Αμερικανική βεντάλια από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στο Μέγαρο
Έντονοι χορευτικοί ρυθμοί, τζαζ αρμονίες και γνωστές, αισθαντικές μελωδίες συνθετών του 20ου αιώνα από την αμερικανική ήπειρο, κυριαρχούν στο πρόγραμμα της συναυλίας που θα δώσει η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών την Παρασκευή 1η Απριλίου στις 20.30, στο Μέγαρο Μουσικής, υπό τη μουσική διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη και με σολίστ έναν λαμπρό εκπρόσωπο της νέας γενιάς πιανιστών, τον 27χρονο Αλέξανδρο Σαρακενίδη.
Η συναυλία έχει τίτλο «Αμερικανική Βεντάλια». Κι αυτό είναι, αφού περιλαμβάνει Συμφωνικούς χορούς από το περίφημο «Γουέστ Σάιντ Στόρι» και τη Γαλάζια Ραψωδία για πιάνο και ορχήστρα των διάσημων Αμερικανών Λέοναρντ Μπερνστάιν και Τζόρτζ Γκέρσουιν, αντίστοιχα. Κι ακόμα Τέσσερις χορούς από το μπαλέτο «Ετσάντσια» του Αργεντινού Αλμπέρτο Χιναστέρα και το γνωστότερο συμφωνικό έργο Sensemayá του Μεξικανού Σιλβέστρε Ρεβουέλτας.
Από τα πρώτα έργα του Αλμπέρτο Χιναστέρα του σπουδαιότερου συνθέτη της Αργεντινής του 20ου αιώνα και ενός από τους σημαντικότερους μουσουργούς της Λατινικής Αμερικής γενικώς, ήταν η μουσική του για το μπαλέτο «Εστάντσια» (που σημαίνει «Αγρόκτημα»). Γράφτηκε το 1941 (την εποχή που κύρια πηγή έμπνευσης του συνθέτη ήταν η παραδοσιακή μουσική της πατρίδας του) κατά παραγγελία των Αμερικανικών Μπαλέτων Κάραβαν. Καθώς όμως το μπαλέτο τελικώς δεν ανέβηκε πριν το 1952, ο Χιναστέρα απομόνωσε τέσσερα αποσπάσματα που αποτέλεσαν ισάριθμα μέρη μίας συμφωνικής σουίτας.
Αρχές της δεκαετίας του 1920, παρακινημένος από τον Πωλ Γουάιτμαν και τη «σχολή» που επιχειρούσε την ιδιότυπη πρόσμιξη της τζαζ με τη συμφωνική μουσική ο πρωτοεμφανιζόμενος τότε συνθέτης του Broadway, Τζορτζ Γκέρσουιν συνέθεσε ένα έργο σε μορφή ραψωδίας για πιάνο και ορχήστρα. Η Γαλάζια Ραψωδία (Rhapsody in Blue), όπως ονομάστηκε τελικά, έκανε πρεμιέρα το Φεβρουάριο του 1924, στο Aeolian Hall της Νέας Υόρκης αποτελώντας τον πρώτο μεγάλο θρίαμβο του Γκέρσουιν. Ο ίδιος ανέφερε αργότερα πως εμπνεύστηκε τα βασικά θέματα του έργου κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του προς τη Βοστόνη με τρένο.
O Μεξικανός Σιλβέστρε Ρεβουέλτας, ιδρυτής και Διευθυντής της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας του Μεξικού, ασχολήθηκε συστηματικότερα με τη σύνθεση την τελευταία δεκαετία της ζωής του: Η μουσική του έδινε έμφαση στο ρυθμικό στοιχείο και ήταν έντονα επηρεασμένη από το μεξικάνικο φολκλορικό ιδίωμα. Το γνωστότερο συμφωνικό έργο του είναι το Sensemayá, που γράφτηκε το 1938 για μεγάλη ορχήστρα. Ο τίτλος του έργου προέρχεται από ομώνυμο ποίημα του εθνικού ποιητή της Κούβας Νικολάς Γκιγιέν.
Το 1949 ο χορογράφος Τζερόμ Ρόμπινς μοιράστηκε με τον λιμπρετίστα Άρθουρ Λώρεντς και τον συνθέτη και αρχιμουσικό Λέοναρντ Μπέρνσταϊν, την ιδέα του για μία μεταφορά του Ρωμαίου και της Ιουλιέττας στη σύγχρονη πραγματικότητα. Στην ομάδα των δημιουργών προστέθηκε στην πορεία και ο στιχουργός Στήβεν Σόντχαϊμ. Έτσι προέκυψε το θρυλικό πια «Γουέστ Σάιντ Στόρι», που πραγματεύεται τη σύγκρουση δύο συμμοριών νεαρών της Νέας Υόρκης, των λευκών Jets με τους Πορτορικανούς Sharks και τον έρωτα του Τόνυ και της Μαρία, που προέρχονται από τους δύο ανταγωνιστικούς κόσμους…
Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε στις 19 Αυγούστου 1957 στο Εθνικό Θέατρο της Ουάσινγκτον, πριν το ανέβασμα στο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης στις 26 Σεπτεμβρίου. Η παγκόσμια φήμη του έργου εξασφαλίστηκε με την πολυβραβευμένη μεταφορά του από τους Ρόμπερτ Γουάιζ και Τζερόμ Ρόμπινς στον κινηματογράφο το 1961 (με πρωταγωνιστές τους Νάταλι Γουντ και Ρίτσαρντ Μπέιμερ). Στις αρχές της χρονιάς αυτής ο Μπέρνσταϊν απομόνωσε εννέα τμήματα από τη μουσική του έργου, δημιουργώντας τους Συμφωνικούς Χορούς, που πρωτοπαίχθηκαν από τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης υπό τη διεύθυνση του Λούκας Φος.
Αναλυτικά το πρόγραμμα:
ΑΛΜΠΕΡΤΟ ΧΙΝΑΣΤΕΡΑ (1916-1983)
Τέσσερις Χοροί από το μπαλέτο «Εστάντσια»
ΤΖΟΡΤΖ ΓΚΕΡΣΟΥΙΝ (1898-1937)
«Γαλάζια Ραψωδία» για πιάνο και ορχήστρα
ΣΙΛΒΕΣΤΡΕ ΡΕΒΟΥΕΛΤΑΣ (1899–1940)
Sensemayá
ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΜΠΕΡΝΣΤΑΪΝ (1918–1990)
Συμφωνικοί χοροί από το «Γουέστ Σάιντ Στόρι» («West Side Story»)
Tης συναυλίας θα προηγηθεί (στις 19:45) δωρεάν εισαγωγική ομιλία από το Νίκο Λαάρη για τους κατόχους εισιτηρίων.