμένη από τα μυθιστορήματα του Νταν Μπράουν. Ευτυχώς που υπάρχει κι ο κακός του φιλμ Will Ferrell που είναι σκέτη απόλαυση σε όσα απερίγραπτα επιχειρεί!
Κωνσταντίνος Καϊμάκης