Η Κυρία και το Φορτηγάκι
Ρεσιτάλ γέλιου και υποκριτικής ταυτόχρονα, από μια ανεπανάληπτη Maggie Smith σε έναν από τους σημαντικότερους ρόλους στην καριέρα της
Ο θεατρικός συγγραφέας Alan Bennett (Alex Jennings) ζει σε ένα γραφικό λονδρέζικο δρομάκι στο Camden Town. Μια μέρα, η Mary Shepherd (Maggie Smith), μια εκκεντρική, άστεγη ηλικιωμένη γυναίκα που ζει μέσα σε ένα σαραβαλιασμένο φορτηγάκι, παρκάρει έξω από το σπίτι του. Η μυστηριώδης γυναίκα που όλοι οι γείτονες φαντάζονται διάφορα «τέρατα» για τη ζωή της αλλά κανείς δεν γνωρίζει ποια είναι η αληθινή ιστορία της, θα καταλήξει να «συγκατοικεί» στον ίδιο δρόμο με τον Bennett για τα επόμενα 15 χρόνια.
Σπαρταριστή διασκευή του ομώνυμου επιτυχημένου θεατρικού έργου που έγραψε ο Alan Bennett και βασίζεται στην πραγματική συνύπαρξη του ίδιου του συγγραφέα (και σεναριογράφου του φιλμ) με την εκκεντρική ιδιοκτήτρια του οχήματος. Μάλιστα η ταινία διαθέτει ένα επιπλέον ατού αυθεντικότητας, καθώς γυρίστηκε στους ίδιους χώρους (ο δρόμος και το ίδιο σπίτι) που έλαβαν χώρα τα περιστατικά που συνέβησαν στη ζωή του συγγραφέα.
Όπως ομολογεί ο Bennett «η γυναίκα που γνώρισα με το όνομα Miss Shepherd, ζούσε ήδη στο βαν, λίγο πιο πάνω από τη γειτονιά που μόλις είχα μετακομίσει. Μια μέρα παρκάρησε έξω από το σπίτι μου και δεν μπορούσε να πάει παρακάτω, γιατί νομίζω ότι το φορτηγό είχε σταματήσει να δουλεύει. Συνήθισα να τη βλέπω όταν καθόμουν στο παράθυρο για να δουλέψω. Χρησιμοποίησε την τουαλέτα μια δυο φορές, το οποίο στην πραγματικότητα μου φάνηκε απωθητικό. Μια φορά πήρε και τηλέφωνο. Αλλά δεν ήθελε τίποτα, ούτε φαγητό» και συνεχίζει: «Για κάποιο διάστημα ήταν νόμιμα παρκαρισμένη στον δρόμο. Οι δημοτικές αρχές έδειξαν κατανόηση και έβαψαν κίτρινες γραμμές στον δρόμο μέχρι το φορτηγό της και μετά συνέχισαν από την άλλη πλευρά. Αλλά τελικά αποφάσισαν ότι δεν μπορεί να είναι παρκαρισμένη εκεί και ότι έπρεπε να μεταφερθεί. Σε εκείνο το σημείο, είπα ότι μπορούσε να βάλει το φορτηγό στον ιδιωτικό μου χώρο, πιστεύοντας ότι αυτό θα ίσχυε για μερικούς μήνες. Τελικά έμεινε 15 χρόνια».
Ο συγγραφέας εμπνεύστηκε το θέμα του έργου του από αυτή τη μυστηριώδη γυναίκα που στην ταινία μόνο με θύμα δεν μοιάζει. Πρόκειται για μια γυναίκα μονίμως θυμωμένη, που δεν λέει ποτέ ευχαριστώ (ακόμη κι όταν οι γείτονες της δίνουν χριστουγεννιάτικα δώρα και φαγητά), διαθέτει ασύλληπτο χιούμορ και οι ατάκες της κόβουν σαν μαχαίρι τον βρετανικό καθωσπρεπισμό και τις εκδηλώσεις αλτρουισμού ή φιλανθρωπίας των κατοίκων του Camden Town.
Στην πραγματικότητα το έργο που έγραψε ο Benett και σκηνοθέτησε ο Nicholas Hytner («The Madness of King George») δεν έχει ως στόχο να γίνει το μελό ή έστω συγκινητικό σύμβολο μιας πολιτικοκοινωνικής καταγγελίας για τη θατσερική εποχή (ο χρόνος δράσης του φιλμ) ή αιχμηρό εργαλείο κατά της λονδρέζικης μικροαστικής διανόησης και ευμάρειας.
Πρόκειται για ένα έργο αυθεντικής ψυχαγωγίας, μια ανθρωποκεντρική γλυκόπικρη κωμωδία με σπινθηροβόλους διαλόγους, εξαίσιους δεύτερους χαρακτήρες και κωμικές καταστάσεις που δεν ξεπέφτουν σε εύκολες ηθογραφικές λύσεις. Ευρηματική και η έμπνευση της συνομιλίας του συγγραφέα και πρωταγωνιστή με το alter ego του, ενώ για την ερμηνεία της Smith (ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα και Bafta) δεν υπάρχουν λόγια.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης